Harde kern strao Scharendijke waakt over gewortelde tradities 7 Scharendijke loopt vandaag uit voor de strao. De jeugdvrienden Olivier Verwest (59) en Maarten van derWeele (57) vormen de harde kern van rijders. Drie vrienden, drie werkpaarden en een paar borreltjes onder weg. Olivier Verwest, Maarten van der Weele en Rien van den Hoek gin gen na hun jeugd ieder huns weegs. Maar de strao in geboorte dorp Scharendijke bracht hen steevast elk jaar bij elkaar. Als trotse voorrijders van een bonte stoet en stamhouders van een ste vig gewortelde traditie. Zo lang ze fysiek in staat zijn de stoere Belgen te berijden, houden Olivier (59) en Maarten (57) die tra ditie binnen de traditie in ere, ver klaren ze stellig. Rien is er niet meer bij. Hij overleed in 2015 na een onfortuinlijke val van het dak van zijn boerderij, zegt Olivier. „Tien jaar was ik, toen ik mijn eerste strao reed. Daarvoor leende ik een pony bij Joop Hanse", verwijst Olivier naar nog zo'n mastodont in het Schouwse straolandschap. Op bijna 80-jarige leeftijd besloot de paar denfokker uit Burgh-Haamstede dat het dit jaar na welgeteld zeven- Jagermeister. Aan het eind van de dag heb ik zeker wel een fles op tig edities welletjes was voor hem. „Ik heb er zeker veertig meegere den", zegt Olivier. „Dus dan zit er maar één ding op: het minstens ook zo lang volhouden." Maarten is - met zijn gezin - één van de drijvende krachten achter het organiserende straocomité van Scharendijke. Hij woont nog steeds in het dorp. In 1976 prijkte zijn naam voor het eerst op de lijst van deelnemende ruiters. „Ik ben wel iets minder trouw gebleven dan Olivier. Toen ik zestien werd, kreeg ik wat andere interesses en ben ik er een tijdje tussenuit geweest. Maar op een gegeven moment trekt het toch weer. Dit is zo'n prachtig eve nement. Het hele dorp loopt uit en we krijgen doorgaans ook nog eens bekijks van zo'n drie- tot vierhon derd mensen van buiten. Voor de horeca is dit de beste dag van het jaar, qua baromzet. We beginnen 's ochtends eerst al met een borrel tje." „Soms ook wel eens twee", grinnikt Olivier. Maarten: „Dat is óók traditie. Vroeger kregen de boe renknechten een zaterdag vrij om de paarden van stal te halen en de benen te wassen in het zeewater. Tegen de mok, een parasiet die 's winters in de sokken of hoeven kon gaan zitten. Dat kon ontstekingen veroorzaken. Het zoute water ont smet de boel. Die boerenknechten haalden elkaar op en kregen onder weg een borreltje; net als bij elk café waar ze langskwamen. Wan neer wij straks zoals gebruikelijk worden binnengehaald door Nut en Uitspanning (de muziek uit Zonnemaire) doen we een extra rondje door het dorp, langs de kroe gen en molen De Lelie. En dan drinken we er meestal ook nog wel één, zoals het hoort." Olivier: „Ja germeister. Aan het eind van de dag heb ik zeker wel een fles op." De hechtheid onder de Scharen- dijkse straorijders is groot. Vrijwel uniek, durft Maarten voorzichtig te beweren in vergelijking met de deelnemers in omliggende plaat- sen. „Noordwelle ziet er prachtig uit, maar van de honderd paarden die daar lopen, komt negentig pro cent van buiten. Bij ons is dat tien procent. Wij hebben veel eigen rij ders, allemaal jongens die van het dorp komen. Voetbal, school, de soos, alles hebben we met elkaar ge daan. Veel van die jongens komen speciaal voor de strao terug." Oli vier brengt voor zijn bedrijf een groot deel van zijn tijd in het bui tenland door, veelal ver overzee. „Maar wat er ook gebeurt, ik stem mijn agenda af op de strao. Ik kon zaterdag met een klant naar een voetbalwedstrijd van Manchester United; sorry, dus niet!" Wat hen zo drijft om een hele dag zonder zadel rond te rijden op een versierde knol? „Reünie en tradi tie", zeggen Maarten en Olivier di rect. „Ik heb tot een jaar of vijf gele den ook zonder stijgbeugels gere den, zoals het eigenlijk écht hoort. Dat is ontiegelijk zwaar, want je moet je constant vastklampen met je benen." Olivier haalt een anekdote op van een PZC-verslaggeefster die hij voor een verhaal op het paard mee voorop heeft genomen. „De hele rit heeft ze zitten gillen." Maarten: „Het lijkt misschien alsof het niks voorstelt, maar je moet behoorlijk fit zijn om zes, zeven uur op zo'n paard te zitten. Anders trek je dat echt niet! En raak je zoals ons een beetje op leeftijd, dan is óp die grote knol klimmen, het moeilijkst. Er af komen dat gaat wel..." zaterdag 11 maart 2017 SD Ik kon vandaag naar Manchester United. Sorry, mooi niet dus! Marcel Modde -Olivier Verwest Maarten van der Weele (I) en Olivier Verwest zijn tijdens de strao de trotse voorrijders van een bonte stoet, foto's dirk-jan gjeltema

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 125