9
Was het een ongeluk of zelfmoord van de chauffeur? Vijfjaar na de
busramp in het Zwitserse Sierre, waarbij 28 slachtoffers vielen, onder wie zes
Nederlandse kinderen, is er nog altijd twijfel. Voor het eerst één verhaal met twee
nabestaanden die lijnrecht tegenover elkaar staan. Olga Leclercq, moeder van de
omgekomen Eline (11), en Evy Laermans, weduwe van chauffeur Geert (34).
Hij vroeg nog: Wat eten we morgen?
Ik zei: Kip met appelmoes. Hij keek
ernaar uit thuis te zijn.
niet direct over de pillen verteld,
maar de politie wel.
De twee mms-berichten die hij
vlak voor het ongeluk gestuurd
zou hebben, heeft ze nooit ont
vangen. „Dat heb ik de politie ook
laten zien. Ik heb ze vrijwillig mijn
mobiel gegeven. Tot mijn spijt,
want mijn meest intieme berich
ten aan Geert belandden in kran
ten." Haar oude telefoon ligt nog
'ergens in huis', die van Geert bij
justitie in Zwitserland. „Die heb ik
niet meer gezien."
Het voelt voor haar alsof zij en
Geert nog altijd verdacht zijn. Zo
mocht ze op het laatste moment
niet mee naar het bezoek aan de
tunnel die zomer 2012. En kreeg ze
maar één keer een uitnodiging
voor de herdenking in Lommei.
En dan is er nog dat 'wansmake
lijke' gegeven dat de chauffeursna
men van de gedenkplaat bij de
Zwitserse skipiste werden verwij
derd. „Geert wordt afgeschilderd
als een monster. Dat doet pijn."
Van het boek van De Coninck
heeft Evy een stuk gelezen en het
toen kwaad weggegooid. Inmid
dels zint ze op een rechtszaak te
gen hem: ze is naar eigen zeggen te
laat om wederhoor gevraagd. Iets
wat De Coninck bestrijdt: „Ik heb
haar zeven weken de tijd gegeven
om te reageren."
Haar eigen boek is bijna af. Er
staan dingen in die, denkt ze, voor
beroering zullen zorgen. Onder
meer haar theorie dat het toch een
technisch mankement was. „Na de
ramp zeiden mensen van bus
maatschappij Toptours: Het is be
ter dat niemand weet wat er echt
gebeurd is. Dat zette mij aan het
denken." Toptours wil niet op haar
aantijging reageren.
Evy geeft het boek nog niet uit.
Ze geniet van haar anonieme le
ven. „In dit dorp word ik met rust
gelaten. Hier ben ik gewoon Evy.
Niet Evy van de busramp in
Sierre."
men over elkaar. „Ik schrik hier
van", zegt ze. Even later zet ze toch
vruchtenthee in de keuken. Ze wil
praten 'onder voorwaarde' dat er
niks over haar huidige leven ver
schijnt. „Ik heb lange tijd de pers
opgezocht om Geert te verdedi
gen, maar ik kon het niet meer aan.
Ik werd met angst wakker, durfde
de telefoon niet meer op te nemen.
Ik kreeg last van mijn maag, hoge
bloeddruk, spierverkramping."
Evy dacht ooit dat de 'zelf
moordtheorie' na het Zwitserse
onderzoek zou verdampen, maar
die hoop heeft ze opgegeven. „Ik
zou tegen ouders als Olga willen
roepen: stop ermee, laat me met
rust. Maar verstandelijk begrijp ik
hen wel. Het is rouwverwerking.
Niet kunnen accepteren dat je
kind uit het leven is gerukt zonder
te weten waarom."
nooit meer dicht."
Olga hoopt nog steeds dat Evy
Laermans, de weduwe van de
chauffeur, eindelijk openheid van
zaken geeft. Waarom antidepres
siva? En wat, o wat stond er in die
laatste mysterieuze mms-berich-
ten? Maar Evy is volgens haar al
bijna drie jaar spoorloos, nadat ze
haar man de eerste jaren nog te
vuur en te zwaard in de media ver
dedigde. Ze wilde zelfs niet mee
werken aan het enige boek over de
ramp van de Vlaamse journalist
Douglas De Coninck. Een boek dat
Olga's zelfmoordtheorie onder
steunt.
Een zoektocht naar Evy leidt
uiteindelijk naar een huis in een
klein Vlaams dorp op nog geen
uur afstand van Olga. En opeens
staat ze in de deuropening, de ar-
Vrolijk
Er was volgens haar psychisch niks
mis met Geert. Hij was stabiel, lief
en vrolijk als altijd, 'iemand die al
tijd klaarstond voor anderen'. En,
nee, er was die laatste dagen geen
teken van paniek of onrust. „Een
klein half uur voor de ramp heb ik
Geert nog aan de telefoon gehad.
In de bus klonken supervrolijke
stemmen en gezang. Hij vroeg
nog: Wat eten we morgen? Ik zei:
Kip met appelmoes. Hij keek er
naar uit thuis te zijn."
Dat hij antidepressiva slikte, had
volgens haar te maken met de pe
riode vóór hun relatie. De vecht-
scheiding van zijn ex-vrouw, en
zijn eigen besluit om zijn dochter
voor de lieve vrede maar niet meer
te zien. „Toen was hij wat somber
en schreef de huisarts hem deze
medicijnen voor. Ik denk eigenlijk
niet dat het ooit echt nodig was
geweest; het was een normaal
'rouwproces' na zo'n scheiding. In
de tijd van Sierre was hij de medi
catie aan het afbouwen: dat leek
hem en mij goed." Ze heeft de pers
vrijdag 10 maart 2017
GO
II
—Evy Laermans
Olga Leclercq (I) verloor haar
dochter Eline bij het busongeluk
in 2012 in een tunnel in het Zwit
serse Sierre. Leclercq: „We wil
len dat de waarheid naar buiten
komt." Evy Laermans (r) verloor
haar man, de chauffeur van de
rampbus. Laermans: „Geert
wordt afgeschilderd als een
monster. Dat doet pijn."
FOTO'S ARIE KIEVIT, ANNEMIEKMOMMERS
