10
ioi zijn eigen veroazmg vesngae
AD-journalist Jan Hoedeman op
Scheveningen een Nederlands
zeevisrecord met de vangst van
een onbekende vis die in de
Middellandse Zee voorkomt,
de driedradige meun.
Speelt de opwarming
van de aarde een rol?
VISKAMPIOEN
Ik weet nu
dat ik uit
onwetend
heid een
zeldzame
vis heb
omgebracht.
De smaak is
echt heerlijk
hin! Kom eens!
Wat is dit?"
Mijn hart klopt
in mijn keel...
Wat een rare
vis heb ik zo
juist met mijn
hengel uit de Noordzee getrokken. Ik
roep de hulp in van een van mijn vis
maten, want in de eerste seconden
dat de vis boven het zeewater komt,
kan ik echt niet scannen wat voor
beest het is. Een kleine kabeljauw?
Nee, daar is de huid te donker voor.
We bestuderen de vis die op de
grond ligt op het noordelijke haven
hoofd van Scheveningen.
„Een puitaal", suggereert Shin. Dat
is opmerkelijk, want de puitaal die ik
vang, is meestal niet groter dan 12
centimeter. Deze is zeker 30 centime
ter en nogal dik. De kleine puitaal zet
ik altijd terug, maar zo'n grote wil ik
wel opeten. Ik pak mijn knuppeltje
en geef drie tikken op zijn kop.
Toch blijft er iets knagen. Ik reali
seer me dat de vis niet als een paling
aanvoelde, zoals de puitaal wel
doet. Deze huid voelt stroever.
Thuis pak ik de Veldgids Ne
derlandse Zeevissen erbij: het
zou een zeewolfje of een
meun kunnen zijn. Ik leg
de donkerbruine vis langs
de meetlat en zie dat hij
34 centimeter lang is. Er steken drie
voelsprieten uit zijn kop. Maar wat is
het? Het gevoel van opwinding laait
weer op. Ik spring op de fiets en rijd
naar vishandel Simonis.
De mannen achter de vitrines van
Simonis reik ik de in aluminiumfolie
verpakte vis aan en ik vraag ze wat ik
vanmiddag heb gevangen. Ze buigen
zich met zijn vieren over de vis en
komen na vijf minuten studie tot de
conclusie: „Dit is een meerval."
In de wonderlijke wereld onder de
waterspiegel heb je geen idee wat
zich er precies beweegt. Maar een
meerval is een zoetwatervis, dus dat
kan niet. Ik besluit de foto's van het
dier te posten op Facebook.
Zeevisser Arno Arkesteijn reageert
op Facebook en wijst me op de moge
lijkheid dat ik kans maak op een re
cord. Hij vermoedt dat het een meun
is. Via internet stuit ik op de Neder
landse Commissie Record Zeevissen
(NCRZ), waar ik het bestaan niet van
kende. Na telefonisch contact met
voorzitter Peter Dohmen besluit ik
een 'recordclaim-formulier' in te vul
len. Hij is benieuwd en ziet graag
foto's van de vis die ik heb gevan
gen. Zijn taxatie is dat ik moge
lijk een Nederlands record
heb voor de driedradige
meun.
In mijn keuken heb ik
de vis dan al schoonge
maakt. Ik weet nu dat ik uit onwe
tendheid een zeldzame vis heb om
gebracht. We gaan hem nuttigen,
maar het is een beetje gênant. Als het
inderdaad een driedradige meun is,
dan is hij volgens de Veldgids Zeevis
sen 'zeldzaam voor de Nederlandse
kust'. De twee filets die ervanaf ko
men, bakken we in de boter. Het is
stevig visvlees, met een bite die tus
sen de pieterman en de zeeduivel in
zit. De smaak is echt heerlijk.
Ik krijg Dohmen aan de telefoon:
„Ik heb goed nieuws voor je. Deze
claim maakt kans op een record. Het
is een driedradige meun, maar dan
van een andere soort dan de vis die
hier in ons kustwater wordt gevan
gen. Deze soort komt uit het Middel
landse Zeegebied en wordt meer in
zuidelijk Europa gevangen en langs
de zuidwestkust van Ierland." Hij
vertelt ook dat er in 2015 voor het
eerst zo'n gaidropsarus mediterraneus
in ons kustwater met de hengel is ge
vangen. Die was 30,5 centimeter lang.
Over een paar maanden gaan ze er
over vergaderen.
Op de derde zaterdag van januari
komt de NCRZ bij elkaar om records
vast te stellen. De commissie gaat
niet over één nacht ijs: ze willen niet
alleen foto's van de vis, maar ook
twee namen van getuigen en hun te
lefoonnummers. Als ik de film van de
vangst terugdraai, herinner ik me
vier zeevissers die erbij waren. Twee
van hen kom ik het volgende week
end tegen op het havenhoofd. Ste-
phan Schmidt en Johnny Kottenha-
gen ondersteunen mijn recordclaim.
Het intrigeert me mateloos dat er
op de derde zaterdag van januari 2017
voor de 47ste keer zes sportvissers
met een biologie-achtergrond bij el
kaar komen om naar Angelsaksisch
voorbeeld de claims vast te stellen.
„Het heeft twee kanten: een compe
titief element en je houdt zo de di
versiteit van de visstand in de Noord
zee bij", zegt Dohmen.
De heren zijn er snel uit. De erken
ning van mijn bijzondere meun
blijkt niet moeilijk: er waren er al een
paar gevangen. Pas in 2016 is de vis
voor het eerst op de lijst gezet. Er
blijkt na mijn vangst twee weken la
ter op de pier van IJmuiden nog een
dergelijke meun te zijn gevangen.
Die telt echter 33 centimeter, één
centimeter minder dan mijn meun.
Omdat er nu drie vangstmeldingen
zijn, geeft de NCRZ een nieuwe
soortnaam aan de vis: gaidropsaris
mediterraneus. Die wordt vervolgens
ook doorgestuurd naar de Konink
lijke Nederlandse Natuurhistorische
Vereniging, die alle nieuwe diersoor
ten vastlegt.
Voor de meeste vissen aan de Ne
derlandse kust staan de records vrij
donderdag 9 maart 2017
GO
Hoe Jan een
