Nederlands succes op voor Kramer en Wüst
V/
Wüst heeft
haar krans
weer terug
9
WMOACIA
zijn. Kramer rijdt alle afstanden ge
controleerd, gaat nergens in het rood.
Dat hoeft ook niet. Hij kan het zich
veroorloven om de nummer twee, zijn
jonge ploeggenoot Patrick Roest, op
sleeptouw te nemen in de afsluitende
tien kilometer. Op de vraag van NOS-
verslaggever Bert Maalderink of zijn
negende EK-titel wel glans heeft ant
woordt hij: „Ik denk dat negen keer
wereldkampioen worden glans ge
noeg is."
'Zit in DNA'
Wüst en Kramer zijn de afgelopen
jaren in staat geweest zichzelf elke
keer op te laden, zichzelf iedere
keer opnieuw uit te vinden. Ze
versloegen telkens andere te
genstanders, maar vooral hun
eigen verzadiging. In een inter
viewserie met het Algemeen Dag
blad zei Wüst twee jaar geleden: „Ik
wil presteren nu het kan. Wie weet
val ik een keer hard of krijg ik een bles
sure. Ik wil niet terugkijken met het
gevoel dat ik meer prijzen had kunnen
pakken. Dat is de honger die in me zit.
Ik was vroeger al chagrijnig als ik een
wedstrijdje fietsen verloor van mijn
buurjongetje. Ik moet en ik zal."
Kramer, in diezelfde inter
viewserie: „Schaatsen is mijn
sport. Het zit in mijn DNA. Ik
houd ook van andere sporten,
maar uiteindelijk houd ik het
meest van de kick van het
winnen. Al geniet ik er te wei
nig van. Zolang ik in mijn kan
toor ben - het stadion - dan gaat al
les op de automatische piloot. Naar de
NOS, door de mixed zone, kleding uit,
uitfietsen - ik doe het als een machine.
Pas als ik thuis ben en mijn poten om
hoog op de bank liggen, komt de te
vredenheid. Maar ik ben altijd wel
snel met de volgende wedstrijd bezig."
Geen optie
Dat zal ook na het WK allround in Ha-
mar niet anders zijn. Zeker niet voor
Kramer, die nog een rekening heeft
openstaan op de Olympische Spelen.
Wüst zal jagen op nog meer olym
pisch goud omdat genoeg nooit ge
noeg is. In het olympisch traject is het
WK allround in Hamar slechts een
tussenstop. Maar als je er bent, dan
kun je maar beter winnen ook.
Omdat verliezen voor sommige
sporters nu eenmaal geen optie is.
TROTS
De andere Nederlandse prestaties
hadden weinig invloed op de vro
lijkheid van Bonevacia, die giste
ren zijn medaille in ontvangst
mocht nemen. Zijn tweede op een
internationaal kampioenschap,
nadat hij vorig jaar in Amsterdam
eveneens EK-brons veroverde. „Ik
ben ontzettend blij met het resul
taat. Dit geeft me heel veel ver
trouwen voor het buitenseizoen.
Ik hoop dat ik deze stijgende lijn
kan vasthouden met het oog op
Londen", wees hij naar de wereld
kampioenschappen atletiek, die
aankomende zomer in het Olym
pisch Stadion worden gehouden.
„Om daar in de finale te komen,
moet je 44,4 lopen. Daar wil ik
naar toe werken. Ik wil dit seizoen
een aantal 44'ers lopen, zodat het
op het WK makkelijker moet wor
den om de finale te halen."
Want een ding is zeker, meldde
Bonevacia vanuit Belgrado. „Met
twee EK-medailles ben ik iemand
om rekening mee te houden."
'Langste dag ooit'
Achteraf gezien was Bonevacia erg
blij dat hij naar zijn trainer José
Ludwig Rubio had geluisterd. Die
vond juist dat de 400-meterloper
naar Belgrado moest gaan. „Ik heb
hier veel geleerd en belangrijke
ervaring opgedaan. Uiteindelijk
moet dat leiden tot een nog betere
atleet." De misschien wel belang
rijkste les was omgaan met de zee
van tijd voor de start van de finale.
„Dat duurde heel erg lang. Omdat
ik niets te doen had in m'n hotel
kamer, nam de spanning maar toe.
Voor het eerst in mijn carrière had
ik een gevoel dat ik nog niet eerder
had meegemaakt. Het voelde als
-gd^lanö
0N1ELK
r<K
de langste dag ooit", aldus Bone
vacia, die voor zijn laatste 400 me
ter een niet al te ingewikkeld plan
had opgesteld: volle bak gaan en
dan maar zien hoe het eindigt.
„Doodgaan of overleven. Het lukt
of het lukt niet."
Bijna zilver
In Belgrado liep hij het nationale
record van Bram Peters uit 2014
(46,71) ruim uit de boeken. Bijna
leverde het Bonevacia zilver op,
maar op het laatste stuk snelde de
Pool Rafal Omelko (46,08) hem
nog voorbij. Het goud was voor de
Tsjech Pavel Maslak, wiens 45,77
goed was voor de Europese titel.
Bonevacia keert nu terug naar Pu
erto Rico, waar hij de meeste tijd
van het jaar woont en traint. Voor
bereiden op Londen „Dan wil ik
nog harder lopen, dat is het plan."
maandag 6 maart 2017
Sven Kramer (9) en
Ireen Wüst (6) zijn
samen goed voor liefst
15 gouden medailles
tijdens WK allround-
toernooien.
M Ireen Wüst en Sven Kramer
schaatsen hun zoveelste
ererondje, foto's epa/anp
Ze moest er drie jaar op
wachten, maar eindelijk
kreeg Ireen Wüst weer de
krans omgehangen die
hoorde bij het veroveren van
de wereldtitel allround. „Blij
dat ik hem na driejaar weer
terug heb. Nummer zes.
Daar ben ik heel trots op."
Het vrouwentoernooi kreeg
een ander verloop dan in de
voorbije jaren gewoonte was
geworden. Wüst nam door
gaans een voorsprong op
Martina Sablikova en moest
die proberen vast te houden
op de afsluitende 5 kilometer.
Dat was ook in Hamar het
geval, maar nu moest ze ook
zelf nog jagen. De Japanse
Miho Takagi stond na drie af
standen verrassend op
de eerste plaats,
maar boog uitein
delijk het hoofd
voor zowel Wüst
als Sablikova.
„Het was een
beetje als in de
tijd dat Christine
Nesbitt nog mee
deed", zei Wüst. De Cana
dese sloeg ook altijd haar
slag op de sprint. Het zorgde
toch voor wat zenuwen bij de
gelouterde Brabantse. Uitein
delijk was ze de spanning de
baas.
„Blij dat alles weer is gelukt",
vervolgde ze. „Europees- en
wereldkampioen allround en
wereldkampioen 3 kilometer.
Alleen op de 1500 meter ben
ik op waarde geklopt."
De mooiste prijs? Wüst
hoefde geen seconde na te
denken. „Dat is deze. Ik ben
een allrounder in hart en nie
ren. Alleen olympisch goud is
mooier." Met die medaille wil
ze volgend seizoen het avon
tuur van het opstarten van
een eigen ploeg bekronen.
„Pas dan is de missie echt
geslaagd."
BELGRADE 2017
W
BELGRADE 7017
i-U)E20V7
A Maslak en Bonevacia knokken om de koppositie, foto getty images
