li
II
10%
UIT DE REGIO
GEZOND WEL 11
Moeder zat
apathisch op de
bank, ze was de
regie over haar
leven kwijt
Adria had zich gevestigd in Griekenland, toen haar moeder ging dementeren.
Ze kwam terug om mantelzorg te verlenen. Dat had ingrijpende gevolgen.
Eigenlijk
vind ik dat
dit soort
mantelzorg
vergoed
zou moeten
worden
idria luiland keerde lerug uil Griekenland om zieke moeder Ie verzorgen
e is enig kind. Dertig jaar
geleden vertrok Adria Ka-
land (58) naar Grieken
land. Ze trouwde er, kreeg
twee kinderen en vond
een goede baan als tandartsassis
tente. Twee keer per jaar kwam ze
naar Westkapelle om haar moeder te
bezoeken. Die is nu 91. „Mijn moeder
was altijd vrij actief. Tot vijfjaar gele
den. In een periode van zes maanden
ging ze achteruit, heel snel. Ze begon
te dementeren. Vader was al overle
den. Wat er nog aan familie is, woont
ver weg of is oud en niet meer in
staat voor een ander te zorgen."
Op vakantie in Nederland zag ze
dat haar moeder veranderd was.
„Zonder iemand die een oogje in het
makkelijk. Ik had een baan en school
gaande kinderen; ik kon niet op stel
en sprong weg."
Zodra het eindexamen van haar
dochter achter de rug was, vloog
Adria naar Nederland. Ze schrok van
wat ze daar aantrof „Moeder zat apa
thisch op de bank. Haar kapsel was
onverzorgd, haar kleding vies, ze
dacht er niet aan zich te wassen. In de
koelkast lagen beschimmelde etens
waren. Ze was de regie over haar le
ven kwijt."
Europese Unie
Adria neemt een besluit. Ze bereidt
haar man en kinderen voor. Ze zegt
haar baan op en trekt bij moeder in.
Haar dochter wil bij moeder blijven en
gaat studeren aan de HZ University of
Applied Sciences.
Het blijkt nog niet zo eenvoudig
zich in te schrijven in de gemeente
Veere. „Dat kon alleen als ik me in
Griekenland uit liet schrijven, kreeg
ik bij herhaling te horen. Terwijl ik
weet dat je binnen de Europese Unie
in twee landen mag wonen.
„Het heeft een hele tijd geduurd
voor ik een ambtenaar vond die dat
begreep. In de tussentijd kon ik de
auto die ik kocht voor zorgritjes, niet
op mijn eigen naam zetten."
Een halfjaar nadat Adria in Neder
land is komen wonen, blijkt dat haar
dementerende moeder ook ouder-
domsdiabetes, huidkanker en een
borsttumor heeft. Moeder heeft ge
luk: Adria is opgeleid als A-verpleeg-
kundige. Niet alleen kan ze daardoor
veel verpleegkundige handelingen
verrichten; de zorgorganisatie waar
bij ze een baan vindt, is heel onder
steunend en stelt haar in staat zorg
en werk te combineren.
Opgeofferd
Maar de situatie is verre van ideaal.
„Ik heb me opgeofferd. Mijn gezin is
uit elkaar getrokken, mijn man en
zoon zie ik maar een paar keer per
jaar", vertelt Adria. „Het kost ons heel
veel, ook financieel. Terwijl ik de staat
heel veel geld bespaar, want opname
in een verpleeghuis kost aanzienlijk
meer. Eigenlijk vind ik dat dit soort
mantelzorg vergoed zou moeten wor
den. In plaats daarvan vind je allemaal
obstakels op je weg. Alleen al het feit
dat er niet één loket is waar mantel-
zorgers informatie kunnen krijgen. Ik
kom uit de zorg, en voor mij is het al
ontzettend moeilijk om goede infor
matie te vinden."
zeil hield, zou ze niet meer zelfstan
dig kunnen wonen. Maar er was in
Nederland niemand die dat voor mij
kon doen. Toen heb ik een aanvraag
ingediend voor opname in een ver
zorgingshuis. Ik moest zelf terug naar
Griekenland, want mijn dochter zat
voor haar eindexamen. Een vriendin
van mij was bereid erbij te zijn als ze
moeders zorgbehoefte zouden vast
stellen.
„Een maand later kwam er iemand
langs om te beoordelen of mijn moe
der voor opname in aanmerking
kwam. Mijn moeder heeft, zoals veel
dementerende mensen doen, tijdens
dat gesprek de schone schijn opge
houden. Het ging prima, ze redde het
uitstekend, 'dank u wel'. Die me
vrouw heeft niet in de koelkast geke
ken, de vuile was in de kast niet ge
zien, er niet doorheen geprikt. Ik
kreeg een brief: dat ik in het buiten
land woonde, was geen reden voor
opname. En mijn moeder was niet
slecht genoeg."
Boodschappen
Maar alleen kon moeder niet over
eind te blijven. „Wie zou haar bood
schappen doen? Wie zou haar post
bekijken? Mijn moeder sukkelde
door. De huisarts belde: je moet iets
doen, het gaat zo niet meer met je
moeder. Maar zorg organiseren van
uit een ander land, dat is nog niet zo
maandag 6 maart 2017
GO
Ik heb me opgeofferd, mijn
gezin is uit elkaar getrokken'
Tekst Ondine van der Vleuten Foto Mechteld Jansen
Adria Kaland (r) en
haar moeder, thuis in
Westkapelle. „De
huisarts belde: je
moet iets doen, het
gaat zo niet meer met
je moeder."
miljoen Nederlanders zijn
actief als mantelzorgen
16%
van hen helpt meer dan
8 uur per week, vaak al
gedurende een langere
tijd (500.000 mensen).
van de mantelzorgers
ondervindt een hoge
belasting (ongeveer
400.000 mensen).
Bron: SCP 2015
