i J - m
22 ZE
In het atelier
Vanaf de straat kun je het
atelier niet zien. De
Westdam in Sas van
Gent, mailde Frans Ke
gels. We moeten achter het woon
huis zijn. Daar opent de kunste
naar de deur van een op het eerste
gezicht wat uit de kluiten gewas
sen tuinschuur. 'Atelier Abel
Dinc', dat is de formele naam.
Waarbij 'abel dinc' Oudneder
lands is en zoveel betekent als 'bij
zonder voorwerp, dat uitstijgt bo
ven het alledaagse'.
Bij binnenkomst in het atelier
staan er op een plank drie voor
beelden van wat Frans Kegels
(1949) met glas en metaal kan be
werkstelligen. Glas in zand gego
ten, brons gecombineerd met glas
en glas in de vorm gesmolten.
Twee ovens heeft hij: voorin een
nieuwe die tot duizend graden gaat
en bestemd is voor het smelten van
glas, achterin een keramiekoven
voor grotere voorwerpen die tot
dertienhonderd graden kan wor
den opgestookt. Tegen de wand
springen potten vol met stukken
gekleurd glas in het oog. Die brok
stukken staan klaar om in vormen
gesmolten te worden, als de inspi
ratie zich aandient.
Kegels legde zich tot 2004 toe op
de restauratie van aardewerk en
porselein. Je moet een schaal of
een theepot met een beschadiging
niet zomaar weggooien, was zijn
devies. Ook porseleinen koppen
van antieke poppen kregen in zijn
atelier een tweede leven. Het res
taureren gaf hem gevoel voor
ruimte, vertelt hij. Daardoor kreeg
hij de behoefte om eigen, vrij werk
te gaan maken. Met zijn handen in
de lucht: „Ik moest aan het schep
pen met die twee kluiven." Dat
deed hij vanaf het jaar 2000. Eerst
voorzichtig, met kleine bronzen
beelden in een blok boetseerwas.
Daarna groter en uitbundiger. Hij
ontdekte ook dat glas en brons een
gelukkige combinatie kunnen
aangaan. Cortenstaal - met de ka
rakteristieke roestkleur - is sinds
een jaar of tien ook een geliefd ma
teriaal. Hij heeft zelfs grafmonu
menten gemaakt van cortenstaal
en glas: „Mensen zijn daar zo blij
mee. 'Als ik door het glas kijk heb
ik het gevoel dat ik straks ook naar
die andere wereld kan'. Van zulke
reacties krijg ik rillingen."
Het schuuratelier heeft een ver
dieping, bereikbaar via een stalen
trap. Voorzichtig, de doorgang is
op de lengte van de besnorde kun
stenaar uitgezet. Op de etage
wordt elke vierkante centimeter
benut. Voor het ontwerpen van
modellen in was is een aparte
hoek ingericht. Even verderop
staat een tafel, waarop ginkgobla
deren liggen te drogen: „De struc
tuur van het blad kan ik later in
glas gebruiken." Er zijn meer na
tuurlijke materialen. Een stukje
boomschors kan in klei worden
gedrukt, waarna er een gipsvorm
van wordt gemaakt. En een mos
selschelp: „Die natuurlijke vorm
krijg ik gewoon cadeau. Alles wat
ik tegenkom kan aanleiding zijn
om een beeld te maken. Het zijn
telkens weer nieuwe ontmoetin
gen, die ik in series beelden kan
vertalen."
Op de balken, die het dak dragen,
zitten her en der papiertjes met
spreuken bevestigd. 'Huil niet om
de dingen die voorbij zijn, maar
lach omdat ze hebben bestaan'. Dat
is een wijsheid die hem aan het
hart gaat. Helemaal achterin staat
een schommelstoel. Een ooglapje
ligt onder handbereik. Hij doet het
voor: „Kijk, zo zit ik hier helemaal
van de wereld afgezonderd, om
mijn hoofd leeg te maken en
nieuwe ideeën uit te werken."
maandag 6 maart 2017
GO
Frans Kegels: Alles wat ik tegenkom kan aanleiding zijn om een beeld te maken,
FOTO'S MECHTELD JANSEN
Telkens nieuwe ontmoetingen
Jan van Damme
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek.
Vandaag: Frans Kegels in
Sas van Gent maakt beelden
van brons, glas, natuursteen
en staal.
I OonJe&i /Hef:
I «ftf \do:rorondt ïïtij
1
3
ontter mipi \iiajb T
HUT*1 Wemsi
Glas in de vorm gesmoltenbrons gecombineerd
met glas en glas in zand gegoten.
De nieuwe glasoven.
A Levenswijsheden op de balk. A De schommelstoel in de inspiratiehoek.
