ZEELAND GEBOEKT Oud-burgemeester schrijft haar derde roman Uitgever gevraagd ZEELAND 21 Peter de Lijser reed met zijn scootmobiel van Sintepier naar de Middellandse Zee. Hij bundelde zijn avonturen in een reisverslag. Vorig jaar was Peter de Lijser groot in het nieuws. Hij reed als 78-jarige op zijn scootmobiel van het Zeeuws- Vlaamse Nieuwvliet (Sintepier) naar Saint-Pierre-la-Mer aan de Franse Middellandse Zee. Ruim 1.400 kilome ter in 31 dagen, van zaterdag 28 mei tot en met dinsdag 28 juni 2016. Het was een huzaren stukje, met als achterliggend doel geld inzame len voor de pupillen van zorgboerderij Jodi- Sintepier in Nieuwvliet. Dat laatste is gelukt. De aan de tocht gekop pelde inzameling heeft in elk geval 2.100 euro opgeleverd voor de zorgboerderij. Mogelijk kan dat bedrag nog worden opgehoogd tot 4.000 euro. Dat laatste is afhankelijk van de verkoop van het boek, dat De Lijser over zijn 'monster- tocht' heeft samengesteld: Van Sintepier (Nieuw vliet) naar Saint-Pierre-la-Mer. Zijn reisverslag geeft een indruk van de voor bereidingen: hoe de route wordt uitgestippeld, afgestemd op de actieradius van de accu's en de beschikbaarheid van betaalbare overnachtings mogelijkheden. Ook valt te lezen hoe de scoot mobiel reisvaardig wordt gemaakt, met een ba gagerek voor een zware koffer, een extra rechter zijspiegel, zware accu's en de Zeeuwse vlag die de tweede dag in België al was verdwenen. Vervolgens maken we als lezer de tocht per dag mee. En worden we gewaar dat er heel wat doorzettingsvermogen nodig is voor zo'n enorme tocht. Het regent vaker wel dan niet, er zijn omleidingen, de wegen laten vaak te wen sen over. Dag 16,45 kilometer van Dijon naar Beaune, verloopt wel heel teleurstellend. Be wolkt, nat, een taaie entrecóte en een wijnboer die zijn kelder niet wil openen omdat er aan de reiziger niks te verdienen valt. Toch schrijft De Lijser: „Een dag vol teleurstellingen compen seer je via de maag." En dat lukt, met joue de boeuf a la bourguignon (stoofschoteltje), oeufs en meurette, soufflé glacé au Mare de Bour gogne, escargots au bouillon d'ail doux en een kaasplateautje, epoisse affïné. Tegenover de teleurstellingen staan heel veel mooie, hartverwarmende ervaringen. Zoals de rustdag op vrijdag 17 juni in Villefranche-sur- Saöne. In Newport Hotel Restaurant wordt De Lijser in de watten gelegd. De rekening ver meldt na twee dagen 0,00 euro. En zijn 'scooter Oud-burgemeester Anneke van Dok-van Weele van Vlissingen presenteert za terdagmiddag 11 maart haar nieuwe roman Twee keer woord- waarde. Ze doet dat vanaf 13.30 uur in boekhandel 't Spui in Vlissin gen. Van Dok-van Weele (1947) was van 1999 tot 2008 burgemeester van Vlissingen. Voor die tijd was ze burgemeester van Diemen en Velsen, van 1994 tot 1998 was ze staatssecretaris van Economische Zaken. Als schrijver debuteerde ze in 2014 met Het jaar van de held, een roman waarin de Vlissingse gemeentepolitiek een prominente rol speelt. Een jaar later volgde Het recht van de sterkste, over een aan lager wal geraakte journalist die verborgen adellijke netwerken ontrafelt en en passant het festival Film by the Sea in Vlissingen be zoekt. Als burgemeester kwam Anneke van Dok-van Weele vaak bij dia manten echtparen en honderdjari gen. Die ontmoetingen inspireer den haar tot het schrijven van de roman Twee keer woordwaarde. Ze kreeg daarbij hulp van haar broer Jaap van Weele, die meer dan der tig jaar in een verpleeghuis werkte. In het boek verwerkt ze ook haar ervaringen in de Haagse politiek. De hoofdpersonen Flora en Erik zijn vrienden, tot tegenslag in hun politieke carrière hen uit elkaar drijft. Logisch: ze hebben schuld aan elkanders noodlot. Ze ont moeten elkaar weer in het luxu euze zorgcentrum Viventium. Ei genlijk willen ze elkaar liever niet zien, maar de eenzaamheid ver oordeelt hen tot eikaars gezel schap. Ze spelen een listig woord spel, dat leidt tot een zoektocht. De schrijfster zegt over haar boek: „Overheerst de wanhoop, de mm wrok of het verlangen naar gene genheid? De roman geeft een in zicht in de gang van zaken in het zorgcentrum en een uniek beeld van het Binnenhof, waar Flora en Erik vroeger hun machtsspel speelden." Zeeuwse schrijvers Het mooiste Zeeuwse boek dat niet bestaat. Zo onge veer is het gesteld met La Zélande van Charles de Coster (1827-1879), vooral bekend door zijn proza overTijl Uilenspiegel en Lamme Goedzak, in het Waals ge schreven, maar volkomen Vlaams gedacht. In 1873 maakten hij en de schilder Adolf Dillens (die zich al eerder door Zeeland had laten in spireren, het Zeeuws Museum be zit twee van zijn vele Zeeuwse schilderijen) een reis door Zeeland. Een jaar later waren tekst en teke ningen te bewonderen in Le Tour du Monde, een tijdschrift vol avon tuurlijke reizen. Ook hun tocht was avontuurlijk, maar daarover een volgende keer. Eerst het treu rige avontuur van La Zélande in het Nederlands. In 1875 kwam het tijdschrift De Aarde en Haar Volkeren met ano nieme Schetsen uit Zeeland. In 1979 werden ze achteloos, klakkeloos en liefdeloos herdrukt, wél met een verwijzing naar het origineel. Waarmee het weinig heeft te ma ken, De Costers werk werd omver gehaald en opnieuw gedaan. In de Franse versie gaat het over Adolf Dillens en Charles de Coster in de derde persoon meervoud. De be werker paste ook dit aan. Hij laat ons 'enkele bladen' lezen uit de portefeuille van een reiziger, Hol landervan geboorte, in de ik-vorm dus. De Coster kijkt met vreemde, soms verbijsterde ogen naar Zee land, deze Nederlandse reiziger heeft het bij voorbaat allemaal al gezien. Voor alle zekerheid heft hij soms vaderlandse liederen aan. In 2965 verscheen een boekje Zeeland door de bril van 1873. Char les de Coster wordt vermeld als au teur. Maar wat K.J.A. Janson produ ceerde, kun je nauwelijks een ver taling noemen. Stukjes die hem niet bevielen schrapte hij. De ene keer met arrogante toelichting ('Mag de vertaler het hierbij la ten?'), de andere keer stilletjes. Verder is even onbeholpen als on handig plak- en knipwerk verricht. Zodoende is La Zélande, het char mantste Zeeuwse reisverhaal, na bijna honderdvijftig jaar nog altijd niet in een waardige vorm beschik baar voor de Nederlandse lezer. Uitgever gevraagd! Waar waren de schrijver en de tekenaar precies? Wat hebben ze beleefd? Zeeland, gezien als een onbekende wereld, de Zeeuwen als een ver volk beke ken. Wordt vervolgd. rw Reisboek pour handicapé' heet voortaan Loulou, naar het hondje van het hotel. Het is ook de tijd van de terreuraanslagen in Parijs en Brussel. In heel Frankrijk is verhoogde waakzaamheid. Op zondag 19 juni, dag 22 van de tocht, wordt De Lijser aangehouden tussen Givors en Chanas: „Ik zie op de andere weghelft twee politieauto's met loeiende sirenes en blauw zwaailicht plotseling mijn richting uit draaien. Zes gendarmes omsingelen me, in volle antiterreuruitrusting, twee met een soort riad gun op me gericht, één opzij en één vlak voor m'n neus. 'Pasport, pasport, pasport', schreeuwt er eentje zenuwachtig tegen me, terwijl ik onder schot wordt gehouden." Het incident loopt met een sisser af, de politieman nen begeleiden de scootmobielrijder uiteinde lijk naar een rustigere weg. Al met al heeft De Lijser een avontuurlijk reisboek geschreven. Een culinair reisboek ook, want bijna elke etappe is voorzien van een streekrecept: recette du terroir. Om je vingers bij af te likken. De boekpresentatie is zaterdag ri maart bij zorgboerderij Jodi-Sintepier op de Mosseldijk bij Nieuwvliet. Het boek kost 12,50 euro. De schrijver signeert woensdag 15 maart in de Bru- nawinkel in Oostburg, donderdag 16 maart in De Drvkkery in Middelburg, vrijdag 17 maart in boekhandel Van de Sande in Terneuzen en za terdag 18 maart in de Brunawinkel van Bres- kens, telkens tussen 14 en 16 uur. maandag 6 maart 2017 PC Wekelijkse rubriek met boeken over Zeeland en boeken van Zeeuwse schrijvers Relaas van een volhouder Jan van Damme Anneke van Dok-van Weele. Mario Molegraaf W Illustratie uit Schetsen uit Zeeland commune Peter de Lijser haalt de eindstreep in zijn scootmobiel. foto martijn de koning Sintepier (Ni -Peter de Lijser: Van Sintepier (Nieuwvliet) naar Saint-Pierre-la- Mer (F), 12.50 euro.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 21