WEER EVEN THUIS
ra
19
Luc en Corine van Biemen hebben levendige herinneringen aan hun oude buurt, tussen de
Veerseweg en de Veersesingel in Middelburg. „We waren bijna altijd buiten."
mm
Tl
Vroeger waren de achter
tuinen open. Nu worden
hagen afgewisseld met
schuttingen. Maar hun
oude huis aan de Prinses
Beatrixstraat 20 is nauwelijks veran
derd. „Er is wat aangebouwd", zegt
Luc van Biemen (53). „Dat was wel
nodig ook." Hij weet nog hoe klein
zijn kamertje was; een timmerman
moest de deur andersom hangen, zo
dat deze naar de gang opendraaide,
anders paste zijn bed er niet in. „We
woonden hier van 1964 tot 1971", ver
telt zijn zus Corine van Biemen (56).
„Bijna altijd waren we buiten."
De Middelburgse arbeiderswijk
was kinderrijk. Broer en zus wijzen
naar de belendende percelen, benoe
men de gezinnen, weten alle namen
nog, vullen elkaar aan, schieten in de
lach - daar twee kinderen, daar drie,
daar twee, daar vier. De herinnerin
gen tuimelen over elkaar heen: met
blaaspijpen witte klapbesjes bij over
buren door open raampjes schieten;
in bomen klimmen; verstoppertje
spelen; 'blikje trappen' met een leeg
soepblik. Ook de skippyballen waren
geliefd. Corine kreeg de hare op haar
verjaardag. Luc móest en zóu er ook
eentje hebben. Die kwam er uitein
delijk. „Met de spaarpunten van
Shell. Maar de kwaliteit was bedui
dend minder; zo'n slap lusje. Jij had
er eentje met een stévig handvat." Ze
stuiterden urenlang over de vrijwel
autoloze straat en achterom, door de
brandgangen. „Een hels kabaal. Als er
iemand ziek lag, werd ons vriendelijk
gevraagd ergens anders te spelen."
Vader was inkoper bij SVRZ. Moe
der was huisvrouw. Er heerste ritme
en regelmaat, 's Middags warm eten.
Ook vader kwam dan thuis, 's
Avonds om zes uur brood. Corine:
„Dolblij waren we dan met een ge
bakken ei of wentelteefjes!"
Naast respect voor dieren en de na
tuur is hen bijgebracht dat ze zich
aan afspraken hielden. Luc: „We
mochten buiten blijven tot de lan
taarns brandden. Als het 's winters
om half vijf zover was, holde ik naar
huis. 'Ze zijn aan! Hoelang mogen we
nog?' Moeder antwoordde altijd dat
we in de buurt moesten blijven tot zij
ons zou roepen."
Boterkoek
Vrijdags rook het naar weekend. Co
rine: „Kwamen we uit school, geurde
het hele huis naar appeltaart, boter
koek of cocosmacronen." Ze kan het
gelukzalige gevoel zo weer oproepen.
Luc: „Vader kookte op zaterdag; gou
lash met rijst, erwten- of bruine bo
nensoep. Wij wisten niet beter, maar
andere vaders deden dat nooit."
Corine verzorgde het paard dat bij
de molenaar aan de Veerseweg in de
wei stond. Ook liet ze honden van
buren uit. „Zelfs een angstige herder,
-
7. 'UMs' i
die om onnavolgbare redenen doods
bang op vader reageerde. Toen ik tij
dens een wandeling moest plassen,
bond ik hem even vast aan de vuil
nisbak, maar zodra vader de schuur
uitkwam, ging het beest ervandoor,
met die volle bak bonkend achter
hem aan. Ons afval lag overal."
Op de hoek woonde de hoofdzus
ter van het Gasthuis. Volgens Luc de
enige vrouw in de buurt die een ei
gen auto had. „Een Daf 33. Blauwe
rookpluimen walmden eruit. Dat
vond ik zo lekker, dat ik er middenin
ging staan als zij startte." Ze sommen
op wie er allemaal langs de deur
kwam; de olieboer, de kolenboer, de
schillenboer, de lompenboer, de bak
ker en de melkboer. En deze laatste
met verse dagmelk in een tank on
deraan zijn wagen. En er waren win
keltjes. Soms mochten ze knoopjes
kopen in het fourniturenzaakje-aan-
huis in de Julianastraat, waar de eige
naresse zat te breien in de woonka
mer. „Weet je nog de fluit van de gas
fabriek aan het Molenwater?", vraagt
Luc. „Die hoorde je als de arbeiders
gingen schaften." Corine knikt, en
kijkt om zich heen. Samen op het
bankje voor het huis herinneren ze
zich dat aan de overkant twee popu
lieren stonden waarin 's avonds me
rels zongen. Corine: „Memorylane.
Hier krijg ik weer een warm en ge
borgen gevoel."
Vader kookte op zaterdag. Wij wisten niet beter,
maar andere vaders deden dat nooit
zaterdag 4 maart 2017
Vrijdags rook het naar weekend
Jacoline Vlaander
ÉÉKfl
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijk huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
Corine en Luc stuiterden uren
lang op hun skippyballen door
de buurt (maart 1970).
A Luc en Corine zitten op het bankje voor hun ouderlijk huis. foto ruben oreel
-Luc van Biemen
