15
Als er een schip tegen de Vlakebrug vaart, is hij degene die vertelt wat er is gebeurd. In zijn uniform.
Maar als Willem-Jan Uijtdehage geen piket heeft, trekt hij two tone brogues aan. Met zijn vintage
kleding, tatoeages en bijzondere hobby's is de politiewoordvoerder privé een totaal ander mens.
Op lindyhop
feesten zag ik
hoe goed
iedereen gekleed
was. Daar is het
mee begonnen
In het centrum van Breda
prijkt een splinternieuw
appartementencomplex,
met beneden een strakke
binnentuin en een hippe
smoothiebar. Maar zodra je
het appartement van Wil
lem-Jan Uijtdehage binnenstapt,
schiet je driekwart eeuw terug in
de tijd. Meubelen uit de fifties,
schoolplaten uit de sixties, lampen
uit de seventies en curiosa die niet
zouden misstaan in een museum.
Planken vol Star Wars-poppe-
tjes, een rek vol Lord of the Rings-
rariteiten en honderden, zoniet
duizenden elpees. Je zou haast
denken dat hier een man alleen
woont. Maar Willem-Jan woont
samen, met Elsje. Ze delen passies
voor sciencefictionfilms, voor mu
ziek van Danny Vera, voor lindy-
hop, maar ook voor roller derby:
een soort rugby op rolschaatsen,
een sport die zij beoefent en waar
van hij het commentaar verzorgt.
Een supermatch, zogezegd.
„Ik ben woordvoerder voor Zee
land en de Markiezaten, Bergen op
Zoom en Roosendaal. Ik leg media
uit wat de politie daar doet en
waarom. Sinds eind 2013. Na mijn
stage, bij Delta in Middelburg, heb
ik overal en nergens gewerkt. Bij
een bibliotheek, bij een reclame
bureau, bij een bouwbedrijf, bij ge
meenten. Weer bij Delta. Uitein
delijk schreef ik tachtig sollicitatie
brieven, op zoek naar wat vastig
heid. Onder meer naar de politie.
Ik dacht: 'daar kom ik nooit bin
nen'. Toen ik terugkwam van va
kantie, lag er een brief. 'Een afwij
zing', dacht ik. Maar nee, ik mocht
langskomen. Toen heb ik daar vol
op ingezet. Ik wilde die baan!"
„De eerste tijd heb ik bij alle afde
lingen meegekeken. Van noodhulp
tot recherche. Alles moest ik leren,
zodat ik niets verkeerd zeg. Eén
van mijn eerste grote klussen was
de moord op Linda van der Gies-
sen. Ik reed net bij Tilburg de snel
weg op, toen de pieper ging.
Schietincident stond er. Ik belde
de meldkamer voor informatie en
reed direct naar de plaats delict.
Toen ik aankwam, lag ze er nog.
Heel heftig. Er stond een batterij
media, echt ongekend. Die avond
was ik bij alle journaals te zien."
„In het begin gek, maar inmiddels
ben ik eraan gewend. Ik ben hele
maal blauw geverfd, het voelt echt
alsof ik al bij de politie hoor. Het
werk gaat me goed af. Al moet je al
tijd blijven opletten. Toen ik on
langs vragen beantwoordde over de
77-jarige onbevoegde rijschoolhou
der in Rilland, werd ik later door
media gecorrigeerd. Ik bleek ver
keerd te zijn geïnformeerd. In mijn
werk moet ik een balans zoeken
tussen wat ik wel en niet mag zeg
gen. Dat is soms lastig, omdat we
onder tijdsdruk staan en tegelijker
tijd rekening moeten houden met
het privéleven van betrokkenen én
het onderzoek, waarvan het belang
altijd voorop staat. Maar we zeggen
meer dan vroeger. We gaan mee in
de trend van transparantie."
„De politie ligt onder een ver
grootglas en dat is ook terecht. We
hebben momenteel te maken met
filmpjes die zonder weerwoord
online belanden. Wij gaan daar
voorzichtiger mee om. Minder snel
dan de media. Ik laat mij via twit
ter soms kritisch over hen uit.
Waarom zouden zij wel kritiek op
de politie mogen hebben en ik niet
op hen? Al kan ik het met de
meeste journalisten prima vinden.
Ook als ze doorvragen terwijl ik
niet meer mag zeggen. Alles wat
wij melden, is nieuws. Dat besefte
ik ook pas toen een wijkagent
twitterde over een auto-inbraak in
Vogelwaarde en er gelijk een jour
nalist van de PZC aan de lijn hing."
„Er gebeurt genoeg. Veel auto-on
gelukken, valt mij op, met helaas
vaak dodelijke afloop. Veel be
schonken bestuurders. Bij de
brand in het zorgcentrum in Krab-
bendijke had ik ook dienst. Zomer
2016, ik was op een barbecue bij
mijn tante om afscheid te nemen
van mijn neefje dat met de Lucht
mobiele Brigade naar Mali ging. Ik
zei nog 'Ik hoop dat het rustig
blijft', maar ik was nog geen vijf
minuten binnen of de pieper ging.
Snel mijn uitruktas uit de koffer
bak gehaald, als een gek mijn uni
form aangetrokken en in de auto
naar Krabbendijke gereden. Dan
begint de adrenaline te stromen.
PASPOORT
Toen ik aankwam, brandde het
nog. Er lagen mensen in het gras.
Met de burgemeester sprak ik af
wie wat zou zeggen. Er heerste ge
organiseerde chaos. Aan collega's
en hulpdiensten merkte ik dat ie
dereen aangedaan was. Uiteinde
lijk waren er drie doden. Het was
mijn meest indrukwekkende
dienst tot nu toe."
ledereen die thuiskomt van zijn
werk, kan daar zijn eigen, an
dere zelf zijn. Maar de Willem-
Jan privé is wel heel anders. Hij
lijkt in een andere tijd te leven.
Draagt vintagekleding, draait
oude jazz en danst lindyhop,
een swingdance uit de jaren 30.
„Ik danste al op de middelbare
school. Stijldansen. Dat deed ie
dereen, dus ik ook. En toen ieder
een stopte, stopte ik ook. Tot ik
een paar jaar geleden een jazzfes
tival in Breda bezocht, waar ik
mensen een heel vrolijke dans zag
doen. Het bleek lindyhop en er
bleken scenes van te zijn in Neder
land. Het is fantastisch. Heel ener
giek, heel open. Iedereen danst
met iedereen: mannen met man
nen, vrouwen met vrouwen vrou
wen leiden, mannen volgen. Alles
mag. Ik ben het ook gaan doen,
koos mijn laminaat thuis erop uit.
Op lindyhopfeesten zag ik hoe
goed iedereen gekleed was. Strak
gestreken plooibroeken, mooie
overhemden, bretels. Daar is het
mee begonnen. Inmiddels heb ik
een hele collectie dasspelden,
stropdassen en hoeden."
„Ik zie er graag goed uit. Ik ben
geen hipster. Ik heb wel een baard,
maar meer omdat ik uitslag krijg
van scheren, en ik draai vinyl,
maar ik lust geen koffie en al hele
maal niet van die moeilijke. Ik ver
zorg mijn uiterlijk gewoon graag.
Misschien heeft dat ook met mijn
werk te maken. Ik ben toch een vi
sitekaartje."
„Maar dat ziet niemand. Op mijn
armen komen de tekeningen tot
mijn pols, precies waar mijn uni
form eindigt. Natuurlijk is het aan
bod geweest tijdens mijn sollicita
tie. 'Hoe ga je dat doen?', vroegen
ze. Op tv ben je niet Willem-Jan,
maar onze woordvoerder. Dan
moet je neutraal zijn. Maar het
was geen probleem, zolang het
niet zichtbaar is. Mijn onderar
men zijn nu bijna af, ik vind het
prachtig. Ik wil niet hetzelfde zijn
als iedereen. Ik wil geen meubels
van Ikea, ik wil ze van een rom- 1
melmarkt. Ik wil geen kleding uit
mainstream winkels, ik wil ze
vintage van Bobby Pin Boutique."
„Vroeger was er meer stijl, meer
sfeer. Mijn vader is een ouwe roc
ker, mijn opa luisterde Glenn Mil
ler en de Andrew Sisters. Mijn
oom, van wie ik gitaarles kreeg,
draaide Johnny Cash en Roy Orbi-
son. Dus vanuit thuis heb ik nooit
echt naar hedendaagse muziek ge
luisterd. Dat veranderde op de
middelbare school, waar ik vanaf
mijn veertiende in rockbandjes
heb gezeten. De laatste jaren luis
ter ik muziek uit de jaren 40 en 50
en muzikanten die die tijd doen
herleven: Danny Vera, Pokey La-
Farge, The Bluegrass Boogiemen.
Alsof je er echt bij bent geweest."
„Ik zou graag teruggaan naar het
begin van de jaren vijftig, waarin
iedereen naar dansfeesten ging en
waarin je geen last had van de
vluchtigheid van nu. Het altijd
maar bereikbaar zijn, dat slurpt je
soms op. Aan de andere kant ben
ik zelf ook redelijk verslaafd aan
mijn iPhone en sociale media.
Mijn vriendin vond ik via inter
net. Heel classy, via Tinder. Ik was
wat aan het swipen en toen zag ik
Elsje. We waren nog maar net aan
het chatten en toen wisten we: 'dit
is het'. Zoveel gedeelde passies, en
bepaald niet de meest gebruike
lijke, dat kan bijna geen toeval
zijn. Ook de huidige tijd heeft
mooie kanten."
r -
zaterdag 4 maart 2017
GO
Ik wil niet hetzelfde
zijn als iedereen
Wendy Wagenmakers
Iets eerder had je een andere su
permatch, met je nieuwe werk
gever, politie Zeeland-West-Bra-
bant. Wat doe je daar voor werk?
Willem-Jan Uijtdehage: „Ik ben
toch een visitekaartje."
FOTO'S RUBEN OREEL
Hoe is dat?
Hoe is de verhouding tussen po
litie en media?
Is Zeeland wel spannend genoeg
voor een politiewoordvoerder?
Naam: Willem-Jan
Uijtdehage
Geboortedatum:
28 september 1981
Geboorteplaats:
Roosendaal
Woonplaats:
Breda
Huwelijkse staat:
samenwonend
Opleiding: havo,
hbo-communicatie
Beroep: woord
voerder politie
Zeeland-West-Bra
bant
Is dat ijdelheid of hoort het bij je
hobby?
Met een lichaam vol tatoeages.
Als Willem-Jan zijn mouwen op
stroopt, komen er Japanse ico
nen tevoorschijn. Ook op zijn
rug en borst is geen stukje vel
meer vrij.
Vanwaar die hang naar het ver
leden?
Zou je liever in een andere tijd
willen leven?
