'Ouders' hadden
beste bedoelingen
Dit plekje is nog vrij
Karin's
17
voor geheimhouding liet tekenen.
Dankzij speurwerk komt Patrick
erachter in welk ziekenhuis hij gebo
ren moet zijn. In het archief streept
hij tientallen potentiële 'moeders' af
die rond zijn vermoedelijke geboor
tedatum bevallen zijn. Hij zoekt de
naam van zijn biologische moeder,
benadert vele vrouwen en doet op
roepen in de media. In 2011 vindt hij
zijn twee halfzussen.
De spaarzame details die zijn adop
tieouders met Patrick deelden, blijken
onvolledig of onjuist. Hij is niet gebo
ren in een 'kleine kliniek', maar in het
grootste ziekenhuis van Sao Paulo.
Zijn moeder, die in 1985 overleed, was
geen arme, jonge vrouw die hem af
stond omdat ze niet voor hem kon
zorgen. Ze was rond de 30. Patrick was
haar derde kind. Hij werd niet ge
adopteerd, er is geen afstandsverkla
ring. „Mijn tante vertelde dat ze juist
graag voor me wilde zorgen. Mijn
moeder ging later nog naar mij op
zoek; er was niets over mij te vinden."
Langzaam vallen puzzelstukjes in
elkaar. In de afgelopen
jaren vindt Patrick be
wijzen die zijn adoptie
ouders achterhielden. Een
brief van zijn adoptiemoe
der met informatie over
zijn geboorte, geschreven
aan een kennis, aan wie ze
vraagt om Patrick geen infor
matie te geven. Gezinsdos
siers van de Raad voor de Kin
derbescherming waarin mel
ding wordt gemaakt van zijn illegale
adoptie. Maar ook bewijs dat zijn
adoptieouders betaald hebben voor
Patrick in de vorm van een schen
king aan het kindertehuis. Artikelen
over de Braziliaanse babyhandel,
dossiers over het strafrechtelijk on
derzoek naar de echtparen, waaron
der het proces-verbaal van zijn adop
tieouders die zijn verhoord. In 1984
zijn alle zaken geseponeerd.
De illegale adoptie is verjaard.
Maar Patrick stelt zijn adoptieouders
aansprakelijk voor de schade, omdat
ze hem onvolledig, onjuist en laat
fsS SVsfS»™
SS"
RECHTSZAAK
hebben geïnformeerd over zijn af
komst en identiteit. Door het achter
houden van informatie belemmer
den ze zijn zoektocht, die hem al
tienduizenden euro's kostte en veel
stress, pijn en verdriet opleverde.
„De consequenties van mijn ille
gale adoptie draag ik de rest van mijn
leven mee. Dat zal ik nooit met de
mantel der liefde bedekken. Ze heb
ben mij het universele recht op iden
titeit onthouden door informatie te
weigeren. Dat ze dat niet inzien, doet
pijn." Een rechtszaak is de laatste
mogelijkheid om af te dwingen dat
ze alsnog alle informatie geven. Pa
trick zoekt nog steeds zijn biologi
sche vader.
Patrick heeft de organisatie 'Brazil
Baby Affair' opgericht. Hij vraagt de
Verenigde Naties geregeld om aan
dacht voor het probleem, en helpt
andere gedupeerden hun biologische
familie te vinden. „Ik heb het recht
om te weten waar ik vandaan kom,
en mijn juridische ouders hebben de
plicht om mij te informeren. Als ik
deze zaak win, kunnen andere ge-
adopteerden slagvaardiger dat recht
afdwingen."
www.karinschoice.nl
»IU»I»I»
Wil jij tijdens je vakantie weg van
de massa op ontdekking gaan en
zelf je tempo bepalen? Zoek je rust,
ruimte en vooral geen gedoe?
Kijk dan op www.karinschoice.nl
O Kleinschalige accommodaties
I Altijd inclusief:
vlucht
verblijf
huurauto
weg van de massa
Villa's met privé zwembad
Boutique hotels
Originele appartementen
zaterdag 4 maart 2017
H ,tf
Het paspoort dat is
gebruikt voor de ille
gale adoptie van Pa
trick Noordoven (foto
boven). „Ik kon me
niet voorstellen dat
mijn adoptieouders
me hadden bedro
gen."
FOTO EVERT-JAN DANIELS
De rechtszaak, die gisteren
in Den Haag plaatshad, is
uniek. Voor zover bekend
heeft niet eerder een ge
adopteerde geprobeerd
het recht op informatie
over zijn geboorte, af
komst en identiteit via de
rechter af te dwingen bij
zijn adoptieouders.
Het echtpaar dat hem in
1980 illegaal adopteerde uit
Brazilië, ontkent dat ze hem
hebben voorgelogen of be
wust cruciale informatie
hebben achtergehouden. Ze
zeggen alle gegevens waar
over ze beschikten te heb
ben verstrekt, toen Patrick
in 2001 hoorde dat hij ille
gaal geadopteerd was en op
zoek ging naar zijn biologi
sche moeder.
„Wij hebben hem alle rele
vante informatie gegeven",
betoogde de 'adoptievader'
voor de rechtbank in Den
Haag. „Ik erken dat we hem
door de illegale adoptie in
een heel moeilijke positie
hebben gebracht. Tegelijk
hebben we er alles aan
gedaan om hem te hel
pen dat gat op te vullen.
Via de contacten die we
hebben gelegd, is hij bij
de juiste mensen geko
men en in de goede richting
geduwd."
Omdat ze geen kinderen
konden krijgen, kwam het
stel in 1979 in contact met
Hans Bosch, de attaché van
het consulaat in Sao Paulo.
„We hebben hem één keer
ontmoet tijdens een bezoek
aan Nederland. Toen heb
ben we gesproken over het
probleem om een kind te
adopteren, dat het zo moei
lijk was in Nederland. Bosch
zei: ik kan informeren of er
mogelijkheden zijn."
Op zeker moment kreeg het
stel te horen dat er een kind
beschikbaar kwam. Bosch
regelde in Brazilië onderdak
en reed ze naar de plek van
overdracht.
De 'adoptieouders' ontken
nen zich schuldig te hebben
gemaakt aan babyhandel.
De schenking aan het kin
dertehuis dat de overdracht
regelde, was volgens hen
geen betaling voor de 'adop
tie'. Het doet hen pijn dat ze
worden weggezet als crimi
nelen, terwijl ze met de
beste bedoelingen Patrick
naar Nederland hebben ge
haald.
„Er is geen sprake geweest
van het kopen van een kind.
We hebben ook geen ge
heimhoudingsverklaring on
dertekend, maar we wilden
het ook niet aan de grote
klok hangen."
91»
Italië - Toscane - Pievescola
II Selvatellino
Griekenland - Kreta - Agia Galini
Tropica Villa Appartementen