Moet een kind met
twee moeders twee
cadeautjes maken?
Koos Postema
Ik vind 20 euro een
hoop geld voor een
collega die vertrekt
Gerda Havertong
Fijn dat u door de op
merkingen van de
moeder(s) nog beter
bent voorbereid op uw taak.
Want ja, u had dit kleutertje
inderdaad twee cadeautjes
moeten laten knutselen -
voor elke moeder eentje.
Ik denk dat u moet inspelen
ER IS NIETS
RAARSOF
VREEMDS AAN
ZO'N SITUATIE
kind zorgen. Een kleuter
kan in mijn ogen niet
genoeg cadeautjes leren
maken.
op de moderne gezinssitua
ties, die tegenwoordig in
derdaad ook twee vaders of
twee moeders of nog vele
andere varianten kunnen
omvatten. Een kleuter moet
niet het idee krijgen dat er
iets raars of vreemds is aan
zijn gezinssituatie.
En dan laat u dat kindje
voor Vaderdag ook gewoon
een knutsel maken, samen
met de rest van de klas. Dat
kan het dan aan de donor-
vader geven. Als die bekend
is tenminste - dat moet u
even navragen bij de moe
ders - en net zo aardig als de
twee vrouwen die voor het
Allereerst: het is na
tuurlijk een kwalijke
zaak dat de pot leeg
is, degene die 'm beheert had
ervoor moeten zorgen dat-ie
op tijd weer gevuld was. Zo'n
vertrek van een collega zie
je toch aankomen? Ik hoop
maar niet dat er binnenkort
iemand ziek of jarig is, want
daar is zo'n pot toch ook voor.
Ik ben het met u eens dat
een bijdrage van 20 euro
voor een afscheid een
flink bedrag is, maar
u hoeft dat verder
niet aan de grote klok
te hangen. We zijn
immers dol op positieve
classificaties. Allemaal wil
len we te boek staan als gul,
royaal, goedgeefs. U wilt bij
uw collega's - met wie u nog
verder moet - niet voor gierig
worden uitgemaakt. Je weet
ook maar nooit of u de col
lega die nu opstapt in de toe
komst niet weer ergens
tegenkomt.
In Suriname zeggen we in
zo'n geval Alia nyang bunfu
nyang, ma alia taki no bunfu
taki. Letterlijk vertaald: 'Alle
voedsel mag je eten, maar je
hoeft niet alles wat er te zeg
gen valt, uit te spreken'. In
goed Nederlands: 'Spreken is
zilver, zwijgen is goud'.
Een korte tijd heb ik in
Suriname in het onderwijs
gewerkt. Als daar afscheid
werd genomen van een col
lega, was er nooit gebakkelei
over geld. De een nam pom
ZEGDATUDE
COLLEGA EEN
PERSOONLIJK
CADEAU GUNT
mee, de ander bojo, een fles
of baka bana en als twee
mensen hetzelfde mee
namen, was het ook goed, dat
smaakt toch weer anders. Dat
zou een oplossing kunnen
zijn: zeg iedereen dat u de
collega die vertrekt een per
soonlijk cadeau gunt en
neem iets te eten of drinken
mee naar de afscheidsborrel.
En dat hoeft zeker geen 20
euro te kosten. Sowieso geldt
dat een groep wel iets kan
willen, maar dat het altijd
aan de persoon in kwestie
zeifis om te beslissen. 41
magazine 63
Theatermaker (70): 'Alles wat je uit liefde geeft, doet ertoe.'
Ik ben leerkracht op een basisschool. Over een paar weken
beginnen we met de kleuters weer zoetjesaan met knutse
len voor Moederdag. Vorig jaar kreeg ik op mijn kop van een
moeder - zij is de helft van een lesbisch stel met twee zoon
tjes. Ik had haar zoon maar één cadeautje laten maken voor
Moederdag. De moeder vond dat ik hem twee dingen had
moeten laten maken. Wat vindt u?
Journalist (84) met als lijfspreuk: 'Oud, maar nog dagen zat.'
Binnenkort vertrekt een collega van ons team en dat 'vieren' we,
zoals bij alle vertrekkende collega's, met een afscheidsborrel. De
pot waaruit dat soort festiviteiten wordt betaaldis leeg en nu wordt
aan iedereen een eigen bijdrage van 20 euro gevraagd, 'voor een
hapje en een drankje'. Dat vind ik nogal een fors bedrag, en het is
nu ook weer niet zo dat ik goed bevriend met haar ben. Wat vindt u?
WG
