4
Gezond blijven, opvoeden: we zijn er elke dag mee
bezig. Welke lessen leerde u in het leven en zou u
aan anderen willen overdragen? Vandaag: de familie
Van den Ouden uit Zierikzee. In 2010 overleed
jongste zoon Bas.
Ui Ik
iMf
Bepaal je eigen koers,
de toekomst heb je
zelf in de hand
Rob: Ik kom uit een heel gewoon
gezin. Vader, moeder en een jongere
broer. Geboren en getogen in Zee
land, maar dialect spraken we thuis
niet. Ik had een prima jeugd. Ik heb
wel wat strubbelingen gehad wat be
treft leren. Op mijn 17de ging ik wer
ken."
Annita: „Dat haalt hij nu ruim
schoots in. Naast zijn werk studeert
hij weer. Hij heeft zijn hbo gehaald
en is nu bezig voor een universitair
diploma. Heb ik nooit gewild, ik heb
Schoevers gedaan en werk nu voor
mezelf als officemanager. Je moet
doen waar je je goed bij voelt. Rik is
blijven zitten in havo 4, dat is na
tuurlijk balen. Maar we kunnen hem
ook niet dwingen van: nu ga je in dat
schoolboek zitten lezen, dat heeft
geen zin."
Rik: „Dit jaar komt het goed, hoor."
Rob: „We vinden het belangrijk dat
je zelf keuzes maakt en niet doet wat
anderen je opleggen."
Wees open over alles,
tegen elkaar en
anderen
Annita: „Zelfben ik enig kind. Ik
kom uit een warm gezin en heb een
fijne jeugd gehad. Toen onze zoons
Rik en Bas er eenmaal waren, twijfel
den we of we nog een derde wilden.
Natuurlijk ga je er nooit van uit dat
een van je kinderen komt te overlij
den."
Rik: „Ik kon het goed vinden met
Bas. We voetbalden graag samen en
deden spelletjes. We scheelden 22
maanden. Ik was elf toen hij over
leed."
Annita: „Hij was al een tijdje niet lek
ker en dat werd steeds erger. We wa
ren al vaker naar de huisarts geweest,
maar op een gegeven moment zei
mijn moedergevoel dat het echt niet
goed zat. Het is gek om te zeggen,
maar gelukkig was er snel een
diagnose. Bij sommige kinderen
duurt het wel twee jaar voor ze er
achter zijn. Bas bleek Juveniele Der-
matomyositis (JMD) te hebben; een
zeldzame chronische ziekte aan de
huid en de spieren. Omdat het om
een ontsteking gaat waarbij het li
chaam tegen zichzelf reageert, noe
men ze het ook wel een auto-im-
muunziekte. In feite ga je niet dood
aan deze ziekte. Maar op den duur
werd duidelijk dat Bas' longen aange
tast waren en dat hij het niet zou red
den. Het was domme pech. We
brachten de laatste vier weken van
zijn leven door in het Ronald Mc Do-
naldhuis. We leefden al die tijd in
een bubbel."
Rob: „We hebben Rik altijd overal bij
betrokken, nergens geheimzinnig
over gedaan."
Rik: Ik weet alles nog van die tijd. Ik
was soms boos. Maar we deden ook
spelletjes en de zusters haalden Chi
nees en we aten chips."
Rik is blijven zitten.
We kunnen hem niet
dwingen zijn boeken te
pakken
DE FAMILIE
Rik is 18 en
zit in havo 4.
Annita: „Ze maakten het zo comfor
tabel mogelijk voor ons. Wij konden
ons goed voorbereiden op het aan
staande overlijden van Bas."
Rob: „Dat was voor de buitenwereld
anders. We probeerden iedereen zo
goed mogelijk te informeren, maar zij
maakten het van een afstand mee.
Toen Bas overleden was, kwam het
voor veel mensen alsnog onverwacht.
We kozen ervoor er heel open over te
zijn. Dat deden we niet per se voor
anderen, maar het hielp wel."
Negatieve ervaringen
kunnen heel
waardevol zijn
Annita: „Na de begrafenis begon het
'normale' leven weer. Je moet accep
teren dat alles doorgaat. Het was goed
dat we onze hond Joep toen al had
den, want zo'n beestje moet ook ge
woon uit."
Rob: „Op maandagochtend wilde
Annita eerst niet naar het school
plein, maar ik vond dat dat toch het
beste was. Anders blijf je zoiets uit
stellen."
Annita: „Het was ook goed. Ik heb ie
mand wel eens horen zeggen dat je
geen invloed hebt op hoe de wind
staat, maar wel op hoe je de zeilen
zet. We hadden onder een dekentje
op de bank kunnen blijven zitten.
Dat hebben we niet gedaan. Je hebt
altijd een keuze."
Rob: Het is niet leuk dat we dit
moesten meemaken, maar je haalt er
ook goede dingen uit. Ik sta nu an
ders in het leven, relativeer meer en
dinsdag 28 februari 2017
'We moesten
accepteren
dat het leven
doorgaat'
Mariska den Hartog
44
—Annita van den Ouden
Annita (45),
eigenaar JANS Office
Support
Rob van den Ouden
(44), projectleider bij
Zeelandia
Jongste zoon Bas
overleed in 2010 op
9-jarige leeftijd
aan een zeldzame
auto-immuunziekte.
Hond Joep speelt
een belangrijke rol in
het gezin van Rob en
Annita van den
Ouden, fotos
MARIEKE MANDEMAKER
