WAT IK VROEGER WILDE WORDEN
1
5
8
11
Dolf ijnentrainster, dat was en is eigenlijk nog steeds een beetje de droombaan van Ester
Weststrate uit Vlissingen. Door een auto-immuunziekte belandde ze in een rolstoel.
Uven?
Ik had graag dolfijnentrainster willen worden.
Ik ben altijd gek geweest op dieren en in het
bijzonder op dolfijnen. Dat kwam misschien
wel door de tv-serie Flipper, daar was ik helemaal
gek van. Ik vind dolfijnen hele leuke, grappige
dieren. Bovendien kunnen ze heel therapeutisch
werken voor mensen, maar als kind ben je daar
natuurlijk niet mee bezig.
Van thuis uit heb ik meegekregen dat je ge
woon een vak moest kiezen, dat is goed voor
je pensioen werd er toen al gezegd, haha. Uitein
delijk heb ik van alles gedaan. In de horeca, bij een
drukkerij, in een kledingzaak en als pedicure ge
werkt. De laatste twintig jaar werkte ik bij de poli
tie.
Ik heb nog wel eens naar Neeltje Jans geke
ken, waar ze toen bezig waren met zeehonden.
Een dolfinarium heb je alleen in Harderwijk en ik
wilde toch niet uit Zeeland weg, waar ik het goed
naar m'n zin had bij de politie. We hebben wel al
tijd veel dieren gehad. Vooral politiehonden maar
ook katten, fretten en kippen. In Geersdijk waar ik
lang woonde, had ik m'n eigen dierentuintje.
Ja, ik had dat toch wel graag willen doen.
Ja, ondanks dat ik in een rolstoel zit, denk ik
dat het nog steeds zou kunnen. Ik ga elke week
therapeutisch zwemmen. Die dieren zijn zo sen
sitief, ik ben ervan overtuigd dat die me zouden
helpen, dat je aan ze kunt hangen.
Als vrijwilliger doe ik pr-werk voor stichting
Assistentiehond Nederland en verzorg ik de
monstraties met mijn assistentiehond Bobby, die
ik zelf heb opgeleid. En sinds een halfjaar rol ik
samen met hem mee met de buurtpreventie in
mijn wijk Paauwenburg.
Ja, ik haal er echt voldoening uit.
Ik vind het leuk om mezelf nuttig te maken
en te laten zien wat een hulphond voor mij
betekent. Je krijgt een hoop zelfstandigheid terug.
Omdat de hond mij kan uitkleden, heb ik 's
avonds geen thuiszorg nodig.
Nee, dromen geef ik nooit op. En eigen
lijk is de droom toch een beetje uitgekomen. De
methode van het dolfijnen trainen is hetzelfde als
een assistentiehond opleiden. Je beloont ze met
een klikkertje en geeft ze daarna wat voer. Het is
alleen een ander soort wezen geworden: dit is een
haarbal op het land, in plaats van een gladde in
het water.
donderdag 23 februari 2017
PC
Ik geef mijn droom nooit op
Joeri Wisse
Wat had u graag willen worden?
2 Waarom wilde u dat?
3 Waarom is het niet gelukt?
4 Wat hebt u allemaal gedaan om die
droom toch te verwezenlijken?
Vindt u het jammer dat de droombaan
niet doorging?
6 Denkt u nog wel eens aan uw droom
baan?
7Wat doet u nu voor werk?
Bent u blij met uw werk?
9 Waaruit haalt u de meeste voldoening?
A Hebt u uw droom helemaal opgege-
Ester Weststrate met Bobby. Ze heeft haar assistentiehond zelf opgeleid, foto ruben oreel
