9
Het is even afwachten of het romandebuut van Joost van Driel
uit Koudekerke landelijk wordt opgepakt. De voortekenen zijn goed.
Knop van de fantasie
Van Driel: „Ik heb altijd romans geschreven, al
sinds de middelbare school. Als wetenschap
per was ik echter zo gedrild om de fantasie uit
te schakelen, dat ik geduld moest oefenen. Bo
vendien, op de universiteit was ik al zoveel
aan het schrijven, dat er geen ruimte was om
echt aan een roman te werken. Die ruimte heb
ik nu wel: ik heb de knop van mijn fantasie
aangezet. Eigenlijk is In het museum mijn
tweede roman. De eerste is ook af, maar
daarover ben ik nog niet helemaal zeker.
Ik ben nu aan roman drie bezig. Voor
mij is dit schrijven vergeleken met
het wetenschappelijke werk
een bevrijding. Het
hoeft niet meer
feitelijk
juist te zijn en het is ook niet van belang wat
mijn collega's ervan vinden."
Zijn debuutroman krijgt op de Facebookpa-
gina van Jan Vantoortelboom meteen het pre
dikaat 'fantastisch' mee. Het verhaal speelt in
deze tijd, of in elk geval in het recente verle
den. David Schijndels, een jongen van zeven
jaar, is de hoofdpersoon. Met zijn vader - een
verkoper van luxe overhemden - onderneemt
hij maandelijks vanuit het provinciestadje
waar ze wonen een dagtrip naar Brussel. Naar
Amsterdam, zeggen ze tegen zijn door ge
moedswisselingen geplaagde moeder, want
die hoeft niet alles te weten.
Speelse grandeur
De vader wordt geïntroduceerd, als ze net in
de trein onderweg zijn: „Zijn vader kon zwij
gen, maar praten kon hij beter, lang en wijdlo
pig, over alles en tegen iedereen. David wist
elementen. Voor het verhaal had ik als ver
trekpunt de vraag: stel dat je als kind niet
wordt opgehaald in zo'n museum, wat doe je
dan?"
Het zijn vooral buitenlandse auteurs die
Van Driel inspireren. De Franse Nobelprijs
winnaar Patrick Modiano, de Engelsman Ju
lian Barnes - hij noemt hen grote stilisten. Bij
John le Carré vond hij het idee van de oplich
ter: „Davids vader is een oplichter. Het ver
raad, van wie je het het minst verwacht, keer
op keer. De vader betrekt hem in zijn complot,
het jongetje is een dekmantel. De vader is wel
een hele lieve man, maar hij is ook egoïstisch.
De perfecte ouder bestaat niet. Als vader moet
je weieens liegen. Over de wreedheid van de
wereld, je kunt kinderen toch niet meteen al
les vertellen over bijvoorbeeld de aanslagen in
de Bataclan."
Eens in de zoveel tijd is het raak.
Dan meldt zich een schrijver van
wie je meteen denkt dat hij er al
tijd is geweest. Een paar jaar gele
den was dat het geval met Jan Van
toortelboom, de Vlaming die zich in een
schrijvershuis in de polders van Hontenisse
heeft gevestigd. Met zijn De verzonken jongen,
Meester Mitraillette en De man die haast had
heeft hij zich in een mum van tijd een vaste
plaats in het literaire wereldje verworven.
Nu dient zich een nieuwe Zeeuwse schrij
ver aan. Joost van Driel, in 1976 geboren in
Middelburg. Hij woont in Koudekerke en is
leraar Nederlands op de Middelburgse scho
lengemeenschap Nehalennia. Eind deze week
ligt zijn debuutroman in de winkel: In het
museum. Hij is de jongste zoon van Lo van Driel,
de man die woordenboekenschrijver Johan
Hendrik van Dale in een biografie vereeuwigde
en onlangs het leven van kunstschilder Rei-
mond Kimpe in een boek bundelde.
Joost van Driel studeerde Nederlands in
Leiden. Hij promoveerde op een studie naar
de diverse stijlen in de Middelnederlandse
verhaalkunst: Prikkeling der zinnen (2007). In
2012 volgde nog Meesters aan het woord, over
'oude' Nederlandse schrijvers als Jacob van
Maerlant en Willem 'die Van den Vos Rey-
naerde schreef.
Geen romans, maar 'serieuze' studies. Nu
staat er dus wel een verzonnen verhaal op ver
schijnen. Wat er is veranderd? Sinds enkele ja
ren is Van Driel met vrouw en twee kinderen
in Koudekerke gevestigd. Tot die tijd woonde
en werkte hij in Leiden, waar hij als onderzoe
ker en docent verbonden was aan de universi
teit. Maar dat werk stopte. En met zijn gezin
had hij het gevoel: we moeten weg uit die
volle Randstad. Werkgelegenheid op Neha
lennia bracht hem terug in zijn geboorte
streek. Hij vindt het heerlijk.
Joost van Driel in het Zeeuws Museum in Middelburg, foto lex de meester
dat de stilte die papa bijna een uur in acht had
genomen de opmaat was tot een lange mono
loog. Over de levenskunst, over het leven als
reis en jezelf als machinist op een onvermoei
bare locomotief die doordendert, op weg naar
verre streken, nieuwe avonturen, over noord
en zuid, de Hollanders en de Vlamingen, het
leven als waarheid en als leugen, en dit alles
aan David verteld met zelfverzekerde gebaren
vol speelse grandeur, die zelfs de conducteur
overtuigden toen bleek dat papa de kaartjes
kwijt was."
In Brussel wordt David gedropt in het na
tuurwetenschappelijk museum, tussen de di
nosauriërs. Terwijl zijn vader met een paarse
Borsalino op zijn hoofd in de stad de bloeme
tjes buiten zet en niet altijd even frisse trans
acties aangaat, ontdekt de jongen de vergane
wereld van de Tyrannosaurus, Iguanodon,
Triceratops en Stegosaurus. Zijn vader zorgt
voor een vaste oppas, het meisje Sarah dat
weinig van Davids fascinatie moet hebben.
Van Driel: „Ik vind Brussel een magische, sur
realistische stad met vreemde, verborgen za
ken. De stad voelt Nederlands aan, maar is ook
al het zuiden. Ik heb het verhaal ge
schreven vóór de aanslagen van
vorig jaar. Het museum,
daar begint voor mij
het boek. Het is een
magische plek, een
heerlijk ouderwets
museum met houten
vloeren en jugendstil-
Jaguar
Tijdens het schrijven had Van Driel jazzgigant
Chet Baker 'op de repeat' staan. Die muziek
verwijst volgens de auteur naar 'het vrije le
ven', 'het niet aan regels gebonden willen
zijn'. Dat levensgevoel past bij de vader in het
boek. Als hij voor een Jaguar valt gaat dat zo:
„Binnen een paar tellen zat papa achter het
stuur van de Engelse wagen, David op de ach
terbank. 'Ah... Een vrouw, dit is een hemelse
vrouw, zoon, een vrouw van stand. Ruik
eens...' Hij boog naar het dashboard en snoof,
en David snoof mee. 'Hout en leer. Plant en
dier. Leven. Dit is leven'." Ondanks de bezwa
ren van Davids moeder wordt het 'voiture' ge
kocht. Als je op het knopje drukt om het
schuifdak dicht te doen lukt dat niet, maar
gaan wel de ruitenwissers en de stoelverwar-
ming aan. Kortom, een echte Engelse auto.
Van Driel: „Het boek is niet autobiografisch,
het is niet gebaseerd op de werkelijkheid.
Maar inderdaad, wij hebben thuis zo'n Jaguar
gehad. Een vreselijk onveilige auto, hij was
ook zo weerweg. Nog steeds, eens in het jaar,
wil ik weer een Jaguar kopen. Helaas, het mag
niet van mijn vrouw."
PZC ONLINE
Ik heb speciaal
voor #kamergot-
chie Jesse een lek
ker Tajine gemaakt
maar geen extra
punten hoor... #zml
#kamergotchi
dinsdag 21 februari 2017
Jan van Damme
lis vader moet
j e weieens liegen
m
Joost van Driel: In het museum - Uitgeverij
Vrijdag, 160 pag., 17,50 euro. Het boek ligt
eind deze week in de winkel. Presentatie:
zondag 5 maart om 15.00 uur in boekhandel
De Drvkkery in Middelburg, inleiding door
uitgever Rudy Vanschoonbeek, Jan Vantoor
telboom interviewt Joost van Driel.
UW REACTIE
Na een sneeuwbui in 2011
zag de politie overal
sneeuw behalve op de
daken van twee woningen
in Vlissingen en in Middel
burg. Vandaag was de
rechtzaak. „Mijn dak is niet
geïsoleerd, dus ook
sneeuwvrij. Laat ze maar
komen hoor, ze krijgen nog
een bak koffie ook", zegt
Loes Dijsselinck op Face-
book. Ook Leonard Wil
liam Volkers reageert:
„Een nacht in de gevange
nis terwijl de politie het
huis overhoop gooit, muren
en vloeren openbreekt en
dan ontdekken dat de iso
latie waar je voor hebt be
taald toen het huis werd
gebouwd nooit is aange
bracht."
TWITTER
John
@jkuipers_
De app Kamergotchi die
Arjen Lubach zondag intro
duceerde is erg populair.
Uit een ei komt één van de
zeventien lijsttrekkers te
voorschijn. Net als bij de
Tamagotschi van destijds
kun je het uit het ei geko
men schepsel eten, aan
dacht of kennis geven. De
app wordt massaal
omarmd op social media.
Arjen Lubach zelf verzorgt
Tunahan Kuzu.
ONLINE TOP-5
Meest gelezen op pzc.nl
1. Dode en gewonde bij on
geval bij Axel
2. De eenzame dood van
Umaru Sesay
3. Van treinen tot draken in
Zeelandhallen
4. Heieen van Royen:
'Ouder worden is niet al
leen maar ellende'
5. Wietkwekerij ontmas
kerd door sneeuwvrij dak,
officier eist celstraf
Kijk op www.pzc.nl of
E @pzcredactie
f| facebook.com/depzc
IS) @pzcredactie
