25
Najaren van restricties wil Henk Grol zijn lichaam nooit meer uithongeren
Judoka Henk Grol staat in de nadagen
van zijn carrière voor de keuze: veohten
tegen de kilo's in de categorie tot 100 kilo, of
nooit meer op dieet. In het laatste geval
wacht een confrontatie met échte
zwaargewichten.
Ik kan
acht kilo
afvallen
in twee
dagen, dat
weet ik.
Maar het
is niet
verstandig
35 medailles
Daar, zegt Henk Grol,
terwijl hij wijst naar
een hotel tegenover
het judostadion in Pa
rijs. Daar liep hij ooit
een ochtend eindeloos heen en
weer. Gefrustreerd, zwetend,
stressend. En dan op de weeg
schaal, 50 gram kwijt. Te weinig,
dacht hij. Ik ga het niet halen.
Voor het eerst in mijn leven ga ik
het niet halen. Maar ik wil niet
meer zweten in een warm bad, ik
ben al uren bezig. Toch maar weer
lopen. Blijven lopen. En weer 50
gram eraf.
Dat gevoel van destijds wil Grol
(31) nooit meer. Hij kan niet meer.
De man die door muren gaat, die
ondanks gebroken duimen en rib
ben wedstrijden judode, die twee
bronzen olympische plakken en
een veelvoud aan EK en WK-me-
dailles won en zichzelf na zijn
uitschakeling op de Spelen in Rio
tegenover alle media neersabelde
met de woorden dat hij had ge
faald en niet het maximale uit
zijn loopbaan had gehaald, deze
man wil zijn lijf nooit meer uit
hongeren. Waarschijnlijk.
Judo was ooit de sport waar hij
als jongetje met ADHD zijn ener
gie in kwijt kon. Voetballen deed
hij ook, maar met dezelfde instel
ling als hij in zijn hele leven han
teert: vol overgave en dwars door
alles en iedereen heen. Omdat te
genstanders met allerlei kwetsu
ren van het veld moesten, zei va
der Grol tegen zijn zoon: „Wel
licht is het verstandiger het alleen
bij de sport te houden waar je op
je vijfde mee begon."
Pauze
Inmiddels staat hij al 26 jaar op de
mat. Grol is deze week in Frank
rijk voor een trainingskamp met
de internationale judotop. Dat is
voor het eerst sinds zijn teleur
stellend verlopen Spelen. Na Rio
nam hij rust, noodgedwongen,
omdat er met succes operatief een
stuk bot uit zijn schouder werd
gehaald waar hij al voor de Spelen
last van had. Bovendien had hij
ook op mentaal vlak behoefte aan
een pauze. Na drie olympische
cyclussen, twaalf jaar alles in het
teken stellen van één doel en al
tijd maar zichzelf pijnigen was
het even klaar.
Hij dacht aan stoppen. Maar hij
vindt judo te mooi. Als hij een ju-
domat ziet, waar dan ook, voelt hij
spanning. Heeft hij altijd al gehad.
„Ik hou gewoon van de strijd."
Toch is Grol tegenwoordig an
ders. Kleding van zes maanden
geleden past niet meer. Zijn
broekmaat ging de afgelopen pe
riode van 34 naar 38. „Ik heb er nu
voor gekozen om alleen nog ple
zier te hebben", zegt hij.
Begrijp hem goed: het is niet zo
dat hij een buik wil en liters bier
zit te drinken. „Ik eet nu ook niet
ongezond, ik ben namelijk een
heel gezonde eter. Maar ik hou
vooral van veel. Daar train ik ook
naar." En veel eten kan in de judo
klasse waar gewicht geen maxi
male beperking kent.
Het is geen simpele overgang.
Onder de too kilo was hij de
sterkste uit het veld, zegt Grol.
Maar in de plusklasse maakt de
ongenaakbaar geachte Fransman
Teddy Riner al jaren de dienst uit.
In tegenstelling tot Grol is hij met
zo'n 145 kilo een natuurlijk
zwaargewicht. „Maar voor de rest
zie ik kansen."
Al wordt ook het judoën tegen
Roemenen van 180 kilo een ander
spel dan hij gewend is. De 190
centimeter lange Grol weegt nu
rond de 112 kilo. Nooit eerder was
hij zo zwaar. De bedoeling is dat
er nog zeker drie kilo bijkomt.
„Als ik te licht ben, slingeren ze
me zo in het rond. Maar ik ben
niet bang voor die grote gasten. Ik
ga proberen hun wil te breken,
waarna ze omvallen."
Toch is zijn plan onzeker. De
komende maand gaat Grol meer
specifieke judotrainingen doen,
sparren met internationale
zwaargewichten tijdens trai
ningskampen in Parijs, Düssel-
dorf en Japan. „Daarna komt de
afweging: is mijn ambitie reëel? Ik
denk dat het kan, maar dat ga ik
ondervinden."
Onverslaanbaar
Faalt zijn voornemen, dan wacht
zijn oude categorie. Hij wilde na
de Spelen in elk geval nog een jaar
door. „Maar als uiteindelijk blijkt
dat diëten mijn lot is, duurt mijn
judocarrière niet nog heel lang."
Sowieso kijkt hij tegenwoordig
niet verder dan een jaar vooruit.
Maar hij blijft dromen. Hij zou
graag een WK-medaille winnen
in de pluscategorie, liefst goud.
Ook onverslaanbaar geachte judo
ka's zijn ooit te verslaan. „Maar la
ten we beginnen met een me
daille."
Terug naar die dag in Parijs bij
de weegschaal, jaren geleden. Uit
eindelijk haalde Grol het vereiste
gewicht. Tüürlijk haalde hij dat
gewicht, zegt hij nu beslist. Hij
haalde altijd zijn gewicht. Zelfs
met breuken deed hij tenslotte
mee aan wedstrijden. „Willen
winnen gaat bij mij ten koste van
alles. Zelfs acht kilo afvallen in
twee dagen lukt me, dat weet ik."
Maar hij weet nu ook: „Verstandig
is dat niet."
PRk
woensdag 15 februari 2017
Nooit meer
op dieet
Lisette van der Geest
Parijs
-Henk Grol
1 Henk Grol wil het
vanaf nu in de plus
klasse proberen.
FOTO HOLLANDSE HOOGTE
Henk Grol (14 april 1985) be
haalde tot nu toe 35 medailles
op internationale toernooien.
Sinds 2007 in de klasse tot
100 kilogram, daarvoor in de
klasse tot 90 kilogram.
Olympische Spelen: 2x brons
WK's: 3x zilver
EK's: 3x goud, 3x zilver
Masters/Grand Prix: 6x goud,
3x zilver, 4x brons
World Cup: 3x goud, 4x brons
Overige internationale toer
nooien: 4x goud
NK's: 1x goud, 1x zilver, 1x
brons
