10 ZE
Buurten
De deur bij elkaar
platlopen, dat
doen de bewoners
van de Sasse
Vredestraat sinds
de langdurige
renovatie van de
huurhuizen niet
meer. Hoeft ook
niet, vinden
sommige
bewoners. Jammer,
menen anderen.
-
Ooit, begin vorige
eeuw, stonden in de
Sasse Vredestraat de
eerste sociale huur
woningen van
Zeeuws-Vlaanderen. De huizen
werden enkele jaren geleden in
grijpend gerenoveerd. En dat zie je
meteen als je de straat binnenrijdt.
Die ziet er verzorgd uit. En sfeer
vol, want de karakteristieke gevels
werden behouden. Daar is Ria
Tack (71) erg blij mee. „Ik wilde zó
graag terug naar mijn oude
straatje. Ik heb hier als kind altijd
gewoond. Het was een leuke
straat, maar het is wel veranderd
sinds de renovatie. Veel mensen
zijn verhuisd en niet teruggeko
men." Grote ergernis: er ontstond
een kattenplaag. „Die woonden
hier vroeger, en kwamen terug
naar hun oude adres. We hadden
het ene nest na het andere in de
buurt. We hebben de dierenbe
scherming erbij moeten halen."
Gelukkig voor het koppel is er,
naast katten, toch wel een aantal
Sassenaars teruggekomen. Want
met de nieuwe mensen hebben ze
niet veel binding. „Zo close als de
mensen vroeger waren, dat heb je
nu niet meer. Als het onweerde,
kwamen de buren bij ons een kom
metje thee drinken. En er zat een
garage tegenover ons, dus als het
sneeuwde gingen we sleeën met
autobanden. Dat was een mooie
tijd..." Desondanks zijn Ria en haar
man Ronald (78) niet ontevreden.
„Het is hier nog steeds gezellig
hoor, en lekker rustig."
Wie ook geniet van de rust is de
77-jarige Beatrix Selis, die na de re
novatie naar de Vredestraat ver
huisde. „Ik woon hier ontzettend
graag. Ik heb niet veel contact met
de buren, want het zijn vooral jonge
mensen. Maar ik vind dat niet erg,
want ik heb genoeg kennissen in
België en Terneuzen." Toch was de
verhuizing een grote verandering
Als het onweerde,
kwamen de buren bij
ons een kommetje
thee drinken
voor haar. „Mijn man en ik hebben
jaren met een grote stacaravan ge
reisd. We overwinterden altijd in
het buitenland en leefden veel bui
ten. Op den duur werd mijn man
echter ziek en moesten we steeds
vaker het ziekenhuis bezoeken. Het
was daarom beter om voor een
vaste woonplek te kiezen." Inmid
dels is haar man overleden. „Maar ik
voel me prima hoor. Ik blijf hier lek
ker zitten, want ik heb nog geen zin
om naar een flatje te gaan."
Ook Barbara Hommel (33) en
haar kinderen Enzo (9), Fabiënne
(7) en Pepijn (7) hebben het prima
naar hun zin in de Vredestraat. Zij
wonen hier sinds 1 april. „Ik kom
oorspronkelijk uit Bergen op Zoom,
maar verhuisde voor de liefde deze
kant op. Na mijn scheiding moest ik
een andere woning zoeken, maar ik
wilde wel graag in Sas blijven. Ik
heb altijd in een nieuwbouwhuis
gewoond, maar ik vind deze huisjes
hartstikke leuk. De buren komen
hier niet over de vloer, maar we
hebben leuk contact. De meeste
mensen ken ik inmiddels wel. Dat
ons-kent-ons-gevoel vind ik erg
leuk, want dat had je in Bergen op
Zoom niet." De enige reden
waarom Hommel zou verhuizen, is
het feit dat het huis wat aan de
kleine kant is. „Ik heb nu drie mini-
slaapkamers. De tweeling slaapt nu
nog op één kamer, maar ik kan me
voorstellen dat als zij ouder wor
den, ze dat niet meer willen. Ach,
dat zien we dan wel weer. Voorlo
pig hebben wij het hier naar onze
zin."
dinsdag 14 februari 2017
IËPIéM
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag: DE VREDESTRAAT
IN SAS VAN GENT.
A Barbara, Enzo, Fabiënne en Pepijn Hommel wonen nog niet zo lang in de Vredestraat. „Enig nadeel: ik heb drie mini-slaapkamers", vindt
Barbara, foto's peter nicolai
De huizen zijn hier klein,
maar lekker authentiek
Gertie De Boey
-Ria Tack
A Ronald en Ria Tack missen
het nauwe contact met de buren
wel een beetje.
A Beatrix Selis reisde jarenlang met een stacaravan door Europa,
en geniet nu van haar rust in Sas van Gent.
A De woningen in de Vredestraat werden zes jaar geleden compleet
gerenoveerd. De historische, karakteristieke gevels bleven.
