'A
'We zoeken nog een wandelend blaadje'
9
Zolder, kelder, schuur of werkkamer: gun een
man z'n eigen honk. John Walravens (45) uit
Eindhoven heeft een gameroom en thuis
bioscoop in het souterrain van zijn woning.
nderen kijken op vrijdag
avond The Voice Of Holland,
i ik speel games of kijk een
film hier", vertelt John Walravens
over zijn mancave. De ruimte van
zo'n zeven vierkante meter heeft al
les wat een thuisbioscoop moet heb
ben: een HD-beamerscherm, zes
Dolby Surround-boxen en een
knusse, witte slaapbank. Op de vloer
ligt een bruin/witte koeienhuid.
Deze mancave is van alle gemakken
voorzien: achter een deur ligt de wc en
in een ander hok staat een koelkast.
Aan de muren hangen gameposters én
een voetbalsjaal. „Die heb ik meege
nomen toen ik met vrienden in Liver
pool was."
Raamfolie
Walravens wijst naar de ruitjes bo
ven de zithoek. „Die zijn afgeplakt
met raamfolie die ik bij een autohan
delaar vond. Zo blijft het hier donker,
net als in een bioscoop."
De muur waarop geprojecteerd
wordt, met een schermgrootte van
2,75 meter diagonaal, is beschilderd
met beamerverf. „Daarin zit een
soort gemalen glas voor een betere
reflectie", verklaart Walravens.
Dat hij een gameliefhebber is,
blijkt uit zijn collectie beeldjes uit
games als Assassin's Creed en Watch
Dogs die op een plankje boven de zit
hoek prijkt. „Ik heb de tijd van de
Pong en Atari uit de jaren 70 en 80
nog meegemaakt. Nu heb ik hier de
PlayStation 4 staan."
In zijn jongere jaren wilde Walra
vens alle computerspellen die uit
kwamen hebben. Nu, met een druk
gezinsleven, is hij kritischer gewor
den. „Ik speel alleen games waarbij je
echt meegevoerd wordt in een ver
haal. Jij bent dan de hoofdpersoon in
een soort film en bepaalt wat er ge-
lk speel alleen games
waarbij je echt
wordt meegevoerd
in een verhaal
beurt." Walravens laat wat games
zien die hij het liefst speelt, zoals
Tomb Raider en Uncharted.
Thuisbioscoop
De mancave doet niet alleen dienst
als gameroom, maar ook als thuisbio
scoop. Walravens opent Netflix.
„Mooi beeld, hè? En als er een vlieg
tuig voorkomt in een film, hoor je
hem letterlijk overvliegen."
Hoewel hij niet vies is van een
potje gamen, benadrukt Walravens
dat hij geen game-nerd is. De ene
keer brengt hij drie avonden in de
week door in zijn mancave, de andere
keer komt hij er een maand niet.
„Soms zit ik hier met mijn buurman
of een vriend te gamen en drinken
we gezellig een paar biertjes."
Zijn twee kinderen vertoeven er
ook graag met vriendjes en vriendin
netjes, vertelt de Eindhovenaar. „Tij
dens een kinderfeestje kijken ze hier
film. Dat vinden ze natuurlijk gewel
dig."
TUL WANDELENDE TAKKEN
vrijdag 10 februari 2017
Af en toe
opent John
Walravens zijn
mancave voor
zijn kinderen.
„Dat vinden ze
geweldig."
FOTO KEES MARTENS
Souterrain vol vermaak
Nathalie Damen
Tijl Rijnbout (10) uit
Goirle heeft vier ver
schillende soorten wan
delende takken. Dat
heeft gevolgen voor
cavia Zwartje. „Daar be
steed ik niet zoveel aan
dacht meer aan."
„Zwartje is fijn om mee te
knuffelen, de wandelende
takken zijn meer om naar
te kijken. Het zijn grote in
secten. We hebben twee
levende soorten en eitjes
van twee andere soorten.
Die krijgen we van vrien
den of bestellen we op in
ternet. We hebben ook ei
tjes geruild met dieren
park De Oliemeulen uit
Tilburg. We wachten nu
op de eitjes van de jun
glenimf, dat is een hele
grote wandelende tak.
Het duurt één tot drie jaar
voordat ze uit hun ei
komen. Tot die tijd liggen
ze in een bakje bij de ven
sterbank."
Flappentak
„Ruim twee jaar geleden
kregen we de eerste
wandelende tak. Dat was
leuk. Toen zijn we gaan
uitbreiden. Er zijn honder
den verschillende soor
ten, zoals de PSG1 en de
PSG9. Wij hebben ze de
bijnamen Flappentak en
Knobbeltak gegeven.
Af en toe houd ik ze op
mijn hand, maar het is
ook grappig om ze te
zoeken als ze in hun bak
zitten. Daar liggen hout
snippers in en klimop of
bramentakken die ze kun
nen eten.
Al hebben we niet veel
ruimte meer: we zouden
graag een wandelend
blaadje willen. Maar die
zijn lastiger om te hou
den." —Stan Schrijen
