De meest miskende Tourwinnaar ooit
24
SCHAATSEN WK AFSTANDEN
De schaatsers zijn neergestreken
in Gangneung, volgend jaar
olympisch gastheer. Daarmee gaan
de gedachten onherroepelijk vooruit.
„Het succes van Sotsji gaat niet meer
gebeuren."
Roger Walkowiak
1927-2017
Waar ter wereld er ook wordt ge
schaatst, één ding is zeker: de ouders
van Ireen Wüst zijn erbij. Ook in
Gangneung, de Zuid-Koreaanse kust
plaats achter het bergstadje Pyeong-
chang, hebben ze een motelletje ge
vonden. Op vijf minuten van de
schaatsbaan. Daar waar hun dochter
volgend jaar iets unieks wil presteren:
op de vierde achtereenvolgende
Olympische Spelen goud winnen.
Dat pa en ma zo dicht bij de Gang
neung Oval zitten, heeft als bijko
mend voordeel dat Wüst er na de trai
ning een hazenslaapje kan doen. Haar
eigen hotel ligt namelijk op drie kwar
tier rijden, in Samcheok. „Vandaag
was ik daardoor vier uur weg voor een
half uurtje schaatsen. Dat is eigenlijk
te veel", zegt ze in het moderne en
luxueuze Sol Beach Resort, een enorm
strandhotel dat uitkijkt over de Oost
zee van Korea. „In die tijd kan je beter
rusten."
Wüst leeft voor titels, dus ook we
reldtitels. Vanaf morgen heeft ze drie
kansen: eerst de 3 kilometer, dan de
1500 meter en de ploegachtervolging.
Maar nu ze in Gangneung is neerge
streken, komt Wüst automatisch ook
in olympische sferen. Zo maakt ze zich
bijvoorbeeld al druk over in welk ap
partement in welke toren van het
olympisch dorp ze over een jaar slaapt.
Naast een busterminal, zoals de laatste
keer in Sotsji, wil ze nooit meer.
Vier jaar geleden was Wüst vermoe-
delijk op haar allerbest. Een jaar voor
de Olympische Spelen werden in de
Russische badplaats de WK afstanden
verreden. Ze won drie keer goud en
twee keer zilver. Een jaar later op de
zelfde baan was het twee keer goud en
drie keer zilver. Dat kunstje herhalen
lijkt haast ondoenlijk. Wüst wil het
kwartet van olympisch goud vol
tooien, op een individuele afstand,
welke is haar om het even.
Stapje terug
In breder verband ziet ze dat het Ne
derlandse schaatsen er sinds 2014 niet
op vooruit is gegaan. Niet omdat de
buitenlandse concurrentie zo veel
sterker is geworden, denkt ze, wel om
dat Nederland zelf een stapje terug
heeft gedaan.
„We hebben op bijna elke afstand
een kanshebber op goud, nu op het
WK en op de Spelen ongetwijfeld ook.
Maar het is veel minder breed. Dat
komt doordat commerciële ploegen
als TVM en Corendon zijn weggeval
len. Qua geld is het in het schaatsen
hard achteruit gegaan en dat ga je mer
ken. Ook al omdat de KNSB is gestopt
met Jong Oranje, een verkeerde keuze
in mijn ogen. We moeten niet ver
baasd zijn als er een ommekeer komt,
ergens de komende vier jaar."
Het WK afstanden gaat de komende
dagen meer vertellen over de interna
tionale verhoudingen van nu. Al is dat
geen keiharde graadmeter. Van 13
WK-medailles bij Sotsji 2013 ging
Team Nederland naar 23 medailles in
olympisch Sotsji 2014. Wüst: „Dat was
iets unieks en zeer uitzonderlijk. Bij
ons hing toen een heel positieve vibe
in het team en bij andere landen juist
niet. Amerika had trainingskampen
verkeerd gepland en de foute pakken.
Van dat soort dingen hebben wij opti
maal geprofiteerd. Maar dat gaat niet
nog eens gebeuren."
Een Nederlandse '1-2-3' op de 500
meter bij de mannen lijkt nu ondenk
baar. Dat maar één van de tien man
nen zonder medaille terugkomt van
de Spelen, zoals drie jaar geleden, eve
neens. Met Sven Kramer, Kjeld Nuis,
Jorien ter Mors en Wüst zelf gaan er
zeker gouden medailles vallen. Maar
het telraam hoeft er in Gangneung
wellicht niet aan te pas te komen.
Roger
Walkowiak,
Tourwinnaar
van 1956, is
overleden.
De directie van de Tour de
France had het liever an
ders gezien, media namen
hem niet serieus en ploegleiders wil
den hem niet als winnaar. Net als de
grote favorieten van dat jaar, onder
wie Charly Gaul en Federico Baha-
montes. Maar na ruim 124 uur koers,
nadat de 22 etappes van de Tour in
1956 verreden waren, stond Roger
Walkowiak (toen 29 jaar) in de gele
trui in Parijs. De Fransman met Poolse
roots, die geen enkele etappe won, is
waarschijnlijk de meest miskende
winnaar uit de Tourgeschiedenis.
Zijn familie maakte gisteren be
kend dat Walkowiak - die ook twee
etappes won in de Vuelta - op 89-ja-
rige leeftijd is overleden in een zie
kenhuis in de buurt van Vichy. Hij
was de oudste nog levende Tourwin
naar, een eretitel die vanaf nu wordt
gedragen door de Spanjaard Baha-
montes.
Walkowiak, die in 2956 reed voor
een regionale ploeg, dankte zijn
Tourzege aan een succesvolle ont
snapping in de zevende etappe van
Lorient naar Angers. De kopgroep
van 31 renners finishte met een voor
sprong van 18 minuten. Walkowiak
nam de gele trui over, droeg die
slechts een paar dagen, maar de
Fransman pakte de leiding terug in
de laatste Alpenrit.
Vooraf hield niemand rekening
met een zege van Walkowiak, ook hij
zelf niet. „Ik reed voor de slechtste
ploeg uit de wedstrijd en ik was niet
eens kopman", vertelde hij vijfjaar
geleden in een interview.
Hij mag dan miskend zijn, vergeten
wordt hij nooit. Walkowiak is een
begrip geworden en zijn zege kwam
bijvoorbeeld in 2006 weer uitgebreid
ter sprake toen Oscar Pereiro de Tour
won. Evenmin een aansprekende
naam, ook niet vooraf als favoriet be
stempeld. De Spanjaard kreeg de zege
toebedeeld nadat kort na de Tour was
gebleken dat Floyd Landis - in Parijs
nog gehuldigd als geletruidrager -
was betrapt op het gebruik van tes
tosteron. Maar bovenal dankte Pe
reiro de zege aan zijn aanvalslust in
etappe 13, toen hij een half uur van
zijn achterstand ongedaan maakte.
Met een monsterontsnapping. Pre
cies zoals Walkowiak 50 jaar eerder.
woensdag 8 februari 2017
GO
'Sotsji was uitzonderlijk'
Rik Spekenbrink
Gangneung
De Nederlandse
schaatsploeg
haalde bij de
Olympische Spe
len van Sotsji in
2014 liefst 23 me
dailles. Voordien
stond het record
op 11 plakken, in
1998 in Nagano.
Ireen Wüst op weg naar goud op de 3000 meter in Sotsji. Volgend jaar wil ze ook op haar vierde Spelen
een afstand winnen, foto pim ras
A De baan in Gangneung, waar het nu én volgend jaar moet gebeuren, fotosgetty
Daan Hakkenberg
