47.- ©45- 7 In Tweede Wereldoorlog overleden psychiatrische patiënten verzwegen /t(U In een psychiatrische instelling in Den Dolder stierven in de Tweede Wereldoorlog 1.163 patiënten. Pas nu wordt duidelijk wat er gebeurd is. „Iedereen keek de andere kant op." i i$ Apple iPhone 7 Plus Samsung Galaxy S7 Edge Zijn leven lang wist Bab Wilders (74) niet meer over zijn tante Mien dan dit: ze was een vrolijke, maar kwetsbare vrouw, kwam in een psychiatrische inrichting terecht, en stierf daar in januari t945,3t jaar oud. Zes maanden later pas kregen zijn grootouders het be richt van haar overlijden. „En of ze de kosten van haar begrafenis nog even wilden betalen." Verder werd over tante Mien vooral gezwegen. „Het verhaal was dat ze een spuitje had gehad. Maar ik heb er nooit verder naar ge vraagd. Meer viel er blijkbaar niet over te vertellen. Dacht ik. Totdat er drie jaar geleden twee onder zoekers op de stoep stonden." Die onderzoekers zijn Marco Gietema en Cecile aan de Stegge. Vandaag verschijnt Vergeten slacht offers, het resultaat van hun jaren lange zoektocht naar een onbe kende tragedie uit de Tweede We reldoorlog: de dood van honder den patiënten van de Willem Arntsz Hoeve in Den Dolder, een inrichting voor psychiatrische pa tiënten en verstandelijk gehandi capten. Ruim drie jaar geleden stuiten zij op de eerste aanwijzingen: de verhalen van nabestaanden, wier voorouders in de kliniek zouden zijn vermoord door de nazi's. „Daar was niets over bekend", ver telt Gietema, zittend in één van de paviljoens van de kliniek, die nog altijd bestaat. „Eerst hebben we onderzocht hoeveel patiënten tus sen 1940 en 1945 overleden in de instelling. Dat bleken er r.r63, in een instelling waar formeel maar piekwas voor 900 mensen. Toen wisten we: dit moet uitgezocht worden.' Tragisch De twee storten zich in alle be schikbare archieven, zoeken con tact met nabestaanden - en ont dekken een even tragisch als inge wikkeld verhaal, een verzwegen hoofdstuk uit de Tweede Wereld oorlog. De Willem Arntsz Hoeve is een verzameling paviljoens, gesticht in t907, waar patiënten op baanbre kende wijze worden verzorgd: ze worden niet vastgeketend, maar gestimuleerd met zang, sport en arbeid. Na het uitbreken van de oorlog worden de omstandighe den zwaarder. Maar de problemen beginnen pas echt in 1942, als het bestuur van de instelling op last van de NSB wordt vervangen door nationaal-socialisten. Die zien geen reden om goed te zorgen voor de patiënten: het zijn immers nutteloze figuren, 'onvolwaardi- gen', die geen enkele bijdrage leve ren aan de samenleving. Al snel ontstaat een tekort aan voedsel, schoon water en zeep. De kliniek raakt in diezelfde pe riode overvol, doordat vergelijk bare instellingen in de kuststreek moeten worden ontruimd. Op het hoogtepunt zitten ruim 1.800 pa tiënten in de kliniek, veel meer dan wenselijk. „Het was een hel", zegt Gietema. Hij wijst naar een Het was een hel. Negentig vrouwen bij elkaar gepropt, ondervoed en ongewassen paviljoentje aan de overkant van de weg. „Daar zaten op zeker mo ment negentig vrouwen bij elkaar gepropt, ondervoed en ongewas sen. Bijna iedereen werd ziek." Als in 1944 de Hongerwinter aanbreekt, wordt de situatie veel verplegers te veel. Van de werkne mers die wél blijven, stelen er steeds meer voedsel uit de instel ling. Gietema: „Het hele dorp wist ervan, maar men hield elkaar de hand boven het hoofd. Iedereen was bezig met overleven." Doordat het voedseltekort nog verder oploopt, overlijden per week meer patiënten. In de zwaar ste periode sterven meerdere pa tiënten per dag. Het personeel weet zich amper nog raad met de lichamen, die zelfs geen eigen graf krijgen. i Volgens de nazi's zijn het immers nutteloze figuren, 'onvolwaardigen' De onderzoekers spreken niet van moord of schuld: het drama in Den Dolder was het gevolg van een tragische combinatie van fac toren. „Er is geen keiharde dader in dit verhaal", zegt Gietema. „Sommigen speelden een zeer du bieuze rol, sommigen boden weerstand. Maar de meeste men sen kun je hooguit verwijten dat ze niet ingrepen." Na de oorlog wordt het stil. Werknemers zwijgen, nabestaan den weten niet dat hun geliefde slechts een van de velen is. Pas ze ventig jaar later wordt de omvang van de ramp duidelijk, dankzij een onderzoek waar zorginstellingen Altrecht en Reinaerde opdracht toe gaven. En vermoedelijk is het een ramp die zich in veel méér psychiatrische instellingen heeft voorgedaan. Gietema: „Onvoorstelbaar dat zoiets zo lang onbekend blijft. Dit is de meest kwetsbare groep in de samenleving. De stille slachtoffers. Hun nabestaanden hebben recht op de waarheid." Schandalig Dat vindt Bab Wilders ook. Sinds het eerste bezoek van de onder zoekers heeft het verhaal van zijn tante Mien hem niet meer losgela ten. In mapjes bewaart hij alle fo to's en documenten die iets met haar te maken hebben. „Ik vind het schandalig dat dit is gebeurd. Er waren zoveel mensen die kon den ingrijpen: leidinggevenden, artsen, verplegers... Maar ze keken allemaal weg." Op sommige vragen heeft hij ook nu nog geen antwoord. Waarom grepen zijn grootouders niet in? Waarom vertrouwden ze er maar op dat het goed ging met Mien, en waarom gingen ze niet naar Den Dolder? „Ik ga er maar van uit dat ze de mogelijkheden niet hadden. Maar ik kan me goed voorstellen dat ze zich er altijd schuldig over zijn blijven voelen. En dat dat de ware reden is dat ze nooit over haar spraken." len* ïlil.l:2 kpn vo*cne vrijdag 3 februari 2017 'Een onbekende tragedie met stille slachtoffers' Peter Groenendijk Den Dolder —Marco Gietema, onderzoeker Bab Wilders met foto's van zijn tante Mien, een van de ver geten slachtof fers uit de Tweede We reldoorlog. FOTO SHODY CAREMAN ACTIE éénmalig bijbetalen €0 5000 MB data (4G) 100 min belmin/sms per maand 0f onbeperkt bellen en 5GB: €51 /mnd TELE2 éénmalig bijbetalen €0 5000 MB data (4G) in NL EU onbeperkt bellen in NL+ EU per maand Bergen op Zoom Wouwsestraat 18 Breda Karrestraat 7 Dordrecht Voorstraat 266 Etten-Leur Markthof 7 Goes Korte Kerkstraat 1 Middelburg Markt 63a Oosterhout Arendshof 5 Roosendaal Roselaar 7a Rotterdam Lijnbaan 51 Terneuzen Havenstraat 28 Tilburg Heuvelstraat 48 1116(2) Vlissingen Walstraat 99 Waalwijk Stationsstraat 47a Barendrecht Middenbaan 27

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 7