topvermaak verwachten
Topscorer Boere maak
seizoen af bij FC Oss
13
sensee bestaat uit een klein
en een groot meer. Op het
kleine meer lig een mooie,
zwarte ijsplaat. Ook als het
dooit, blijft die wel goed.
Maar op delen van het grote
meer was het behelpen.
Daar is het, voordat het he
lemaal dicht lag, gaan
sneeuwen in de open stuk
ken. Die sneeuw is vastge
vroren en zo heeft zich ijs
gevormd. Maar dat zijn wel
zwakke plekken. Vandaag
zakte je er zo een paar centi
meter in weg."
De Mesu's reden de hele
dag voor in de koers. De
broers sprongen al in de eer
ste ronde mee en belandden
in een kopgroep van 21 man.
De ploeg Okay Fashion
Jeans was daarin sterk verte
genwoordigd, onder meer
met Ariëns en Vreugdenhil.
Erwin Mesu had aanvanke
lijk één ploegmaat van De
Haan Westhoff bij zich,
maar die waaide er na ver
loop van tijd af. Niels Mesu
zat er namens AB Transport
Group constant alleen bij. In
de eerste 140 kilometer
hoefden beiden nauwelijks
kopwerk te doen.
De 'finale' begon al 55 ki
lometer voor het einde.
Ariëns sprong weg en Niels
Mesu volgde. Kort nadat zij
werden teruggepakt, de
marreerden de twee we
derom. Dit keer kregen ze
hulp van Jordy Harink en
Frank Vreugdenhil. Erwin
Mesu moest toen even pas
sen, maar kon daarna wel
weer zijn krachten aanspre
ken. Hij zorgde er bijna in
z'n eentje voor („De ande
ren in mijn groepje konden
geen kopwerk meer doen")
dat de koplopers niet meer
dan 45 seconden voorsprong
kregen.
Daar profiteerde onder
anderen Jouke Hoogeveen
van, een ploeggenoot van
hem. Hij was, met enkele
andere routiniers, overgeko
men uit het achterveld en
slaagde erin om in de slot-
ronde aansluiting te vinden
bij de kopgroep. Erwin
Mesu was toen al gezien. Hij
was helemaal opgebrand.
„Bij Jouke zat er nog heel
veel snelheid in", zei hij.
„Maar bij mij niet meer. Ik
heb Jouke nog een heel stuk
op sleeptouw genomen.
Daarna was het op."
Slopen
Ondertussen wist Niels
Mesu dat zijn kansen op
een overwinning (of in elk
geval een podiumplek)
groeiden. Hij ging de laatste
vijf kilometer in met
Ariëns, Vreugdenhil en
Hoogeveen. Ariëns, duide
lijk de meest aanvallende
rijder van de dag, speelde
het slim uit. Hij reed weg
van de andere drie en kreeg
een flink gat. Niels Mesu:
„Alles was er bij Crispijn en
Frank, beiden van Okay, op
gericht om mij te slopen.
Zij zaten erop te wachten
dat ik zou reageren. Maar in
eerste instantie kon ik niet.
Op een gegeven moment
ben ik wel aangegaan. Juist
toen viel Jouke en dus reed
ik voor de tweede en derde
plaats."
Het werd de derde plek,
op 47 seconden van Ariëns.
„Het is niet wat ik wilde",
bekende hij. „Maar ik heb
wel weer genoten, hoor.
Zo'n wedstrijd over 200 ki
lometer geeft je de gelegen
heid om jezelf helemaal uit
te putten en als je dan ook
nog tot vlak voor het einde
om de winst mee kan
doen.Dit is waar ik altijd
zo hard voor train."
Hoewel Erwin Mesu ook
liever wat verder voorin
was geëindigd, berustte hij
al snel in zijn achtste plaats.
„Ik kom beter tot mijn
recht in een finale waarin
er tactisch gereden wordt.
Als favorieten naar elkaar
gaan kijken, kan ik daar nog
wel eens van profiteren",
vertelde de natuurijsrijder
pur sang. „Maar vandaag
was het een uitputtings
slag. En als het dan op
kracht aankomt, is dit wel
de plek waarop ik thuis
hoor. Ik heb in elk geval
weer heel veel vertrouwen
gekregen voor de andere
natuurijswedstrijden, hier
in Oostenrijk en straks in
Zweden."
zijn en dus tijd hebben om bijvoor
beeld een internationale veldrit-
wedstrijd te bezoeken. Maar ook op
een doodgewone woensdagmiddag
staat het rijendik aan de drang
hekken in Maldegem, voor de vijfde
veldrit die opgezet is door de Bel
gische organisatie Brico Cross, om
een glimp op te kunnen vangen van
Wout van Aert en Sanne Cant. Zij
zijn de kersverse wereldkampioe
nen van eigen bodem en laten hun
gezicht er maar wat graag zien.
Maar deze blikvangers kunnen
net drie dagen na hun triomf in
Luxemburg geen nieuwe zege bij
schrijven. De spotlights zijn niet
voor hen. En Jean-Marie Pfaff, een
andere Vlaamse bekendheid, is
weliswaar ook aanwezig, maar het
draait deze dag zelfs niet om hem.
De Nederlands kampioenen Mari
anne Vos en Mathieu van der Poel
stelen de show. Ze vliegen over het
parkoers en denderen door het
zand. Ze dulden geen tegenstand.
Ze nemen revanche voor hun zil
veren plakken op het WK. Beiden
rijden de concurrentie op een
grote achterstand en komen solo
over de meet. Met name Van der
Poel doet in het bosrijke park waar
dat park eigenlijk voor bedoeld is:
spelen. Hij springt over hindernis
sen en jumpt stijlvol over de brug.
Van der Poel verpulvert en ver
maakt.
Sportspektakel als entertain
ment. De zege gaat zowel bij de
Ik zit in een goeie
vorm. Ik hoop daar zo
lang mogelijk van te
kunnen profiteren
mannen als bij de vrouwen dan wel
naar een Nederlander, maar de
handen gaan bij de Belgen net zo
hard op elkaar voor Vos, die er we
gens haar voorbereidingen op het
wegseizoen niet bij zal zijn in
Hulst, als voor Cant.
Het gaat er sowieso bijzonder ge
moedelijk aan toe. Uiteraard zijn er
politieagenten aanwezig, maar zij
hoeven niet in te grijpen. Ze lachen,
keuvelen en schudden handen, net
als de bezoekers. Vuilnis ligt niet op
het gras, maar in grote Big Bags die
op het terrein zijn geplaatst. Een jo
chie ploegt met zijn fiets door het
zand uit de zandbak, langs schom
mels en dranghekken, die op
slechts enkele meters van het speel-
tuintje staan. Zelfs de dikke drup
pels regen kunnen de pret niet
drukken in Maldegem. Het bier
vloeit dan net zo rijkelijk en Van der
Poel rijdt net zo hard.
Zij die de wedstrijd vanaf een van
de vele heuvels met goed uitzicht,
langs een dranghek op weg naar de
finish of in de bossen hebben ge
volgd, weten namelijk één ding ze
ker: ze hebben genoten van top
sport. Over dat volksfeest hoeven ze
zich dus hoogstwaarschijnlijk geen
zorgen te maken in Hulst. Dat moet
wel lukken. Maar krijgen de
mensen in Hulst ook spektakel te
zien?
Als het aan Van der Poel ligt wel.
„Ik zit in een goeie vorm", zei hij na
de podiumceremonie. „Dat heb ik
de laatste tijd wel laten zien. Ik
hoop daar zo lang mogelijk van te
kunnen profiteren en wil nog zo
veel mogelijk crossen winnen."
„Ik hoopte natuurlijk een mooie
stap te kunnen zetten", vertelde
Boere. „Aan de andere kant: ik heb
het prima naar mijn zin bij FC Oss.
Deze club heeft me afgelopen zo
mer de kans gegeven. In de tweede
competitiehelft gaan we proberen
het maximale eruit te halen."
Er was de afgelopen weken wel
interesse voor Boere, maar tot een
overgang kwam het niet. De ene
club werd niet concreet, terwijl de
topscorer bij een andere club niet
het juiste gevoel kreeg. „Ik ga niet
zomaar naar een andere club. Dan
moet ik 100 procent het goede ge
voel hebben. Dat was de afgelopen
tijd niet het geval", zei Boere.
„Welke clubs dat waren? Dat ga ik
niet vertellen. Dat vind ik niet net
jes. Het is ook niet belangrijk."
Dinsdagavond werd wel duide
lijk dat NAC Breda de uit Terneu-
zen afkomstige aanvaller heel
graag had willen inlijven. „Dat
klopt. Maar het was heel kort dag.
De clubs kwamen er niet uit."
De vraag is nu waar de teller van
Boere dit seizoen bij FC Oss gaat
stoppen. De afgelopen tijd ging het
meermaals over het record van
Joop Schuman, die in het seizoen
1961-1962 het record neerzette dat
nog steeds staat. Die aanvaller
scoorde in de eerste divisie 44 keer
in het shirt van Heracles. „Daar ben
ik niet mee bezig", aldus Boere. „44
goals, dat zijn er echt heel veel, hè.
Ik zie het als een compliment dat
mensen daar nu over praten."
donderdag 2 februari 2017
De kopgroep in
één van de laatste
rondes, met Niels
Mesu, Jordy Ha-
rink, Crispijn
Ariëns en Frank
Vreugdenhil (vlnr).
FOTOPAïlRAATS/ANP Jj
- Mathieu van der Poel
Tom Boere zat dinsdagavond
rustig thuis op de bank en
volgde de laatste ontwikkelin
gen op de transfermarkt op
zijn mobiele telefoon. Waar
velen hadden verwacht dat de
topscorer van de Jupiler
League zou overstappen naar
een andere club, bleef het rus
tig rond Boere. De spits, die al
24 keer scoorde voor FC Oss,
maakte geen transfer en
speelt dus ook de rest van dit
seizoen bij de Brabantse club.
Barry van der Hooft
Oss
