4
Gezond zijn, gezond blijven, opvoeden: we zijn er
elke dag mee bezig. Welke lessen leerde u van het
leven en zou u anderen willen meegeven? Vandaag:
Hilde van der Valk en Izaak de Graaf uit Goes.
Beiden overleefden ze een huwelijkspartner.
Met voldoening
terugkijken is dubbel
genieten
Izaak: „Mijn vrouw overleed twaalf
jaar geleden aan darmkanker, een
ziekte die zelden voorkomt bij vrou
wen. Ze leidde een sportief, gezond
leven toen ze zich eind 2004 opeens
minder goed voelde. De uitslag van
het medische onderzoek was ver
pletterend: ze had nog maximaal drie
weken te leven. Met vrienden, be
kenden en professionele zorgverle
ners hebben de kinderen en ik haar
thuis verzorgd. Ze is 56 jaar gewor
den, we waren 37 jaar getrouwd."
Hilde: „54 jaar was mijn man toen
hij stierf aan keelkanker, in 1999, na
een lang ziekteproces. We woonden
destijds in Zwitserland, waar hij zijn
werk en ik mijn groothandel in
woondecoratie-artikelen had. Ook
mijn man hebben we in zijn laatste
levensfase thuis verzorgd. Ook al was
hij lang ziek was, we hadden een fijn
en gezellig leven met elkaar. Doordat
hij zelf een lichte draai wist te geven
aan de moeilijke situatie, voelde die
periode niet loodzwaar aan. Boven
dien had ik mijn zaak, die me veel
voldoening en afleiding schonk. Dat
gunde mijn man me ook. We lieten
elkaar vrij om te zijn wie we waren
en te leven zoals we wilden."
Izaak: „De laatste weken van mijn
vrouw waren heel intiem en waar
devol voor ons, als echtpaar en als
gezin. We spraken heel bewust over
de mooie dingen die we met elkaar
hadden beleefd. Om de dag stuurde
ik een verslagje naar familie en
vrienden. Daarin lag de nadruk op
het positieve; pas helemaal aan het
eind de e-mail vertelde ik kort over
de lichamelijke toestand van mijn
vrouw. Vanwege mijn drukke baan
was ik tijdens mijn huwelijk veel
op reis, en daardoor niet altijd in de
gelegenheid bewust bezig te zijn met
de fijne dingen die op ons pad kwa
men. Door het ophalen van de vele
bijzondere herinneringen en die te
delen, genoten we er dubbel van."
Dring je eigen
verwachtingen niet
aan een ander op
Hilde: „Al rond zijn dertigste kreeg
mijn man ernstige problemen met
zijn hart. Dat inspireerde hem niet
tot een gezonder leven, hij bleef bij
voorbeeld gewoon roken - en daar
maakte ik me grote zorgen over. Ik
verwachtte tevergeefs van hem dat
hij zijn levensstijl zou veranderen.
Met vallen en opstaan kwam ik tot
het inzicht dat het goed is om je
eigen verwachtingen serieus te
nemen, maar dat je een ander niet
kunt dwingen om daarin mee te
gaan."
Een lange reis is nooit
té lang als je vindt wat
je zoekt
Izaak: „Niet lang na het overlijden
van mijn vrouw waagden sommige
mensen in mijn omgeving al pogin
gen om mij te koppelen, maar dat
ging me allemaal veel te snel. Ik
wilde rustig zelf op zoek, op een
moment dat ik daar klaar voor was.
Het onderwerp 'een nieuwe partner
zoeken mocht één van ons overlij
den' was nooit een taboe geweest
binnen ons gezin. Dat maakte de stap
naar een datingsite, zo'n zes maan
den nadat mijn vrouw stierf, vrij
gemakkelijk."
Hilde: „Mijn man wilde nooit over
later praten, maar ook voor mij was
die stap niet groot. Om mijn dochter
te ondersteunen, die nog medicijnen
studeerde in Amerika toe ze haar
kinderen kreeg, woonde ik drie jaar
bij haar en haar gezin. Toen die peri
ode in Denver bijna voorbij was,
schreef ik me in op Parship.nl. Al
leen-zijn vond ik niet erg, maar sa
men genieten leek me toch leuker."
Izaak: „Het klikte meteen tussen
ons, ook omdat haar man voor het
zelfde bedrijf had gewerkt als ik en
omdat we allebei ervaring hadden
met wonen en werken in het buiten
land."
Hilde: „Als je me echt wil leren ken
nen, kom je maar naar Denver, zei ik
na een tijdje."
Izaak: „Ik pakte meteen mijn koffers:
ze was het waard."
Hilde: „Dat hij daadwerkelijk het
vliegtuig pakte, bewees dat hij seri
euze bedoelingen had. Toen ik hem
zag staan in de aankomsthal, maakte
mijn hart een sprongetje: ook in het
echt zag hij er jeugdig uit. Wel kon ik
van de zenuwen mijn auto niet meer
terugvinden op het parkeerterrein."
Bij haar dochter en de
kleinkinderen viel ik
gelukkig in het pulletje
DE FAMILIE
dinsdag 31 januari 2017
PZ
'Als je me wil w
leren kennen,
V-
kom je maar
naar Denver'
Paula Koster
4
—Izaak de Graaf
Samen begonnen
Hilde en Izaak in 2007
aan een nieuw leven.
„We streken neer in
het mooie Goes." fotos
MECHTELDJANSEN
Izaak de Graaf (73),
gepensioneerd,
vrijwilliger in besturen
en op de stoomtrein
Hilde van der Valk
(70), gepensioneerd,
vrijwilliger in een
hospice
Izaak en Hilde hebben
beiden een zoon en
een dochter, en acht
kleinkinderen
