1
a
Het contact met mijn vader
is wat minder goed
ZEELAND 21
Adreano van den Driest (25) is ineens
opgedoken bij de Cypriotische club
ENAD Polis Chrysochous. Voor de
Middelburgse voetballer is het een
volgend station op een lange reis.
zv
Voor toeristen is Cyprus een eiland
waar je vanwege het mediterrane
klimaat het hele jaar terecht kunt.
Voor Adreano van den Driest is het
de plek waar hij zijn voetbalcar
rière nieuw leven in hoopt te bla
zen. De weg die hij de afgelopen ja
ren heeft afgelegd, was er één vol
hobbels en teleurstellingen. Of hij
nu in Nederland, Angola, Letland,
Frankrijk, Portugal, Bulgarije of
Denemarken voetbalde; een onver
deeld succes werd het nooit. „Er
zijn veel zaakwaarnemers die van
alles beloven, maar uiteindelijk sta
je vaak aan de zijlijn", weet hij in
middels.
De aanvaller begint bij Zeelandia
Middelburg en voetbalt daarna bij
JVOZ. „Ik ging naar NAC en was
één van de eerste jongens die de
overstap maakten naar een prof
club", kijkt Van den Driest terug.
Hij wil maar één ding: profvoetbal
ler worden. De Middelburger met
de Angolese roots ligt op schema,
tot een blessure hem terugwerpt.
Het is, achteraf gezien, de eerste in
een reeks vervelende blessures, die
hem remmen in zijn ontwikkeling.
„Ik scheurde mijn kruisband in. Na
drie maanden revalideren speelde
ik twee wedstrijden. Daarna ging
het tijdens een rondo op de trai
ning helemaal mis. Ik scheurde
mijn kruisband helemaal af"
Wedstrijdfit
Van den Driest werkt hard aan zijn
herstel. Vijf maanden en drie we
ken nadat hij de kruisband heeft af
gescheurd is hij weer wedstrijdfit.
Een half seizoen heeft hij nog om
te voetballen. Daarna geeft zijn li
chaam het op. „Ik had er zoveel
energie in gestoken, er alles aan ge
daan om terug te komen. Nu kon ik
niet meer." NAC laat weten niet
verder te gaan met hem. Uitgere
kend in een oefenwedstrijd tegen
zijn oude club Zeelandia Middel
burg schiet zijn linkerschouder
daarna uit de kom. „Toen was ik
klaar bij NAC."
Mentaal heeft hij het zwaar, maar
daarna komt Van den Driest in
contact met Tjaarda Weber, één
van de sportartsen van PSV. „Aan
hem heb ik veel te danken. Hij
heeft mijn lichaam helemaal ge
checkt en me door een moeilijke
periode geholpen. Ik zag het echt
niet meer zitten." Rini de Groot,
hoofd jeugdscouting bij PSV, tipt
FC Eindhoven over de snelle
Zeeuwse aanvaller. Van den Driest
gaat op amateurbasis aan de slag en
debuteert op 2 augustus 2013 tegen
VW-Venlo in het betaalde voetbal.
In zijn vijfde duel voor de Jupiler
Leagueclub gaat het weer mis.
„Niet mijn linker- maar mijn
rechterarm schoot deze keer uit de
kom. Het kostte me de rest van het
seizoen. Ik ben toen naar Huib-
recht Boluijt gegaan, een psycho
loog in Middelburg. Ik vond het zo
moeilijk. Ik wist dat ik het kon,
maar door die blessure zag ik an
dere jongens door gaan terwijl ik
alleen maar kon toekijken." Na een
korte stilte zegt hij: „Vanuit Zee
land heb ik toen verder weinig
steun gehad. Je hoort altijd dat wij
Zeeuwen elkaar moeten helpen en
steunen. Dat we Zeeland op de
kaart moeten zetten. Maar ik had
toen niet het gevoel dat ik op spor-
lk noem geen namen
maar vanuit Zeeland
heb ik weinig steun
gehad
tief gebied welkom was." Op wie
doelt hij? „Ik noem geen namen.
Misschien snappen die mensen het
zelf wel als ze dit lezen."
Van den Driest zorgt dat hij weer
fit wordt en krijgt dan een aanbie
ding uit Angola. „Het was een mooi
voorstel, ik heb het dan over ton
nen. Toch heb ik er nee tegen ge
zegd. Het geld was goed, maar mijn
hart zei dat ik het niet moest doen.
Ik wilde eerst op sportief gebied
bepaalde doelen halen in Europa.
Of dat een realistische gedachte
was, kun je je achteraf wel afvra
gen, ja. De directeur van die club
probeerde me onder druk te zetten
om te tekenen. De Bulgaarse coach
van de club heeft me vervolgens
ondergebracht bij Slavia Sofia. Ik
was een maand in Angola geweest,
toen ik ging testen in Bulgarije."
Letland
Het seizoen is dan nog niet zo lang
onderweg, maar de spelers van Sla
via hebben al drie maanden geen
salaris gehad. „Hier ga ik niet blij
ven, dacht ik meteen." Via een
zaakwaarnemer krijgt hij een stage
aangeboden in Letland, bij Skonto
FC. „In de week dat ik daar aan
kwam werd duidelijk dat de club
geen spelers aan mocht trekken
vanwege achterstallige betalingen.
De club werd door de Uefa ook uit
gesloten van deelname aan Euro
pese toernooien. Ik stond weer
eens met lege handen."
Een zaakwaarnemer brengt hem
naar het Franse Lens, dat dan op
het tweede niveau uitkomt. De
boodschap is duidelijk. „Voetbal
lend kwam ik niet tekort maar ik
had geen wedstrijdritme. Lens
wilde spelers die er meteen konden
staan, omdat ze wilden promove
ren." Van den Driest wijkt uit naar
Luxemburg, waar hij meetraint
met een club in de tweede klasse.
„Het niveau was slecht. De zaak
waarnemer die me daar mee liet
trainen, heeft me zelf met de auto
naar Portugal gebracht. Ik trainde
mee bij een club en een zaakwaar
nemer die me daar zag wilde me
naar Academica Coimbra brengen.
Ik ben naar het noorden gegaan en
tekende daar een contract."
Het avontuur duurt slechts een
maand. „Na drie weken bleek het
certificaat dat je daar nodig hebt
om te spelen niet meer geldig. Ik
mocht niet spelen, mijn contract
werd ontbonden." Het is dan sep
tember 2015 en Adreano van den
Driest heeft helemaal niets. Een
paar maanden later wordt hij weer
benaderd door een zaakwaarne
mer. Kom terug naar Angola, krijgt
hij te horen, daar kun je weer voet
ballen. „Ik had niks en voetbal nog
altijd omdat ik van het spel houd.
In december 2015 ben ik naar An
gola gegaan, om bij Académica Pe-
tróleos do Lobito te gaan spelen."
Dat doet hij van januari tot april
2016, op het hoogste niveau. „Ik was
er niet gelukkig, de leefomstandig
heden waren slecht. Na die vier
maanden ben ik terug naar Neder
land gegaan, waar ik in mei mijn
vriendin leerde kennen. Ik ben bij
haar in Amsterdam gaan wonen."
Van den Driest verdient af en toe
wat bij als fotomodel en wordt in
de zomer gebeld door Donny de
Groot. De voormalig spits zit in de
technische staf van RKC, dat nog
op zoek is naar spelers. „Ze zochten
een linksback. Ik ben een aanvaller,
maar de spelers die op stage waren
geweest voldeden niet. In de oefen
wedstrijd ging het goed, maar de
trainer zocht een ander type. Een
verdediger die ook centraal ach
terin uit de voeten kon. Daarom
ben ik naar Denemarken gegaan."
VRIENDEN
De naam van de club schiet niet
te binnen bij Van den Driest. „Ze
waren net gepromoveerd naar het
tweede niveau. Omdat ze een week
eerder een Zweed hadden vastge
legd was er geen budget meer voor
mij. Was maar een week eerder ge
komen, zei die trainer." Hij had
dus, niet voor de eerste keer, pech.
De volgende stop voor Van den
Driest was Montana, in Bulgarije.
Ook dat werd een avontuur om
snel te vergeten. „Het was zo ver
schrikkelijk slecht geregeld en ik
hoorde al snel verhalen over
matchfixing. Dat een zaakwaarne
mer me daar naartoe stuurde neem
ik hem wel kwalijk. Ze beloven van
alles, maar uiteindelijk sta je vaak
aan de zijlijn."
Quincy Promes
Een Duitse speler die ook bij Mon
tana meetraint, brengt Van den
Driest in contact met zijn zaak
waarnemer. „Hij zocht een buiten
speler voor ENAD Polis Chryso
chous. Twee dagen later zat ik op
Cyprus." Daar hoopt hij nu wel
voor langere tijd te kunnen blijven
en voetballen. Zijn nieuwe club
komt uit op het tweede niveau van
Cyprus en vecht tegen degradatie.
„Ik weet dat ik het voetballend aan
kan", zegt de avonturier. „Door de
blessures die ik heb gehad heb ik
stil gestaan. In de jeugd speelde ik
tegen iemand als Quincy Promes,
die Oranje heeft gehaald. Ik geloof
in mezelf en denk: als hij het kan,
waarom ik dan niet?"
Hij voegt er meteen aan toe dat
hij wel realistisch moet blijven. „Ik
heb nog heel veel in te halen. Maar
ik ben hier nu en dat zegt toch ook
wel iets. Ik heb hier zelf voor ge
vochten. Jack Sweres, mijn trainer
bij NAC, zei altijd dat je geluk
moet afdwingen. Die woorden
ben ik nooit vergeten. Ik moet me
zelf hier weer terugvinden en be
wijzen. Het plezier in het voetbal
terug krijgen. Ik heb jarenlang
achter de feiten aangelopen, nu is
het tijd om mijn kans te pakken. Ik
speel nu op het tweede niveau van
Cyprus. Maar ik ben wel profvoet
baller."
A
zaterdag 28 januari 2017
Lange reis met flinke hobbels
en een reeks teleurstellingen
Barry van der Hooft
Polis Chrysochous
- Adreano van den Driest (25)
Adreano van den Driest heeft moeilijke jaren achter de rug. Die peri
ode heeft ook zijn weerslag gehad op zijn privéleven. „Het contact
met mijn vader is nu wat minder goed", is hij openhartig. „Dat doet
me wel pijn. Ik heb altijd mijn eigen keuzes gemaakt en ben uiteinde
lijk ook vaak heel koppig geweest. Mijn vader had wel respect voor
het feit dat ik altijd door wilde gaan, maar we konden op momenten
niet altijd door één deur. Op maatschappelijk gebied heb ik niets
bereikt. Ik heb nooit gewerkt en mijn school niet afgemaakt.
Op de een of andere manier heb ik altijd het tegendeel willen
bewijzen. En dat wil ik nu nog steeds."
Hij dacht vroeger ook veel vrienden te hebben, maar dat
viel vies tegen. „Eerst kreeg ik veel schouderklopjes,
daarna keken mensen niet meer naar me om. Ik heb nu
een kleine kring van vrienden om me heen, die me motive
ren en steunen. In mentaal opzicht zijn ze ook belangrijk
voor me. Daar verdienen ze de credits voor."
fd
RACING CLUB DE LENS
E^^mica do
EN.A.A.
