Dit plekje is nog vrij
Nu volop vroegboekkorting
EUWS 11
Karin's
VANDAAG: ONDER ASIELZOEKERS
Altijd inclusief
vlucht
verblijf
huurauto
O Kleinschalige accommodaties
weg van de massa
Nederland lijkt verdeelder
dan ooit. In de bibliotheek
van het asieldorp Ter Apel
zoeken de verschillende
bevolkingsgroepen
elkaar op.
II et blijft een onalledaags ge-
I zicht: groepjes donkere
I mensen, lopend langs de
lege toegangswegen naar
Ter Apel. In het winterse,
mistige Groninger landschap pik je
de asielzoekers er zo uit. Hier, waar
Nederland ophoudt, wachten zij let
terlijk op hun toekomst. Tussen toen
en straks liggen de uitgestrekte op-
vanglocaties aan de rand van Ter
Apel.
In het dorpscentrum, in de Open
bare Bibliotheek aan het Molenplein,
worden sinds kort op dinsdagmidda
gen 'meet-and-greets' gehouden. Het
is de bedoeling dat autochtonen en
vreemdelingen hier met elkaar in
contact komen. Koffie met speculaas
jes staan klaar, net als een sjoelbak -
een sjoelbak! - en andere spelletjes.
Jan Kah (67) komt binnenwande
len. Kah is gepensioneerd trappen-
maker en hij werkte als vrijwilliger
bij het Rode Kruis. Dat was toen de
toestroom van asielzoekers heel groot
was. „Vooral veel Syriërs en Eri-
treeërs", vertelt Kah. „Ik hielp met
het uitdelen van kledingpaketten."
Nooit waren er problemen met
nieuwkomers in Ter Apel, zegt Kah.
Totdat recent groepjes Oost-Europe
anen en later Noord-Afrikaanse ge
lukzoekers voor overlast zorgden. Ze
plegen winkeldiefstallen, maken zich
schuldig aan inbraken en zakkenrol
len - tot in de stad Groningen, 60 ki
lometer verderop -, ze vallen kinde
ren en vrouwen lastig en rijden zon
der geldig kaartje met buslijn 73 tus
sen de opvang en het dorp. „Daar
moet je eerlijk over zijn", zegt Jan
Kah, met die typische, Groninger
nuchterheid. „Er zijn in al die jaren
met de asielzoekers nooit toestanden
geweest, maar dit ging niet goed."
In deze gepolariseerde campagne-
tijd, waarin het draagvlak voor
vluchtelingen al broos is, zijn verha
len over criminele Marokkanen, Al
gerijnen en Tunesiërs - die niet eens
kans maken maken op asiel - olie op
het vuur. „Het afgelopen halfjaar
deed het aantal winkeldiefstallen
dit", zegt de montere wethouder
Giny Luth (Gemeentebelangen), ter
wijl ze in de lucht wijst. „Het aantal
schóót omhoog. Ik kreeg klachten
van middenstanders dat al die nega
tieve publiciteit op Ter Apel begon af
te stralen."
Burgers werden onzeker en kwaad,
temeer omdat men hier, sinds de
asielopvang in 1996 begon, nauwe
lijks gedoe met vluchtelingen kende.
Extra politietoezicht, meer camera
bewaking en intensievere beveiling
op de opvanglocatie hebben resultaat
opgeleverd, zegt Luth. En nu is er dus
sinds enkele weken die meet-and-
greet. „Ik ben blij dat het een succes
lijkt te worden", zegt de wethouder,
als tegen drie uur een gezelschap Af
ghaanse Sikhs - een kleine minder
heid in Afghanistan - binnen komt
wandelen. Verder is er nog een aantal
asielzoekers, onder wie een jonge
man uit Eritrea, die hier als vrijwilli
ger werken, en er zijn enkele autoch
tone inwoners van Ter Apel aanwe
zig.
De asielopvang biedt plaats aan
vele honderden mensen. Dus van een
groot succes kunnen we nu ook weer
niet spreken. Shaza (36) en Achmad
(36) uit Damascus - die, omdat hun
procedure nog loopt, niet met hun
echte naam in de krant willen - heb
ben wél de moeite genomen om naar
de bibliotheek te komen. Zij willen
zo snel mogelijk de Nederlandse taal
en gebruiken leren kennen. Achmad
was monteur in Damascus 'maar
daar waren we ons leven niet zeker'.
„Als je kritisch bent op de regering,
kun je er zomaar verdwijnen. Je
wordt ontvoerd en je familie ziet je
niet meer terug."
Schril contrast
De vrijwilligers, die het paar begelei
den, knikken begrijpend. Ook als
Achmad beweert dat 'Damascus er
ger is dan Aleppo' - wat mij een ta
melijk boude bewering lijkt. „Begrijp
me goed", zegt Achmad. „De angst en
de terreur zijn in Damascus niet ge
ringer. Zolang Assad aan de macht is,
is het er niet veilig."
Het is een schril contrast: de oor
logservaringen van deze mensen met
de rust van het leven in dit noorde
lijke Nederlandse dorp met z'n su
permarkt en de Action, z'n witgoed
winkel en de plaatselijke bakker, bij
wie je ook koffie kunt drinken.
Voor Jan Kah zijn vluchtelingen
meer dan welkom in Ter Apel 'want
de wereld is van iedereen'. Wie op
straat doorvraagt, ontmoet ook scep
sis. „Sinds die Noord-Afrikanen hier
voor overlast zorgen, nam de good
will wel wat af', zegt een winkelende
vrouw van middelbare leeftijd, die
anoniem wil blijven. Maar van een
soort klein volksverzet, zoals elders
in Nederland, is in deze asielmicro
kosmos geen sprake. In Ter Apel is
men aan de vreemdelingen gewend.
Bovendien: veel lokale werkgelegen
heid hangt samen met de asielop
vang. Die 'verbinding', waar je tegen
woordig veel over hoort, is hier allang
een feit. Geestelijk, én economisch.
Wil jij tijdens je vakantie weg van
de massa op ontdekking gaan en
zelf je tempo bepalen? Zoek je rust,
ruimte en vooral geen gedoe?
Kijk dan op www.karinschoice.nl
www.karinschoice.nl
020 - 44 99 470
Cohesie in een mistig landschap
zaterdag 28 januari 2017
Wethouder Giny
Luth maakt een
praatje met asielzoe
kers in de bibliotheek
in Ter Apel, waar
meet-and-greets wor
den georganiseerd.
FOTO MARCO OKHUIZEN
Villa's met privé zwembad
Boutique hotels
Originele appartementen
Italië - Toscane - Pievescola
II Selvatellino
Portugal - Algarve - Albufeira
Appartementen Vila do Castelo
