'Ik betwijfel of ze mij herkennen' 8 Zolder, kelder, schuur of werkkamer: gun een man zijn eigen honk. Stadshoer Remco Sluiter (37) uit Zwolle ontvlucht de drukte van de stad in zijn blokhutje. Het is voor hem letterlijk een verblijf buiten 'de gebaande paden'. De hobbelige zand weg naar het honk van Remco Sluiter voert door diepe plassen en sporen vol modder. Hier in het houten blok hutje komt hij tot rust. Zijn 28 jonge koeien bracht hij voor de winter onder bij een boer in Fries land. Binnen gaat de houtkachel aan. Buiten valt de blik op de bruine molshopen die overal opduiken. Zijn biologische producten, voor namelijk rundvlees en zuivel, ver koopt Remco Sluiter in zijn winkel, maar hij brengt ze desgevraagd ook bij de consument thuis. Remco werd geboren op het platte land van Haerst en is sinds anderhalf jaar stadshoer in Zwolle. Het huisje naar Canadees model is voor hem een plek om zich terug te trekken. „Je bent buiten en toch dicht bij de stad", stelt Remco terwijl hij stoelen uitklapt. Binnen bepalen de Cana dese roodwitte vlaggen met The Ma ple Leaf, het esdoornblad, de sfeer. Beren De veehouder houdt van dat uitge strekte land. „Ik was 17 toen ik voor het eerst naar Canada ging. Om te werken in de kwekerij van mijn oom in Ontario. Ik heb er veel familie en vrienden wonen. De natuur is daar immens en er zijn zoveel mogelijk heden om te recreëren. Ik heb er een ander besef van ruimte gekregen." Toen hij er met zijn gezin kam peerde, scharrelden de zwarte beren rond hun blokhut. „Een hokje zo groot als dit. Hier kan ik dat Canada- gevoel een beetje terugkrijgen." Aan de wand hangt een educatieve kaart met de afbeeldingen van de uit werpselen van diverse dieren. „Die hangt er voor de kinderen. Er loopt nogal wat wild op deze plek. Jonge hazen, fazanten en reeën. Ik heb ook sporen van een vos ontdekt." Toen ik kinderen kreeg, vond ik het tijd om stil te staan bij ons voedsel Op de andere muur zien we een tekening van De Landman met de spreuk: 'Eerst gezaaid, dan gemaaid'. Barbecue Remco ontvangt hier vaak gezel schap, hij is zelden alleen. De koe kenpannen op de kachel staan er niet voor niets. „Met mijn gezin en vrien den bakken we graag een biologisch hamburgertje of een ander stukje vlees van de koe. Dit is een ideale barbecuestek." Als stadshoer vindt hij het belang rijk dat we weten wat we eten. „Mijn opa had al een boerderij en tuinderij aan de rand van de stad. Een korte- keten-bedrijf. Ik was accountmana ger, tot ik zelf kinderen kreeg. Het moment om stil te staan bij ons voedsel", zegt Remco terwijl hij de vrieskou instapt. „Straks in het voor jaar komen de koeien terug. Als kind vond ik eten van het land al vanzelf sprekend. Gelukkig zijn steeds meer mensen op zoek naar gezonde lokale producten." LEONIE KARMA NAGINI vrijdag 27 januari 2017 Remco Sluiter bakt burgers in zijn mancave. foto FRANS PAALMAN Een beetje Canada Marion Groenewoud Sommigen gruwelen bij het zien van deze huis dieren, maar Leonie Ver meulen (21) wikkelt haar twee koningspythons Karma en Nagini (allebei 2 jaar) zonder proble men om haar nek. „Slangen spelen in films vaak de rol van slechterik. Ik was vroeger bang voor ze, onder meer door Harry Potter. Ze worden zelden neergezet als leuke beesten. Als je je in slangen verdiept, ontdek je dat het prachtige bees ten zijn met allemaal een andere persoonlijkheid. „Tijdens mijn opleiding tot dierenartsassistente leerde ik met reptielen omgaan. Kennis maakt het verschil tussen angst en liefde. Als ik wakker word, is het eerste dat ik doe Karma en Nagini gedag zeggen. Mijn band met deze twee is heel sterk, maar ik betwijfel of ze mij herkennen. „Karma, het vrouwtje, is de rustige. Het mannetje Nagini is nieuwsgierig. Hij is vaak als eerste actief. Ik heb de slangen van jongs af aan opgepakt en op schoot gelegd, zodat ze daaraan gewend zijn. Ik wil geen eenkennige dieren, iedereen moet ze kunnen pakken. Dat kan nooit te lang, want slan gen koelen snel af. „Als je slangen houdt, moet je wél weten wat je doet. Het terrarium moet de juiste temperatuur hebben, een koude en een warme plek en vol doende schuilmogelijkhe- den. Kloppen er dingen niet, dan raken de bees ten gestrest." —Erika van Gils

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 49