'WE HEBBEN EEN DORPS GEVOEL IN DE STAD' „Toen we aan vrienden en familie vertelden dat we in Rotterdam gingen wonen, werden we voor gek verklaard. Maar nu..." Aart pauzeert even en kijkt Hannie veelbetekenend aan. „Nu", gaat Hannie verder, „zouden velen van hen hier ook wel willen wonen. Je moet er eerst van geproefd hebben. Vroeger dachten wij ook: we gaan nooit naar de stad. We zijn geboren in de Hoeksche Waard. Daar hebben we 69 jaar gewoond. We merken nu pas wat we aan comfort en voorzieningen tekortkwamen." Aart: „Ik heb zelfs 69 jaar in hetzelfde dijkhuis gewoond. Eerst met mijn ouders en daarna met Hannie en de kinderen. Wij zijn in 1965 getrouwd. Dat huis ver bouwen was een grote hobby. Ik was er altijd mee bezig. Prachtig om te doen, tot het me lichame lijk te veel werd. Daarom gingen we op zoek naar een gelijkvloers huurappartement." Binnentuin Via via hoorden ze over een nieuwbouwproject in Rotterdam met zestig woningen, een woon- vereniging en een gemeenschap pelijke binnentuin. „Dat sprak ons wel aan, vanwege het sociale", vertelt Aart. „Zo behoud je toch een beetje het dorpse gevoel, ter wijl je ook binnen een paar minu ten bij de winkels, de bioscoop en het theater bent. Het bleek nog leuker dan we dachten. We heb ben klus- en tuinochtenden, etentjes met andere bewoners en gezellige avonden in het ont moetingsgebouw." „Vorige week gingen we met elf man lunchen en de week daar voor met z'n zeventienen naar de film", vult Hannie aan. „We doen best veel met de Rotterdampas. Die kost 20 euro per jaar en daar mee krijg je korting en gratis uit stapjes. Je mag hier als 65-plusser ook gratis met het ov." Aart: „Al die leuke dingen hadden we in het dorp nooit beleefd. Ik ben met pensioen, maar ik kom tijd te kort." Het dorpse leven wordt vaak geromantiseerd, vindt hij. „Ik heb nog meegemaakt dat de vrouwen 's avonds met een breiwerkje aan de dijk zaten, terwijl de mannen bij elkaar stonden om een praatje te maken. Jarenlang deed ik de deur nooit op slot. Maar die tijd is voorbij. In dorpen is ook ge noeg criminaliteit. Hier letten buren juist extra goed op elkaar. Je kunt op iedereen een beroep doen. Dat vind ik mooi." -¥ magazine 19 Hannie de Koomen (73): huisvrouw Aart de Koomen (76): voormalig medewerker bij RET, nu met pensioen Kinderen: Arjan (50) en Jacqueline (46) Verhuisd van Mijnsheerenland naar Rotterdam Verbetering 'We merken nu pas wat we aan comfort en voorzieningen tekortkwamen.'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 79