Door vliegramp getroffen Braziliaanse club wil periode van rouw afsluiten en
30
Na de vliegtuigcrash van eind november probeert
Chapecoense zich voorzichtig op te richten. Vanavond
speelt de Braziliaanse club voor het eerst weer een duel,
vriendschappelijk tegen landskampioen Palmeiras.
Hij slikt even. Een zucht.
In zijn ogen wellen tra
nen. „Weet je wat het is?
Vroeger keken mensen
naar me als voetballer.
Nu als een wonder." Hélio Hermito
Zampier Neto, kortweg Neto, praat
zachtjes en bedachtzaam. Dat hij nog
kan praten, is ook een wonder. Dat
hij er nog is, al is het dan nog altijd
bont en blauw, met een zware rug
blessure en op krukken, is een mira
kel.
Samen met vijf anderen overleefde
centrale verdediger Neto (31) eind
november de vliegtuigcrash in Co
lombia, waarbij 71 inzittenden om
het leven kwamen. Onder de doden
negentien spelers, veertien leden van
de technische staf en negen be
stuursleden van Chapecoense. Neto
werd als laatste gevonden tussen de
wrakstukken van de verdoemde
vlucht 2933 van de Boliviaanse maat
schappij LaMia, tien uur nadat het
toestel neerstortte door een tekort
aan brandstof.
Tien dagen lag hij in coma, pas een
week nadat hij ontwaakte vertelde
zijn familie hem wat er was gebeurd.
Chapecó heeft
veel gehuild.
Het nieuwe
elftal moet
beetje bij
beetje de
glimlach gaan
terugbrengen
„We waren meer dan collega's. Ik ben
vrienden kwijtgeraakt", zegt hij. „Ik
heb het overleefd, het waarom daar
van is nauwelijks te bevatten. God zal
er een bedoeling mee hebben. Met
hen die omkwamen, maar ook met
mij. Ik wil graag helpen bij de weder
opbouw van de club, van een nieuwe
ploeg."
Daarom ook is hij bijna dagelijks
aanwezig bij de club, sinds daar twee
weken geleden bijna dertig nieuwe
spelers begonnen aan de voorberei
ding op het nieuwe seizoen. Om met
fysiotherapeuten te werken aan zijn
herstel, maar ook om zijn ervaring,
clubgevoel en doorzettingsvermogen
over te brengen op de spelers van het
'nieuwe' Chapecoense.
Adembenemend is de foto van
Neto en een paar nieuwe, vooral
jonge spelers in de kleedkamer. Steu
nend op zijn krukken doet hij zijn
verhaal, de anderen hangen aan zijn
lippen. „Ik kon hiernaartoe komen of
in een depressie raken", zegt Neto.
„De artsen zeggen dat ik met een half
jaar misschien weer kan spelen. Daar
doe ik alles voor."
De verdediger staat symbool voor
de wederopbouw van Chapecoense:
aangeslagen, maar terugvechtend.
Een andere weg is er niet. Bijna de
In de eetzaal achter café 'Non plus
ultra' wachten twintig mannen op
een kom champignonsoep, een
bord aardappelen met gehaktbal
len en een ijsje toe. „Allemaal maf
kezen. Net als ik. Gemiddelde
leeftijd rond de 30", zegt Adrie van
der Poel (zelf 57) met een schater
lach over het gezelschap waarmee
hij deze dagen het parkoers bouwt
voor de afsluitende wereldbeker
wedstrijd veldrijden in Hooger
heide van morgen. „Ik help zelf
mee hekken sjouwen en sta niet
alleen te commanderen."
Het parkoers gaat vlak langs zijn
geboortegrond. De boerderij van
vader Marinus en moeder Antoi
nette, waar Adrie opgroeide met
zijn oudere broer Jacques (ook aan
tafel), is nu het natuurgebied ach
ter de viptent waar morgen 1.400
mensen zitten. „Het was een ge
mengd bedrijf. Veeteelt en akker
bouw. Daar deed ik alles wat mij
opgedragen werd. Onbetaald. Voor
mijn eerste fiets ben ik naar mijn
oom Piet geweest."
Het bouwen van crossparkoer
sen - naast Hoogerheide ook voor
de wereldbekerrit in Valkenburg
en het aanstaande WK in Luxem
burg - is voor Van der Poel liefde
werk oud papier. Zoals hij ook elk
weekeinde in de materiaalpost
staat voor zijn zonen David (24) en
Mathieu (22), om fietsen af te stel
len en schoon te maken. Een groot
deel van het jaar traint hij hen,
plus de junioren en nieuwelingen
van dezelfde Corendon-ploeg.
Stilzitten vindt hij lastig. „Maar in
maart gaan we weer eens op va
kantie. Waarheen is nog geheim,
mijn vrouw Corinne (dochter van
de Franse Tour-held Raymond
Poulidor, red.) heeft het geregeld.
De Belgen proberen
onrust te zaaien,
maar ik vind dat
zo'n onzin
Ik ben daar ook wel weer een keer
aan toe. De laatste keer, ik weet
niet eens meer waar naartoe, was
vijf of zes jaar geleden."
De laatste twee jaar werd de GP
Adrie van der Poel in Hooger
heide, de opmaat voor het WK een
week later, gewonnen door zoon
hele selectie, de directeur voetbalza
ken en de trainer, ze vonden allemaal
de dood in het Andesgebergte. In de
cember kwam trainer Vagner Man-
cini als opvolger voor de omgekomen
Caio Junior, gevolgd door Rui Costa
als technisch directeur.
Bijna dagelijks worden nieuwe
spelers gepresenteerd. Meer dan
twintig aankopen of huurlingen
kwamen van buiten, elf zijn overge
heveld uit de jeugdopleiding. De
36-jarige keeper Artur Moraes en
de 32-jarige spits Wellington
Paulista zijn de bekendste en
meest ervaren nieuwelingen.
Moraes speelde lang in Eu
ropa en kwam met AS
Roma en Benfica uit in
de Champions League.
Paulista heeft een lange
rij Braziliaanse topclubs
als Cruzeiro, Palmeiras,
Internacional en Flumi-
nense op zijn cv.
Trainer Mancini heeft
weinig tijd zijn vreemde
lingenlegioen te smeden.
Volgende week begint het
staatskampioenschap, in
maart start het prestigi
euze toernooi om de
Copa Libertadores. Later
in het jaar speelt de ploeg
ook nog de nationale
competitie, het Brazili
aanse bekertoernooi en
de wedstrijd om de
Zuid-Amerikaanse Su
per Cup (Recopa).
Sportieve ambities
zijn er te over, maar
de sfeer is dubbel, zegt ook de Argen
tijn Alejandro Martinuccio. Door een
blessure miste hij de rampvlucht
naar Colombia. Met clubveteraan Ne-
nén (34), die niet tot de selectie be
hoorde, is Martinuccio een van de
weinige overgebleven spelers. „Ik ben
verscheurd door emoties en tegen
strijdige gevoelens", zegt hij. „Een
wonder heeft mij gespaard. Dat
schept verplichtingen tegenover de
nagedachtenis van mijn vrien
den. Ik heb het gevoel dat ze
meekijken, weet je. Het is heel
moeilijk. Maar we moeten door,
hoe lastig ook. Bij elke training
staan een paarhonderd fans
die ons aanmoedigen, dat
geeft ook weer kracht. Ik zal
alles doen om mijn nieuwe
ploeggenoten te helpen
en wegwijs te ma
ken. En om ze in te
wijden in de speci
ale sfeer van Chape
coense."
De Arena Conda, thuis
haven van Chapecoense, zal
vanavond een mix zijn tus
sen herdenking en nieuwe
hoop. Het stadion vormt het
kloppend hart van Chapecó,
een stad met zo'n 200 dui
zend inwoners in de binnen
landen van de deelstaat Santa
Catarina, in zuidelijk Brazilië.
In de straten rondom werken
hardlopers en fietsers aan hun
conditie. Vrijwel allemaal ge
huld in het groene shirt van
'Chape'. Overal in de stad
hangen vlaggen van de
r.Cs
i
zaterdag 21 januari 2017
Chapecoense moet
door, hoe lastig ook
Joost de Jong
Rio de Janeiro
-Rafael Henzei,
journalist
Van der Poel: 'Bij ons thuis gaat het niet
A Adrie van der Poel, vader van Mathieu en David. „Ik help zelf mee
hekken sjouwen en sta niet alleen te commanderen." fotospimras/belga
Adrie van der Poel (57) is 'vader
van', crosskampioen in ruste en
parkoersbouwer van de
wereldbekerrit van morgen in
Hoogerheide. „Ik ga niet van
mezelf zeggen dat ik een groot
kampioen ben."
Daan Hakkenberg
Hoogerheide
-Adrie van der Poel (57)
•X I Jf.tl :y
