II
'Samen optrekken is van belang voor de mosselsector'
Fok- en menvereniging Schouwen-Duiveland bestaat honderd jaar
7
De Bond van
Paardenfokkers
Schouwen-
Duiveland was rond
de eeuwwisseling
op sterven na dood.
Nieuw bloed
maakt de bond
springlevend.
Ken Buth zwiept het
doek van het rijtuig in
zijn garage. Onmis
kenbaar antiek. Wie
daarmee uit gaat rij
den, doet dat in z'n goede goed en
zeker niet in spijkerbroek. Hoe an
ders oogt de wedstrijdwagen die
voor de donkere koets staat gepar
keerd. Stoer, robuust en wendbaar,
gemaakt voor snelheid. En dan
heeft Buth ook nog een heden
daagse showwagen, zeg maar het
pronkstuk van vroeger alleen dan
in een modern jasje. Zijn twee po
ny's mogen het werk doen.
5 maart 1917 in zaal Verwer in
Zierikzee; vijfendertig boeren zijn
bijeen gekomen voor de oprich
tingsvergadering van de Bond van
Paardenfokkers Schouwen-Duive
land. De voorzitter van het voorlo
pig bestuur, de heer Koopman, heet
de aanwezigen welkom en wijt de
in zijn ogen toch wel tegenvallende
opkomst aan het slechte weer. Des
ondanks wordt op dat moment de
solide basis gelegd voor een organi
satie die een eeuw later met hon-
Tijdens de
hoogtijdagen had je
alleen al op Burgh-
Haamstede zo'n
tweehonderd zware
trekpaarden staan.
derdtwintig leden een bruisend be
staan leidt, maar dan onder de
naam Fok- en Menvereniging
Schouwen-Duiveland.
De honderdste verjaardag wordt
Eddie Barbé refereerde aan de tijds
geest waarin uit onvrede wordt ge
kozen voor iets nieuws. „Ook de
mosselsector ontkomt niet aan die
tijdgeest. Het bestuur van onze ver
eniging wil proberen die onvrede
om te zetten in punten waar we iets
mee kunnen."
Als voorbeelden noemde hij be
tere prij zen voor de mosselen en de
optimalisatie van de kweekperce-
len. Onder invloed van de natuur is
een deel van de kweekpercelen in
de loop der jaren slechter gewor
den. Door die kweekpercelen in te
ruilen voor kweekgebieden waar de
omstandigheden beter zijn, kan de
sector weer vooruit. Niet meer hec
tares, maar wel op betere plekken.
Na jaren van stilstand komt dat
proces nu weer op gang. „Mits wij
Dit is naar mijn
mening de enige kans
op een duurzame en
levensvatbare sector
met een collectief voorstel komen",
waarschuwde Barbé. „Dit is voor
alle betrokkenen een uitdaging. De
uitdaging ligt in de schijnbare te
genstelling van individuele belan
gen en het sectorbelang. Ik vind dat
de sector een grote vergissing zou
begaan als dit dossier zou verzan
den in rechtszaken en onderling
gekissebis."
/Jr*
dubbel gevierd. Om te beginnen
met een grootse menwedstrijd 27
mei langs de N57 bij Oosterland. Op
31 mei keren de fokkers terug naar
bakermat Zierikzee, waar tijdens de
jaarlijkse Paardenmarkt voor de ge
legenheid bij de Balie een traditio
nele keuring wordt gehouden. Zo
als het destijds gangbaar was, wor
den de paarden wit getuigd en ook
de voorbrengers gaan gekleed in
onberispelijk wit, vertelt Buth. Die
dag is er naast de Nieuwe Kerk ook
een ringrijwedstrijd met trekpaar
den.
Dat de paardenfokkers zich ver
enigden in een periode dat de halve
wereld in staat van oorlog ver
keerde, was een direct gevolg van
die strijd. Buth: „De toppaarden in
dertijd kwamen uit België. Aange
zien alle paarden daar werden ge
vorderd voor militaire transporten,
vluchtten veel Belgische fokkers
naar Zeeuws-Vlaanderen. Zo
doende kreeg Zeeland een stel hele
goede dekhengsten in de schoot ge
worpen. Dat heeft hier een enorme
impuls gegeven aan de fok van die
zware kwaliteitspaarden."
De vraag naar zwaardere trek
paarden was vooral groot in de klei-
eilandbreed zeker twee- tot drie
duizend waren. Er was veel land
werk te doen."
De Bond van Paardenfokkers be
geleidde dat proces en zag toe op
behoud van de kwaliteit onder de
dieren. Dat gebeurde onder meer
aan de hand van jaarlijkse keuring
en voorlichtingsbijeenkomsten. In
de beginjaren waren die keuringen
bij de Nieuwe Kerk. Later verhuisde
het tafereel naar een terrein bij de
gebieden en in de havens. Omdat
de prijs voor een dekhengst met be
wezen kwaliteiten hoog was, koch
ten boeren op Schouwen-Duive
land enkele toppers collectief in.
Drie 'Belgen' waren al snel goed
voor een geboorte-explosie.
„Tijdens de hoogtijdagen in de
jaren 20/30 had je alleen al op
Burgh-Haamstede zo'n tweehon
derd zware trekpaarden staan", al
dus Buth. „Ik denk dat het er toen
Zuidhoek en de laatste vijftien jaar
was manege Grol in Renesse het to
neel. Tegenwoordig moeten paar-
denboeren naar Zuid-Beveland
voor een keuring.
Mengroep
Rond de eeuwwisseling was de
Bond met acht leden op sterven na
dood, totdat de mengroep aan
klopte. „We gaven al wel demon
straties, maar waren eigenlijk nog
ongeorganiseerd", vertelt Buth.
„Met nieuw bloed en een nieuwe
richting die werd ingeslagen, kwam
er weer groei in het bestand. En die
zet nog steeds door."
Inmiddels telt Schouwen-Duive
land zo'n veertig trekpaarden van
twaalf eigenaren én heeft de men
groep drie kampioenen voortge
bracht die momenteel meedraaien
in de landelijke subtop.
zaterdag 21 januari 2017
Trekpaard overleeft mechanisatie
Marcel Modde
Burgh-Haamstede
- Ken Buth, menner
Samen de schouders eronder
zetten. Dat was het thema van de
jaarrede van voorzitter Eddie
Barbé van Vissersvereniging Yer-
seke.
Melita Lanting
Yerseke
- Eddie Barbé, vissersvereniging
iw.-fe ■£-- 4
A Vice-voorzitter en voormalig
dierenarts Ken Buth tussen z'n
pony's die hij nog regelmatig
voor zijn karretjes spant.
FOTO MARIEKE MANDEMAKER
De paardenkeuring van 1975
op de Zuidhoek bij Zierikzee.
FOTO FOK- EN MENVERENIGING SD
