II
II
II
9
Men zou bij de
PVV'allergisch'
zijn voor het
woord 'vakbond'
Liever werkloos,
dan mijzelf ziek
laten maken door
de partij
Het advies bij een
burn-out: je moet
je tijd maar beter
indelen
„Overtreding kan leiden tot straf
rechtelijke vervolging."
De documenten geven een zeld
zaam inkijkje in het gesloten bol
werk dat de partij doorgaans
vormt.
De twee zeggen loyale werkne
mers te zijn, overtuigd van de ide
ologie van de PW. Het is de werk
sfeer en druk waartegen ze te hoop
zeggen te lopen.
Zo verhevigen de klachten voor
de twee als de partij de verkiezin
gen van 2012 verliest. In één klap
raakt de fractie negen zetels kwijt.
De partij moet inkrimpen, maar
haar overkomt wat ook andere
partijen gebeurde na verloren ver
kiezingen: het werk wordt niet
minder. Met minder mensen moet
nu meer worden gedaan.
Lang laten de twee geen klach
ten horen, stellen ze. Zo draait één
van de twee PW'ers langdurig
dubbele diensten, net als meer
dere weekenddiensten achter el
kaar. Het mondt uit in een dubbel-
dienstrooster dat anderhalfjaar
aanhoudt, stelt deze. Er staat ech
ter contractueel niets van die ver
plichtingen vastgelegd in het con
tract voor 40 uur.
Afwimpeling
Als de PW'er - sinds 2011 in
dienst - dit toch eens aan de orde
stelt bij de directeur bedrijfsvoe
ring volgt er een 'afwimpeling',
staat te lezen in de rechtbankstuk
ken.
De medewerker spreekt van
stelselmatige 'misleiding' door
'niet-contractueel vastgelegde
werkverplichtingen'. Er zou ge
zegd zijn dat overwerk 'zo nu en
dan' zou voorkomen. Niet 'struc
tureel'.
Om hem heen zijn er 'meer
mensen' van de PW-fractie die
worstelen, maar er wordt niet in
gegrepen. „Mensen zien geen an
dere oplossing dan met de moed
der wanhoop door te werken tot
ze er letterlijk ziek bij neervallen",
staat genoteerd in het rechtbank
dossier.
Het past volgens de PW'er in de
zeer hiërarchische organisatie die
de fractie is. Nagenoeg alle beslis
singen - ook organisatorische -
worden genomen door Geert Wil-
ders. Voor de dagelijkse naleving
van die besluiten draagt vooral
Folkert Thiadens zorg, de direc
teur bedrijfsvoering, die voor de
volgende Kamerverkiezingen ook
op de lijst staat voor de PW. Maar
de directeur zou niets hebben ge
daan met de 'mondelinge' en
'schriftelijke bezwaren'. „Zo hield
de disproportionele druk aan."
Wildere op zijn beurt kiest er
voor 'weg te kijken', verklaart de
PW'er. Er verandert niets. Als de
fractiemedewerker met een burn
out thuis komt te zitten, wordt
een re-integratietraject ingezet,
maar dit verzandt snel weer en een
langdurige oplossing zou er niet
zijn gekomen. Ondanks dat de
problemen 'meermaals' zouden
zijn aangekaart.
Wanneer de medewerker na de
eerste burn-out een tweede voelt
aankomen, probeert deze het pro
bleem naar eigen zeggen nog eens
bespreekbaar te maken. Ook
neemt de PW'er contact op met
de vakbond.
Als er daarna een gesprek is met
de directeur en fractiepenning
meester en Kamerlid Harm Beer-
tema, wordt de medewerker 'de
oren gewassen' over hoe deze het
'in godsnaam in het hoofd had
durven halen om een vakbond te
contacteren'. Ook zou gezegd zijn
dat men bij de PW 'allergisch' is
voor 'het woord vakbond' en dat
'dat woord hier niet meer mag val
len' als de PW'er 'hier tenminste
wil blijven werken'.
Het steekt de medewerker daar
bij dat het niet iedereen zo lijkt te
vergaan. In de rechtbankverkla
ring is te lezen dat 'wie op per
soonlijk-vriendschappelijke voet
staan met de directeur' een 'soort
luilekkerbaantje' hebben en met
'minimale krachtsinspanning' een
'riant' loon krijgen.
Wie niet tot 'het selecte kringe
tje uitverkorenen behoort' moeten
'als een soort blanke slaven lijd
zaam ten onder gaan terwijl er
wordt gedreigd met ontslag en
loze werkweigeringsbeschuldigin-
gen'. „Blanke slavernij in Neder
land anno 2016: het speelt zich al
lemaal af op de hermetisch geslo
ten fractie aan het Binnenhof, in
het hart van de democratie."
Met het uitblijven van een op
lossing, stapt de PW'er in juni van
het afgelopen jaar weer naar de
huisarts. Die stelt een tweede
burn-out vast. Op oude voet ver
der werken is vanaf dat moment
geen optie meer, is de conclusie.
'Tandjeerbij'
De klachten van de andere PW-
medewerker - sinds 2oro in dienst
- beginnen eveneens na de verkie
zingen van 2012. Als inhoudelijk
medewerker van Kamerleden
moet deze hen voorzien van infor
matie voor hun inbreng in debat
ten. Ook deze PW'er ziet de
werklast 'toenemen' tot 'het drie
dubbele'.
Als de assistent de drie Kamerle
den vraagt om een overleg om
naar een oplossing te zoeken,
'komt niemand opdagen'. Enige
tijd erna 'stort' de PW'er 'in' en
'gaat ziek naar huis'. De huisarts
constateert dat de fractieassistent
'overwerkt' is en schrijft medicatie
voor.
Vanuit huis werkt de PW'er
naar eigen zeggen verder en als
deze weer naar de fractie gaat,
volgt er een gesprek met de direc
teur bedrijfsvoering. Er moet, zo
zou zijn gezegd, 'maar een tandje
bij'. „Binnen de kortste keren was
de werkdruk weer torenhoog."
Een kwestie van 'accepteren'. „An
ders zou er werkweigering wor
den aangewreven."
Wat steekt is het gebrek aan
waardering, zo valt op te maken
uit de verklaring van deze PW'er.
„Het halfjaarlijkse beoordelings
gesprek is een 'schofferingsmono
loog richting werknemer."
Spreken over een burn-out en
klagen over overwerk wordt ge
zien als 'disloyaliteit' en 'aanstelle
rij'. Het advies: „Je moet je tijd
maar beter indelen."
'Slechts door de medicatie', blijft
de PW'er naar eigen zeggen op de
been. De 'klachten van aanhou
dende hoofdpijn, zwaarmoedig
heid' en zelfs 'suïcidale gedachten'
houden echter aan.
Het stoort de medewerker dat
PW-leider Geert Wilders zijn
mensen naar buiten omschrijft als
helden, juist omdat het maat
schappelijk gezien niet geaccep
teerd zou zijn voor de PW te wer
ken. „Binnen de muren van de
PW wordt met deze helden heel
anders omgegaan dan de fractie
voorzitter graag laat uitschijnen."
Voor de fractieassistent is het
begin vorig jaar stilaan een uitge
maakte zaak: weggaan is de enige
optie. Maar 'het stigma' PW'er
zou onuitwisbaar zijn.
De laatste twaalf maanden voor
dat de medewerker ontslag aan
kondigt in december, probeert
deze 'herhaaldelijk' te solliciteren
buiten de politiek. Het blijft
vruchteloos. „Na de PW is er geen
leven meer. Dit is het eindstation,
daarna rest nog een kale en lege
woestijn." Toch zet de medewer
ker het ontslag uiteindelijk door,
zonder zicht op een nieuwe baan
dan maar.
In stilte bereidden de twee afge
lopen maanden hun rechtszaken
voor. Ze krijgen enige bijval als de
arbeidsinspectie na onderzoek van
de PW-fractie inderdaad vaststelt
dat de partij 'niet heeft vastgelegd
wat de werktijden en werkzaam
heden tijdens piketdiensten zijn'.
Nu is het wachten op het oor
deel van de rechter.
Uit de rechtbankstukken
spreekt zeker niet alleen rancune.
De PW is nog steeds de partij van
de medewerkers, maar niet ten
koste van alles. Of zoals één van
twee in een verklaring schrijft:
„Liever werkloos, dan mijzelf ziek
laten maken door de PW."
De twee medewerkers willen
desgevraagd geen toelichting ge
ven op hun rechtszaken.
zaterdag 14 januari 2017
GO
Rechtbankdossier
Medewerker PVV in dossier
PVV-leider Wilders te midden
van zijn beveiligers en rechts
partijgenoot Fleur Agema. Hij
zou zijn medewerkers naar bui
ten toe beschrijven als helden,
maar zijn partij zou hen behan
delen als slaven, foto anp/bart maat
—Medewerker PVV in dossier
