Ik herinner me hoe
klassiek ma een
filtersigaret van Roxy
Dual vasthield. Tussen
wijs- en middelvinger dus
ze deed ze aan als de ramen
gezeemd gingen worden of de
badkamer geboend. Ik weet nog
hoe het thuis dan rook.
Er zat een trouwring om de
ringvinger van haar, eh... Was het
nou haar linkerhand? Die trouw
ring raakte ze kwijt. Verloren bij
het tuinieren. De huidige bewo
ner van de Aart Jansenstraat 9 in
Weesp die in de voortuin met een
metaaldetector aan de slag gaat
- daar woonden we tussen 1966
en 1968 - vindt 'm wel misschien
terug. Pa kocht haar een nieuwe.
Als mijn ouders uitgingen, naar
het theater maar ook als ze haar
(schoon)zussen bezocht, deed ma
extra ringen om. Ik geloof niet
dat het dure ringen waren, maar
ik vond ze chique de Paris. Ze
accentueerden haar vernuftige
outfits. Pa liep naast een knappe
en verzorgde vrouw.
Ach, die handen. Ik herinner
me hoe klassiek ma een filter
sigaret van Roxy Dual vasthield.
Tussen wijs- en middelvinger dus.
Op verjaardagen ging ik rond
met de hapjes. Ma had de ene
knie over de andere geslagen.
Ze luisterde met gefronste wenk
brauwen naar een van haar zus
sen. Plots was er een schaterlach
en onmiddellijk het besef dat ze
geen as mocht morsen. Die han
den hebben tot hun 50ste een
sigaret gevoeld. Van de ene op de
andere dag stopte ma met roken.
Sinds ma in het Verpleeghuis
zit kijkt ze indringend naar haar
handen. Eerst was ze verbaasd.
Ze liet ze ons zien. Wat een
kloven en bobbels, wat een rare
kleur. Ze vond haar handen zo
benig en oud. Daarna was er
afkeer. Ze wilde met zulke lelijke
handen niks te maken hebben.
Weer later zag ze die lelijke, oude
handen niet als aftakeling, ze
waren gewoon niet van haar. Dat
is de status nu, volgens mij. Ze
verdient beter, maar ze moet het
er mee doen. En wij ook. Als ik
ma bezoek dan gruwel ik van
haar nagels. Laat ik het beestje
bij zijn naam noemen. Het zijn
poepnagels. Het schier ondenk
bare is gebeurd met mijn propere
moedertje.
magazine 37
O REAGEREN?
magazine@persgroep.nl
WG
