'Ik hoef niks meer en mag alles' magazine 19 Oud-chirurg Pieter Jaspers (72) uit Cothen verruilde op zijn 63ste de operatiekamer voor een atelier. Ook heeft hij een bucketlist. 'Ik leef alsof ik 100 ga worden.' „Toen ik stopte met werken, be landde ik in een zwart gat. Ik was Lichamelijk en geestelijk op. Ik had toen al een tijdje last van hartrit mestoornissen en een nekhernia. Thuis zat ik maar op een stoel. Uitgeput was ik, na zoveel jaar keihard gewerkt te hebben als chirurg. „Alles veranderde toen mijn vrouw me na drie jaar opgaf voor een schildercursus. Als tiener wilde ik al kunstschilder worden. Maar mijn vader zei: 'Doe dat nou toch niet jongen, je kunt goed leren. Als je een gezin wilt, en geld, moetje iets ander doen.' Ik dacht: dan word ik orthopedisch chirurg. Ik kom uit een medische familie. Mijn vader was neuroloog, „Na de schildercursus volgde een voLtijds opleiding aan de Wackers Academie in Amsterdam. Dat was fantastisch. Mijn liefde voor het leven en voor het creëren kwam weer helemaal terug. Nu schilder ik bijna iedere dag, ik zie het als mijn werk. Ik verkoop regelmatig een schiLderij, maar zou nog heel graag een keer exposeren in een gerenommeerde galerie. „Ook speel ik bastrombone in een bigband en studeer minstens een uur per dag accordeon. Ik kook en er zijn de kinderen en klein kinderen. Eerlijk gezegd vind ik het heerlijk om ouder te zijn. Ik hoef niks meer en mag alles. „Ik leef alsof ik 100 ga worden en zit nog vol plannen. Zo zou ik graag nog een grote reis maken met mijn boot. Helaas wil mijn vrouw niet mee. Ze zegt: 'Waarom ga je niet met een vriend?' Maar ik ben een vrouwenman, ga liever om met vrouwen dan met mannen. Mijn hartsvrienden zijn vrouw. Maar mijn vrouw heeft liever niet dat ik met een van mijn vrouwelijke vrienden ga,"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 80