WEER EVEN THUIS 17 Lineke van der Linden-Lalkens zag het licht van de vuurtoren van Westkapelle in haar slaapkamer schijnen. In de 'kazerne' beleefde ze een jeugd om nooit te vergeten. Dat heb je als kind van een politieman. Elke vijf, zes jaar moet je je boeltje pakken om naar een nieuwe standplaats te verhuizen. Dat overkwam Lineke van der Linden-Lalkens (71). Haarva der Jan Lalkens was wachtmeester eerste klas bij de Rijkspolitie. Lineke werd geboren in Groede, zat op de la gere school in Westkapelle, ver huisde naar Driewegen op Zuid-Be veland en vervolgens weer naar de andere kant van de Westerschelde, naar Breskens. Tot ze het huis uit ging. Voor deze aflevering van Weer even thuis treffen we elkaar in Westkapelle. Daar woonde ze van 1950 tot 1956 aan de Poppekerkseweg, in wat 'de ka zerne' werd genoemd. Tot halverwege de jaren zeventig hield de politie er kantoor. Nu is het een vakantiecom plex voor groepen. 'Duinzicht' staat er in grote letters op de gevel. Toevallig wordt er net een grote schoonmaak beurt uitgevoerd als we voor de voor deur staan. Even binnen kijken? Geen probleem. Lineke van der Linden struikelt meteen over de herinnerin gen: „Daar was de woonkamer, daar de keuken, halverwege de trap sliep ik weieens als mijn vader te erg snurkte, daar was de trap naar de zolder. Wat leuk om dit terug te zien. Heel bijzon der. De jaren in Westkapelle hebben de meeste impact gehad op mijn le ven. Ik woon in Goes, al 38 jaar. Het is niet aan de orde, maar als je vraagt: zou je terug willen naar Westkapelle? - dan zeg ik ja. Het zal er niet van ko men. Mijn man, we zijn binnenkort vijftig jaar getrouwd, is een Bevelan der. Die heeft niks met Westkapelle." Het gezin Lalkens - met drie kinde ren, Lineke was het oudste - woonde op nummer 1. Op nummer 3 was het politiebureau, daarboven was de wo ning van een andere wachtmeester met vrouw en kind. In het derde huis, op nummer 5, woonde de opper wachtmeester, die later adjudant werd genoemd. De huizen waren met el kaar verbonden. Je kon van binnenuit in het politiebureau komen, weet de dochter van wachtmeester Jan: „Dan kwam je langs de cellen, waarin best regelmatig mensen zaten opgesloten. Mijn moeder vond dat altijd zo zielig. Door een luikje in de deur gaf ze hen brood en soep." Lineke ging naar de openbare lagere school. Omdat ze in feite net buiten het dorp woonde, was dat best een eind lopen. „Ik moest altijd mijn twee jaar jongere broertje Harry meezeu len, die niet vooruit te branden was. Daardoor kwamen we soms te laat. We hadden juffrouw De Vos - zij is doodgereden door een auto. Ik was het lievelingetje van juffrouw Van Eenen- naam. Als je heel netjes had geschre ven, mocht je pannenkoeken eten bij Mijn vriendinnetje was dochter van de vuurtorenwachter. We mochten mee naar de toren als het licht moest worden aangestoken haar. Er was ook een christelijke school. Die kinderen scholden ons uit voor 'openbaren lantaren', wij riepen terug 'chris broekenpis'." En verder: „We hadden een groot huis, met wel drie woonkamers. Er kwamen altijd veel kinderen spelen. Vanuit de woonkamer kon je de sche pen op zee voorbij zien varen. Het licht van de vuurtoren kwam in mijn slaapkamer. Mijn vriendinnetje Alie Starrenburg was dochter van de vuur torenwachter. We mochten mee naar boven in de toren als het licht moest worden aangestoken. In het dorp lie pen de meeste moeders nog in kleder dracht. Alle kinderen zeiden thuis 'vo- ader en moeder', wij moesten 'papa en mama' zeggen. Dat vond ik zo erg. Toch raakten we snel ingeburgerd." Op de zolder van het huis spookte het. Althans: „Dat dacht ik als kind. We speelden er ook. Er werden een rekstok en ringen opgehangen. Mijn moeder is een keer gevallen, op een zondag, toen de ladder naar de zolder onderuit schoot. Ik zat op de zolder met Harry en mijn jongste zusje Rita. Moeder strompelde naar het gezin van de opperwachtmeester. Diewaren ge reformeerd, ze zeiden dat je op zondag ook niet op de zolder moest spelen. Moeder was gewond, door haar trou wring was haar vinger bijna afgesne den." zaterdag 14 januari 2017 GO Met zicht op de vuurtoren Jan van Damme -Lineke van der Linden-Lalkens Lineke (met strik), haar zusje Rita en een buurmeisje op de stoep van het huis aan de Pop pekerkseweg in Westkapelle. Lineke van der Linden-Lalkens voor het huis in Westkapelle, waar ze van 1950 tot 1956 woonde, foto ruben oreel Heeft u herinneringen aan uw ouderlijke huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 54