15 nigszins verscholen hangt in het kantoor bij zijn huis een ingelijste fotocollage. Peter Boone kijkt met enige schroom I naar zijn vroegere ik, po- I serend met muziekhel den zoals Jerry Lee Lewis, Fats Domino, John Denver en The Dubliners. Ergens in de jaren 90 moet het zijn geweest. „Toen vond ik het nog wel leuk om met arties ten op de foto te gaan. Nu doe ik dat niet meer, tenzij het spontaan gebeurt." Niet dat hij niet trots is op de mensen die hij treft, maar hij vervult niet de rol van bewonderaar, maar van partner. „Het is leuk ze te ontmoeten, maar ik ben niet iemand die tegen hen opkijkt. Je wil ook niet de indruk wekken dat je niet op ge lijke hoogte staat." Zoals hij artiesten no dig heeft, zo hebben zij hem nodig. Boone zorgt ervoor dat zij kunnen optre den, dat zij op de podia staan waar ze thuishoren, dat ze het publiek krijgen dat ze verdienen. „We doen de complete organisatie, van het plannen van concerten tot het boe ken van tickets en hotels en van het ont werpen van affiches tot het begeleiden van tournees", zegt Boone. Hij praat vaak in de eerste persoon meervoud, want eega Colinda speelt een belangrijke rol. „Zij doet onder meer de hele financiële administratie. Zonder haar zou het voor mij een stuk lastiger zijn." Hoe ben je erin gerold? „Ik was als freelancer al bezig in de mu ziek toen ik werd benaderd door Bauke Algera, de concertorganisator uit Sneek, die veel met oude iconen werkt. Hij vroeg me hier de lokale promotor van The Dubliners te worden. Ik had geen idee wat het inhield, maar na één pro ject weet je dat wel. Ze speelden toen in de oude veilinghallen in Goes. De akoes tiek bleek helemaal niets, maar het was wel een sfeervol gebeuren." Wat trok je erin aan? „Zelfben ik geen muzikant. Ik heb wel geprobeerd gitaar te leren spelen, maar daar had ik geen geduld voor. Ik was meer geïnteresseerd in hoe het er achter de schermen aan toe ging. In die veiling hallen was helemaal niets. Ik moest zelfs nog een caravan regelen die ze als kleed kamer konden gebruiken. Het was hart stikke primitief Nu is het allemaal tot in de puntjes geregeld." Je rolde van het een in het ander. Wanneer beslootje er volledig voor te gaan? „Naarmate mijn bemoeienis groter werd, werd de interesse aangewakkerd. Ik werkte destijds bij de PZC, maar daar had ik het niet meer zo naar mijn zin. Daarom dacht ik twintig jaar geleden: 'Het leven is te kort om dingen te doen die je niet leuk vindt'. Dus ben ik in het diepe gesprongen. Daar heb ik nooit spijt van gehad. Het heeft me op plek ken gebracht waar ik anders nooit zou zijn geweest. Als je ziet met wie we alle maal hebben mogen werken - dat had ik nooit durven denken." En je werkt ook nog steeds met The Dubliners. „Die eerste keer was ik stomverbaasd hoeveel mensen erop afkwamen, van punk tot grijs. En dat zie je nog steeds. De muziek is de simpelheid ten top en een lichtshow is niet aan hen besteed. Maar ze zijn wel écht. Zoals ze backstage zijn, zo zijn ze op het podium. Dat maakt het zo leuk om met Ierse artiesten te werken. Ze laten zich niet voorstaan op wat ze hebben gepresteerd, in tegenstelling tot Amerikanen." Is het ook jouw favoriete muziek? „Ik zit meer aan de kant van de rock, maar ik heb de Ierse muziek wel leren waarderen. Van concerten kan ik ook echt genieten. Ik werk bijvoorbeeld al twaalf jaar met het koor Anüna, ook in het buitenland. Volgend jaar gaan we voor de vijfde keer naar China. De eerste keer wist ik niet wat me overkwam. Na afloop van het concert stond er een rij zo ver als je kon kijken van mensen die een cd en een handtekening wilden heb ben." Hoe komt een tournee tot stand? „Ik benader een act of een act benadert mij en dan ga je praten over de moge lijkheden. Doordat je netwerk steeds groter wordt, krijg je ook vaak dingen aangeboden. Kim Wilde was bijvoor beeld een tip van een Duitse collega. Ik probeer vervolgens in te schatten hoe veel interesse ervoor is. Soms laat ik me ook leiden door mijn eigen muziek smaak." Zoals? „Chi Coltrane, bekend van Go Like Elijah, vind ik bijvoorbeeld een van de meest onderschatte artiesten. Die heb ik benaderd en toen bleek dat ze zelf ook aan het nadenken was over een come back. Uiteindelijk is dat succesvol ge worden. Ze stond als heel lastig bekend, maar ik denk dat ze wel kon waarderen dat ik steeds heel direct tegen haar ben geweest." Je werkt veel met oude helden en tributebands op hoog niveau. Hoe is het met de hedendaagse muziek? „Volgens mij is het een signaal van deze tijd dat tributebands zo populair zijn. Ik denk dat vroeger toch betere muziek werd gemaakt dan nu. Ik mis Peter Boone 14 december 1954 in Middelburg Domburg Lts en Grafische School Aanvankelijk op grafische afdeling van de PZC. Sinds jaren negentig eigen bedrijf: Peter Boone Music Productions. Werkt momenteel samen met onder anderen Kim Wilde, Moya Brennan (The Voice of Clannad), Anüna, Chi Coltrane, Gino Vannelli, Rory Block, The Chieftains, Mary Black, The Nylons, The Dubliners, The Celtic Tenors en The Dire Straits Experience. Peter Boone is getrouwd met Colinda Boone- Adriaanse. Samen hebben ze twee dochters: Alysia en Maelynn. bij veel artiesten toch vaak het echte leven, dat voorheen wel in de muziek zat. Een beperkte artiest kan nu een fantastische plaat maken, doordat je het technisch allemaal kunt upgraden. Vroeger viel zo iemand meteen door de mand." Ga je met alle optredens mee? „Het liefst wel, want dat vind ik toch het leukste. Ik wil de sfeer proeven, de reacties van het publiek peilen. Arties ten waarderen het ook als je je gezicht laat zien. Maar je kunt niet overal bij zijn. Soms zijn er drie, vier concerten op één dag. Je moet er ook voor zorgen dat het beheersbaar blijft." Staan er nog artiesten op je verlanglijstje? „Ja, Sinéad O'Connor. Ik heb haar pas nog een mail gestuurd, maar ze heeft er niet op gereageerd. Ze schijnt ook niet in goeden doen te zijn. Ik ben ook al ge waarschuwd: ga niet met haar in zee. Maar ik vind het een uitdaging om juist met dat soort artiesten iets op te bou wen, net zoals met Chi Coltrane. Als het allemaal alleen maar lief en aardig is, is de uitdaging weg." Je bent nu 62. Hoe zie je de komende tien jaar voor je? „Er is geen plan. Ik heb ook nooit een plan gehad. Dingen moeten op je pad komen. In die zin denk ik ook dat we geluk hebben gehad. Als klein bedrijf ben je ook kwetsbaar. Als een van ons twee wegvalt, wordt het lastig. Zolang het leuk blijft, ga ik door. Er zijn nog volop uitdagingen, al weet ik nog niet wat die zijn. Ik zou het wel leuk vinden om jong talent in Zeeland te begeleiden en ze voor valkuilen te behoeden. Zee land barst van het talent, maar dat heeft grote moeite om uit de provincie te ko men." Zelf ben je Zeeland altijd trouw gebleven. „Je hoeft niet in Amsterdam of Hilver sum te wonen om dit soort dingen te kunnen ondernemen, net zoals ik niet de noodzaak zie van een duur kantoor pand voor de status. Ik heb altijd wel het vrije leven geambieerd. Dat heb ik nu. Wie kan zeggen: ik ga eerst 's ochtends met de hond over het strand lopen? En ik vind dit werk nog steeds leuk, ook al is het vaak zo druk, dat ik geen tijd heb om stil te staan bij wat we hebben bereikt. En al kan ik er nu beter mee omgaan dan tien jaar geleden, je bent hier toch 24 uur per dag mee bezig. Je maakt je voortdurend zorgen of zaken wel op hun pootjes terechtkomen. Maar als ik de mensen in de zaal zie genieten, kan ik er zelf ook van genieten. Uitein delijk doe je het daar toch allemaal voor." zaterdag 14 januari 2017 GO 'Ik ben niet iemand die tegen beroemde artiesten opkijkt' Rolf Bosboom Naam: Geboren: Woonplaats: Opleiding: Werk: Privé: m

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 52