'Ik wandel elke week met mijn eenden'
8
Zolder, kelder, schuur of werkkamer: gun een
man zijn eigen honk. Jan van den Hoogen
(62) uit Escharen brouwt prachtbieren in de
kelder van zijn voormalige kantoor.
Je hebt werken en werken. De
één gaat elke dag braaf naar de
baas en zit zijn tijd uit tot zijn
pensioen, de ander maakt samen met
zijn vrouw zó'n succes van zijn assu
rantiekantoor annex agentschap van
de regiobank, dat hij tien jaar vóór
zijn pensioen alles kan verkopen en
kan stoppen met werken. Voor Jan
was het net op tijd, want hij had ge
noeg van gebakken lucht. Hij wilde
liever, zoals hij het zelf noemt, 'bier
bakken'.
Gelukkig had hij tijdens al die ja
ren in zijn kantoor, gevestigd in de
oude boerderij van zijn schoonou
ders, al een goede bestemming be
dacht voor de kelders van het pand. Je
moet weten dat het hier gaat om drie
grote ruimtes, waarvan één volledig
betegeld. Vroeger verwerkte men er
de eierstruif van kapotte eieren van
de eierhandel voor de beschuiten van
Bolletje. Nu staan op diezelfde plek
de semiprofessionele bierbrouwke
tels van Jan.
In een ver verleden had hij al eer
der bier gebrouwen. Bij drogist Ron
Hoose aan de Molenweg in Nijme
gen haalde hij ingrediënten en ge
bruiksaanwijzing en op zijn slaapka
mer stond het spul te vergisten.
„Mijn moeder dacht iedere dag dat
het maandag na een stapweekend
was." Het vergistingsproces vond hij
interessante scheikunde, maar hij
had voor hetzelfde geld ook brood
kunnen gaan bakken. „Het ging me
vooral om het zelf iets maken."
Vrienden
Jan brouwt in zijn kelder zo'n twee
keer per maand 20 liter speciaalbier
per keer. En ja, dat komt wel op. „Met
goed bier heb je veel vrienden", zegt
hij. Bovendien moet hij 'het rijpings
proces goed in de gaten houden' en
daarom pakt hij er zelf ook een of
twee per dag.
Zijn vrouw vindt het prima dat hij
Mijn vrouw vindt het fijn
dat ik wat om handen
heb. Rond theetijd wipt
ze altijd even binnen
er zo veel tijd in steekt. „We werkten
altijd goed samen, maar ze vindt het
fijn dat ik wat om handen heb. Tegen
theetijd wipt ze altijd even binnen."
Het enige probleem met deze wel
heel professionele mancave is juist
dat. Als je zegt dat speciaalbier tegen
woordig hip is, begint Jan te zuchten.
„Ik weet het: ik heb de ruimte, ik heb
de kennis, ik heb het geld. Ik onder
druk sterk de neiging commercieel
bezig te gaan."
Want dan begint het Grote Moeten
en daar heeft Jan geen zin meer in.
Stressgerelateerde hartklachten heeft
hij al gehad, namelijk vóór zijn pensi
oen. Bovendien kunnen ze dan geen
zes weken weg met de camper.
Jan legt zich er, ondanks zijn ge
drevenheid, bij neer. Dan maar weer
meedoen aan de Nederlandse kampi
oenschappen brouwen, waar hij al
vier keer op het podium mocht staan.
De zwaardere bieren zitten al in het
vat en worden kritisch geanalyseerd.
Ach ja, je hebt werkers en je hebt
werkers.
TAMARA ALFRED TOETER
vrijdag 13 januari 2017
Commer
cieel bier
brouwen?
Daar heeft Jan
geen zin in.
FOTO ED VAN ALEM
Brouwerij in de kelder
Mirjam van Zeist
Tamara Strijbos uit Eind
hoven heeft een goede
band met haar twee
Indische loopeenden
Alfred en Toeter.
„Alfred was nog maar
een kuikentje toen ik hem
driejaar geleden kreeg.
Voor hem was ik als een
mama-eend.
Hij liep de hele dag ach
ter me aan, zelfs tot in de
douche. Even later kwam
het vrouwtje Toeter erbij
en werden ze een stelle
tje. Ze verblijven niet
meer binnen bij mij in
huis, maar buiten in een
weitje met een bak water
en 's winters in de
schuur."
Grote snavel
„Alfred en Toeter vormen
een supergrappig duo. Ze
lopen rechtop en hebben
platte voeten en hebben
een grote snavel.
Je kunt deze eenden
goed trainen. Alfred kan
me bijvoorbeeld een kus
geven, alleen wordt Toe
ter dan jaloers.
Toeter is een goede eier-
legger. En dat terwijl Indi
sche loopeenden nor
maal gesproken slechte
broedeenden zijn.
Iedere week wandel ik vijf
kilometer met mijn part
ner René en de eenden.
Ik voorop, Alfred en Toe
ter in het midden en René
achteraan. Bij mooi weer
zwemmen we samen. Tij
dens het wandelen kwa
ken ze van blijdschap.
Mijn eenden neem ik ook
mee naar vrienden.
Ze gaan zelfs mee naar
mijn streekwinkel, waar ik
drie dagen per week
werk. ledereen kent Al
fred en Toeter."
—Nathalie Damen
