Zeeuwen op intuïtie
naar finale NK Poker
Levi en Anna favoriete
Zeeuwse babynamen
8
DEBUUTROMAN HET RUISEN VAN DE ZEE
Catharina I Jzelenberg maakte de Ramp
mee op Nieuwerkerk. Nu heeft ze een
roman geschreven, waarin de
watersnood van 1953 een heel leven
meegaat. „Ik heb het verdriet van
toen gestalte willen geven."
Dat je geen pokerface nodig hebt
om het ver te schoppen met dat
kaartspel, daar zijn Jeroen, Arjan,
Guido en Joep het levende bewijs
van. Zaterdag vertegenwoordigen
ze Zeeland tijdens het Open Ne
derlands Kampioenschap Poker
voor teams. Van de vijfhonderd
gezelschappen die zich inschre
ven, zitten ze bij de laatste dertig
die het in Ermelo tegen elkaar op
nemen voor de titel.
Het viertal, afkomstig uit Goes,
Vlissingen en Wemeldinge, kent
elkaar van het recreatieve fiets-
clubje De Stoempers. Sinds een
jaar of zeven mogen de vrienden
af en toe ook graag een avondje
pokeren. „Puur voor de lol", zegt
Joep Zoeteweij. „Tot één van ons
het idee kreeg ons in te schrijven
voor het NK." Met een 'waarom
ook niet'-instelling meldden de
mannen zich onder de naam
'Stoempers Zeeland' aan, maar tot
hun verbazing overleefden ze de
voorronde en vervolgens ook de
halve finale. „Met meer geluk dan
wijsheid", beaamt Zoeteweij.
„Dan zit je ineens met heel goede
pokeraars op tafel die met zonne
brillen en capuchons op de fiches
door hun vingers laten ratelen en
met termen gooien waar wij nog
nooit van hebben gehoord. Maar
wij zitten daar puur voor de lol en
doen eigenlijk alles op intuïtie."
Hoewel je volgens de Wemel-
dingenaar deels afhankelijk bent
van je kaarten ('met slechte kun je
echt niet winnen') doen de
Stoempers gerust dingen die in de
ogen van echt goede pokeraars ab
soluut niet kunnen. „Zoals bij
voorbeeld toch nog inzetten ter
wijl de kans op winst minimaal is,
gewoon omdat je denkt dat een
bepaalde kaart heus nog wel
komt. Vaak pakte dat goed uit."
In Hotel De Heerlickheijd van
Ermelo staat zaterdag niet het
grote geld, maar een beker en de
eer op het spel. Zoeteweij heeft
geen idee hoe de kansen voor zijn
team liggen. „Eigenlijk hebben we
er niks te zoeken, maar het is leuk
om een keer mee te maken."
De Zeeuwse top tien van popu
laire babynamen wijkt dit keer
opnieuw behoorlijk af van de lan
delijke lijst, met één duidelijk uit
zondering. Anna is met stip op t
binnengekomen in de Zeeuwse
top to en staat ook nationaal aan
de top. De lijst wordt elk jaar door
de Sociale Verzekeringsbank be
kendgemaakt.
Levi, in Zeeland de meest gege
ven jongensnaam, staat landelijk
op nummer negen. Over heel Ne
derland gerekend is Daan het po
pulairst. Van de andere namen in
de Zeeuwse top to staan er vijf in
de landelijke top.
De Zeeuwse nummers 2 (Cor
nells) en 3 (Willem, nieuw in de
top) staan landelijk op respectie
velijk plaats 114 en 51.
De Zeeuwse lijst met meisjes
namen spoort meer met de lan
delijke. Naast Anna staan nog vijf
namen in zowel de landelijke als
de Zeeuwse top 10. Maar ook bij de
meisjes bezetten de Zeeuwse
nummer 2 (Maria) en 3 (Johanna)
een veel lagere plaats op de lande
lijke lijst, namelijk 53 en 91. Bij de
jongens verdwenen Luuk en Thijs
uit de Zeeuwse top 10, bij de meis
jes Adriana, Zoë, Lisa, Emma en
Fenna.
Binnen Zeeland loopt Zeeuws-
Vlaanderen meer in de pas met
het landelijke beeld dan de rest
van de provincie. Traditionele na
men als Cornelis, en Maria zijn
onder de Westerschelde niet in de
hoogste regionen te vinden.
Het Meertens Instituut in Am
sterdam heeft de populairste ba
bynamen in de periode 2000-2014
per regio op een rij gezet. De top
10 van Zeeuws-Vlaanderen ver
schilt enorm met die van overig
Zeeland. Bij de jongens komen in
die periode alleen de namen Tim
en Thijs in beide lijstjes voor en bij
de meisjes Sophie, Anna en Lisa.
We naderen 1 fe
bruari. In deze
tijd worden er
nog altijd men
sen onrustig in
Zeeland. Storm, zwart water, ja
gende wolken, kou - 64 jaar gele
den is opeens heel dichtbij. Ver
driet slijt, maar verdwijnt niet.
Vier jaar was Catharina IJzelen-
berg toen de dijk brak. Ze
woonde op Nieuwerkerk, net
buiten het dorp. „Ik heb beelden
van toen, flitsen. Hoe ik voor het
raam stond, toen het vreselijk
waaide. Dat moet zaterdagmid
dag zijn geweest. Ik zou een
nieuwe jas krijgen, een tante zou
die komen brengen, ik stond op
de uitkijk." Een volgende herin
nering: „Mijn vader zei: 'Catha
rina, pak je nieuwe jas'. Dat wilde
ik wel, maar het lukte niet, de jas
hing hoog aan een kast. Toen
werd ik in een brandweerauto ge
zet. Later hoorde ik dat de burge
meester had gezegd, dat wij - de
familie IJzelenberg - onmiddellijk
moesten worden opgehaald om
dat we anders zouden verdrinken.
We stonden al met onze voeten
in het water. Mijn jas is verdron
ken, dat weet ik zeker. Het is een
beetje vreemd, maar als ik eraan
terugdenk lijkt het net alsof ik al
leen was. Dat was echt niet zo,
mijn ouders waren er, het was
een gezin met vier, later vijf kin
deren."
Vandaag verschijnt de roman
Het ruisen van de zee bij een lande
lijk gerenommeerde uitgeverij.
Catharina IJzelenberg heeft er
een paar nachten wakker van ge
legen, toen duidelijk werd dat
haar debuut zo'n vlucht zou ne
men.
Na haar jeugd op Nieuwerkerk
is ze in Overijssel terechtgeko
men. Daar kreeg ze kinderen en
haalde ze haar studieachterstand
in. Thuis moest ze naar de huis
houdschool: „Dat was een heel
groot verdriet, ik wilde leren en
het mocht niet." Ze deed avond
schoolhavo en rondde een studie
maatschappelijk werk af. In die
sector heeft ze jarenlang gewerkt.
Tot zo'n jaar of vijf geleden haar
baan bij een medisch orthopeda
gogisch centrum in Hellendoorn
werd opgeheven. „Wat nu, dacht
ik. Ik kan gaan huilen. Dat heb ik
ook gedaan. Toen kwam het idee
om een schrijfcursus te volgen.
Niet zo vreemd, want ik heb altijd
geschreven. In een dagboek. En
columns voor een wijkkrant en
een blad van een religieushuma-
nistische groepering. Op de
schrijfschool Scriptplus van de
Hogeschool Amsterdam ben ik
aan het boek van Anton begon
nen."
Anton Rentier is de hoofdper
soon in de roman. We komen
hem afwisselend als jongere en
volwassene tegen. Hij is vijf als
hij zijn vader voor zijn ogen ziet
verdrinken. Of in elk geval: hij
denkt dat te zien, want honderd
procent zeker wordt het nooit.
We volgen hem samen met zijn
streng gereformeerde moeder.
Afwisselend met die jeugdepiso-
Het ruisen
van de zee
vrijdag 13 januari 2017
PC
Vier Zeeuwen staan zaterdag
in Ermelo in de finale van het
NK Poker voor teams. Tot hun
eigen grote verbazing. „Eigen
lijk hebben wij daar niks te zoe
ken."
Luc Oggel
Goes
Joep
Zoeteweij
FOTOMECHTELD
JANSEN
Zeeuwen kiezen voor hun kin
deren vaker andere namen dan
de rest van het land, maar ook
binnen de provincie zijn grote
verschillen.
Theo Giele
Vlissingen
JONGENS postie NL
1 Levi 9
2 Cornelis 114
3 Willem 51
4 Milan 7
5 Johannes 70
6 Marinus 243
7 Jan 31
8 Lucas 4
9 Liam 13
10 Sem 3
MEISJES postie NL
1 Anna 1
2 Maria 53
3 Johanna 91
4 Tess 2
5 Cornelia 180
6 Evi 7
7 Sophie 4
8 Mila 8
9 Lieke 26
10 Julia 5
Ramp is altij d aanwe
Jan van Damme
Nieuwerkerk
ROMAN
