WEER EVEN THUIS
II
17
Haar jeugd aan de Rotterdamsekaai 1 in Middelburg is gekleurd door
onvergetelijke ruimte en onvergelijkbaar licht, vertelt Lys Vosselman.
„Over dit huis droom ik nog."
Ze was vier jaar toen ze
met haar moeder en ou
dere broers vanuit Gel
derland naar de Zeeuwse
hoofdstad verhuisde. De
eerste keer dat ze hun nieuwe onder
komen binnenging, scheen de zon:
„Het was zó helder. Er hing verwach
tingsvolle opwinding in de lucht."
Lys Vosselman (37), kunstenaar,
herinnert zich het binnenplaatsje,
hoog en smal, tussen het voor- en
achterhuis. „Op de tegels lagen dode
vogeltjes. Dat maakte diepe indruk
op me. En als je je hoofd in je nek
legde, zag je in de verte nog net een
beetje blauw."
Het monumentale pand bood hen
veel bewegingsruimte. Royale ka
mers, nissen, diepe kasten, brede
spanten en rommelige, donkere zol
ders. „Klein als ik was, vond ik het
overweldigend. Eindeloos speelden
Douwe, Romme en ik verstoppertje,
renden achter elkaar aan. We hadden
geen leuningen langs de steile trap
pen, maar touwen die we vastgrepen -
zo slingerden we ons met vier treden
tegelijk naar beneden."
En daar, op de begane grond, was
het atelier van haar moeder, beeldend
kunstenaar Juul Kortekaas. „Ik had er
een eigen bureautje staan. Mijn moe
der werkte hard. Als we uit school
kwamen, was ze er altijd. We dronken
kersenthee, knabbelden biscuitjes,
vertelden wat we hadden meege
maakt, en daarna pakte ze haar kwas
ten weer op en ging ik bij haar zitten."
Indertijd legde Juul zich toe op spat-
techieken, weet ze nog. „Grote pau
wen en buxussen. Ik schilderde in
kleine boekjes. Maakte series met ge
mengde technieken; tekeningen
waarop ik pluizige wilgenkatjes
plakte. Of ik boetseerde beertjes van
brooddeeg. Toen ik wat ouder was
hield ik me een tijdje bezig met meis
jes in witte jurkjes die over dromerige
landschappen staarden." Tijdens die
uren in het atelier stond meestal de ra
dio aan, of luisterden ze naar Robert
Long en Mozart. Af en toe wierpen ze
een blik op elkaar, maar zeiden niets.
„Samen zaten we in een creatieve
bubbel."
Lys verkocht haar werk, net als haar
moeder. „Weliswaar voor een paar
gulden aan familie en vrienden, maar
die zakelijke component is me met de
paplepel ingegoten. 'Als je wilt leven
van je kunst, moet je offers brengen',
zei Juul altijd. Ik was heel trots op
mijn rammelende spaarpot!"
Ook zwierf zij veel met haar broers
over de bolwerken; paardenbloemen,
wilde hyacinthen en narcissen pluk
ken en die met opgekweekte jonge
kastanjes op de stoep verkopen aan
voorbijgangers. En natuurlijk botten,
pijpenkopjes en keramiekscherven
opgraven. „In het souterain richtten
we tentoonstellingen in. Dan zetten
we de luiken open en hingen er een
bord met openingstijden."
Ze woont inmiddels alweer ge
ruime tijd in een boerderij aan de
rand van Doetinchem, vlakbij Kasteel
Slangenburg. „Een inspirerend en
idyllisch gebied; die nevels, het roe
pen van uilen." En hoewel het plafond
niet zo hoog is als in een herenhuis en
men beweert: 'hoe groter de ruimte,
des te groter je werk', schilderde ze in
opdracht van de gemeente Veenen-
daal een portret van koning Willem-
Alexander, van 200 x 140 centimeter.
Van de Rotterdamsekaai 1 droomt
ze nog steeds. „We verhuisden toen ik
twaalf was naar een pand om de hoek,
maar mijn creatieve roots liggen hier.
Speels en vanzelfsprekend. Het móest
niet; we mochten worden wat we wil
den. Juul moedigde aan wat in mij
zat."
Het was in die jaren heerlijk mee
deinen op de energie van haar moe
der. Kunst ontstaat uit een woordloos
gebied. „Je voelt dat je iets moet doen.
Ziet een beeld dat je wilt overbrengen.
Vervolgens beland je in een flow; een
ruimer bewustzijn. Die bubbel van
vroeger." En met een lachje: „Wat het
betekent, begrijp je vaak pas later."
Ik vond het huis overweldigend
zaterdag 31 december 2016
Hier liggen mij n roots
Jacoline Vlaander
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
▲Lys Vosselman aan de Rotterdamsekaai 1 in Middelburg, fotorubenoreel
►Lys Vosselman tussen de buxussen in het atelier (1987)
-Lys Vosselman
