F12016, wat een jaar!
U
27
la# mJÜaju..
Ze weet niet
wat het is, maar
balk heeft haar
altijd getrokken.
Je moet er snel
en technisch
voor zijn, maar
ook sierlijk
en charmant
OLAVM
Een terugblik op het legendarische
Formule 1-seizoen van 2016
Ga snel naar pzc.nl/olavmol
Eigenlijk was Lieke altijd het grootste ta
lent van de twee. Ze was peziger, sneller,
sterker misschien ook wel. De meeste oefe
ningen gingen haar net iets makkelijker
af. Maar Lieke kreeg de ziekte van Pfeiffer
en kampte met blessures. Sanne bleek
toch net iets beter. Vooral op dat ene on
derdeel: balk.
Ze weet niet precies wat het is, maar die
balk heeft haar altijd getrokken. Je moet er
snel en technisch voor zijn, maar ook sier
lijk en charmant. En vooral: je mag geen
fouten maken. Op andere onderdelen kun
je soms nog iets rechtzetten; op balk is ie
dere misstap er één teveel. Zet je voet een
halve centimeter teveel naar links en je
ligt ondersteboven naar het plafond te sta
ren. Beweeg je schouders een keer te
bruusk en je evenwicht is kwijt. Op de
balk gaat het om balans, om controle, om
draaien en springen op
een draadje, om dansen
op de vulkaan. Je moet
het niet alleen kunnen; je
moet het ook durven.
Ze knippert met haar
ogen. Zet haar voet naar
voren. In haar hoofd
speelt ze haar oefening
nog een laatste keer af. De
pirouettes, de radslagen,
de sprongen waarbij ze
ondersteboven in de lucht
hangt en de tijd lijkt te
verglijden als het zand
door je handen op een
stranddag in juli. Door
haar hoofd schiet het
beeld van de alcoholloze
afscheidsborrel voordat ze
naar Rio vertrokken. Ze
ziet zichzelf nog staan,
thuis in de tuin in Oldenzaal, terwijl ze
met haar moeder en haar zusje het volks
lied zingt. Het was een grapje. Met een se
rieuze ondertoon.
Nieuw blik
In andere landen word je als turnster ge
maakt, gekweekt, gekneed. Kijk naar Chi
na, kijk naar Amerika, kijk naar Rusland:
ieder jaar trekken ze er een nieuw blik
met turnsters open. In sommige systemen
zijn de turnsters als eieren: ze worden
keer op keer tegen de muur gegooid - al
leen de sterksten blijven over. Dat is lullig
voor de zwakkeren, maar de sterksten krij
gen alles wat ze nodig hebben. De beste
trainers en trainsters, een uitgebreide me
dische staf, alle trainingsfaciliteiten die ze
zich kunnen wensen. Ze hoeven zelf niet
na te denken, ze hoeven zich geen zorgen
te maken over geld of een plaats om te trai
nen. Sanne Wevers wel. De weg naar de
top was bezaaid met hobbels en kuilen.
Bij de turnclub in Almelo, waar ze jaren
trainde, werden haar ouders vlak na elkaar
ontslagen vanwege 'een vertrouwens
breuk': hun visie strookte niet met die van
het bestuur. Toen Sanne en Lieke er hun
verbazing over uitspraken en contact zoch
ten met de lokale politiek werd ze te ver
staan gegeven dat ze ook niet meer wel
kom waren in Almelo.
Nooit opgeven
Een paar jaar vóór Rio moest de familie
Wevers op zoek naar een nieuwe plek om
te trainen. In de media spreken ze er niet
of nauwelijks over, maar soms kun je tus
sen de regels door genoeg horen. Zo zucht
Sanne in Rio: „We hebben wel veel moe
ten doorstaan." Maar hoe veel tegenwer
king er ook was: nooit dacht ze aan opge
ven. Ze weigerde om te
stoppen met dromen. Als
het niet makkelijk kon,
dan maar moeilijk.
Ze voelt haar hart in
haar keel. Dit is waar ze ja
ren voor heeft getraind.
Dertig uur per week, dag
in, dag uit. Geen feestjes,
geen uitspattingen, maar
altijd die muffe hal. Ze
strekt haar handen. Uit
het publiek klinkt haar
naam. Langs de kant zit
ten haar concurrentes. Ze
kijken naar Wevers, som
migen aandachtig, sommi
gen in zichzelf gekeerd.
Bij het bankje van de
Amerikanen staat Simone
Biles. Ze is onverslaanbaar
- tot het moment komt
dat ze wordt verslagen uiteraard.
Nog nooit won Wevers op een groot
toernooi van Biles. Biles is te goed. Te
sterk. Te lenig. Te explosief. Eén keer
kwam ze dichtbij, op het WK, maar toen
won Biles alsnog. Maar de Spelen zijn niet
het WK. De Spelen zijn nog groter, er
staat nog veel meer druk op. En Biles is
ook niet onfeilbaar. Ze heeft net een fout
gemaakt in haar oefening. Sanne Wevers
heeft het gezien. Als er één dag is waarop
ze de beste turnster van de wereld kan ver
slaan, dan is het deze dag. Maar dan moet
alles kloppen in de komende twee minu
ten. Dan moet ze alle risico's nemen die
ze kan nemen. Dan mag ze niet haperen.
Niet wankelen. Niet vallen. Niet twijfelen.
Ze haalt nog een keer diep adem. En
dan springt Sanne Wevers met een flik
flak op de balk.
Met de allesverzengende overtuiging
dat ze iets gaat doen wat onmogelijk is.
2016 is voor Nederland het Formule 1-jaar om nooit te vergeten.
Sinds de doorbraak van Max Verstappen is de sport populairder
dan ooit. OLav Mol, al ruim 25 jaar dé Formule 1 verslaggever van
Nederland, blikt terug op dit bijzondere seizoen.
vrijdag 30 december 2016
Sï!S!!S«Ö
OP 2017
EN HAMILTON
Sanne Wevers
tijdens haar balk-
oefening, die haar
naast olympisch
goud ook de titel
van Sportvrouw
van het Jaar ople
verde. FOTO REUTERS
