Van toen geluk nog
heel gewoon was
Schijper
Kuren om in balans te komen
5
De gasten van kuuroord De Schouw in
Noordgouwe drinken drie sapjes per dag.
Met hooguit een stukje vers fruit. Meer
echt niet. Zelfs niet met de kerst.
Terwijl iedereen nog
ligt uit te buiken van
gisteravond of alweer
zit te bunkeren aan
het kerstontbijt, lepe
len de gasten van Kuuroord De
Schouw een appelpeersapje naar
binnen. En daar moeten ze het
voorlopig weer even mee doen.
Het vasten in het voormalige
ziekenhuis van Noordgouwe gaat
tijdens de kerstdagen gewoon
door. Met iets minder gasten dan
normaal, maar toch. Meer dan
een mix van geelwortel, gember,
bleekselderij, paprika, komkom
mer en appel wordt de lunch niet.
En als diner geslowjuicete appel,
gember en rode biet. Hooguit een
Soms moetje
gewoon resetten,
zowel geestelijk
als lichamelijk
kopje smokkelthee tussendoor.
Na een week ontgiften voelen
gasten zich als herboren, vertelt
Lena Span. „We geven ze 's och
tends bitterzout om de darmen te
reinigen en een enkeling neemt
vanwege een bepaald dieet nog
een stukje fruit tussendoor, maar
de meesten gaan all the way.
Soms moet je gewoon even reset
ten, zowel geestelijk als lichame
lijk."
Op dat moment komt een col
lega de keuken binnen. Ze legt
een kerststol en een pak kerst
kransjes op het aanrecht. Tja, het
personeel vast natuurlijk niet
mee. Er moet gewerkt worden.
De gasten daarentegen doen niet
zo veel. Een ochtendwandeling
door het dorp en over dijkjes, een
uurtje yoga, misschien nog wat
meditatie. En dan een leverpak
king, om lekker bij in slaap te
doezelen.
De zachte klankmuziek, het
knapperend haardvuur en de
pantoffels die iedereen draagt, ge
ven het kuuroord een weldadige
sfeer. Niemand die nog denkt aan
de stress van kerstboodschappen,
schoonmoeders en ingezakte
chocoladetaarten. „Ik vraag me
sowieso af waarom we alleen
maar bezig zijn met eten in plaats
van dat we stilstaan bij de echte
gedachte achter kerst", zegt Ma
rion Reijerink, die net is gestart
met haar detoxweek.
„Ik vind de periode tussen kerst
en oud en nieuw de mooiste tijd
van het jaar. Een jaar is voorbij,
een nieuw jaar begint. Dan ver
traag ik liever, om te reflecteren."
Niet dat de Zoetermeerse niets
omhanden heeft. Integendeel. Ze
heeft twee bedrijven en vier
jonge kinderen. „Maar die zijn
deze kerst bij hun vader. Mijn
moeder is nog niet zo lang gele
den overleden. Ik dacht echt: o
jee, wat moet ik nou met kerst? Ik
ben door diverse vrienden uitge
nodigd, heel lief, maar ik heb er
toch bewust voor gekozen om
naar Noordgouwe te gaan. De an
dere keren dat ik hier was, waren
ook zo goed."
Vrijdag stap ik
helemaal zacht
en voldaan
naar buiten
Haar kinderen vinden het zielig
dat hun moeder alleen maar sap
jes drinkt de hele week. Zelfheeft
Reijerink er geen last van. „Mijn
buik rommelt een beetje, maar
dat gaat ook weer over. En ja, ik
doe ook een klysma. Mensen vin
den dat vies omdat ze het Patty
Brard hebben zien doen op tele
visie, maar het is juist heel mooi.
Letterlijk zuiverend. Vrijdag stap
ik helemaal zacht en voldaan naar
buiten."
Dat geldt ook voor Patrick,
huisarts uit Amsterdam. Hij is er
voor de tiende keer. „Ik heb het
echt nodig. En als ik al mijn ge
streste patiënten zie, denk ik dat
het voor iedereen goed zou zijn."
De deur zwaait open, de mas
seur vraagt of zijn gasten willen
meekomen. Hoger wordt de druk
niet deze week.
„Nee, u doet gewoon uw jas uit.
Hoezo geen zin? U gaat toch niet
aan tafel met uw jas aan? Het wordt
een hartstikke leuke avond. Ga nou
maar zitten. Als de toetjes op zijn,
kom ik jullie weer ophalen."
De begeleidster vertrekt, met een
dikke knipoog uitgezwaaid door
gastvrouw Wil van Velthoven. Ser
veer de bitterballen maar uit, seint
ze naar de keuken. En daar zijn de
eerste drankbestellingen voor bar
man Mick. De bingomolen wordt
op de bar gezet, DJ Bertus zet de
Havenzangers in.
Iedereen die vanavond in Markt
zicht werkt, doet dat vrijwillig. Tot
de taxichauffeur en zijn 9-jarige
dochter in de afwas toe. Het drie
gangendiner is gesponsord door lo
kale ondernemers, maar ook leve
ranciers van verre. „Gisteravond
bracht nog een meneer tachtig fles
sen wijn, om na afloop mee te ge
ven aan de gasten", vertelt Van
Velthoven. „Geen idee wie het was.
Hij vond het gewoon een mooi ini
tiatief." Tafel acht, met de dames
van zorgcentrum Vronenburg in
Renesse, is er maar wat blij mee.
„Eenzaam zijn we niet hoor", zegt
mevrouw Linders (79). „Dat zijn we
pas als we in een rolstoel zitten.
Deze mensen kijken
niet om zich heen of
op hun telefoon. Ze
praten met elkaar
Maar samen op pad gaan we graag."
Wat opvalt, is dat nergens een te
lefoon op tafel ligt. „Ze praten met
elkaar", zegt Van Velthoven. „En ze
lusten alles, omdat ze de oorlog
hebben meegemaakt. Ze zijn zo
dankbaar, terwijl ik dat eigenlijk
ben." De mopperige meneer zit aan
tafel zonder jas. Hij klinkt zijn bier
glas tegen dat van zijn vrouw. En hij
lacht.
Vanaf 12:00 uur een gezellige wintermarkt met live muziek een
geweldige Party in de Apres Ski bar! www.vrouwenpolder.nu
dinsdag 27 december 2016
3D
Een appelpeersapje
als ultiem kerstontbijt
Wendy Wagenmakers
Noordgouwe
-Lena Span
-Marion Reijerink
Een advocaatje als aperitief,
Buddy Holly uit de boxen en een
terras vol rollators. Bij Café
Marktzicht in Zierikzee mochten
zaterdagavond ouderen van het
eiland aanschuiven voor een
gratis kerstdiner.
Wendy Wagenmakers
Zierikzee
-Wil van Velthoven
Angelique Cijsen, Pensioetiadviseur
Ga voor meer informatie naar
www.schippergroep.nl/pensioen/eigenbeheer
Lena Span en Marion Reijerink voelen zich na een week vasten als herboren, foto marieke mandemaker
A De deelnemers aan het kerstdiner worden op hun wenken be
diend. foto marieke mandemaker
