TRADITIE
COLUMN MONICA
MONICA HIELD AL REKENING MET EEN
EENZAME KERST, MAAR HET LIEP ANDERS.
'IK ZET IN DE
AGENDA DAT IK
NIET MOET
VERGETEN DE
KALKOEN TE
BESTELLEN BIJ
DE SLAGER'
Monica Beek is journalist
en heeft twee dochters.
magazine 17
erst is normaal niet mijn fa
voriete periode van het jaar.
In mijn fantasie zit iedereen
zich aan een lange tafel vol
gezellige familieleden vol te
stouwen met de lekkerste
zelfgemaakte gerechten,
terwijl SkyRadio elk uur Maria Carey herhaalt,
ledereen, behalve wij. Dat komt 1) door het
gebrek aan familieleden die
ook maar enigszins in de buurt
wonen en 2) door het feit dat
het tijdens mijn jeugd precies
zo was. Vroeger dacht ik: als ik
groot ben, ga ik het anders
doen. Dan wil ik een kerst vol
familie en tradities. Maar de
geschiedenis herhaalt zich, dat
weet iedereen.
Toch is het dit jaar anders. En
dat begon verleden jaar al een
beetje. Toen hadden we op
kerstavond een allegaartje van
buren en vrienden op bezoek -
nieuwe vrienden zelfs, we kennen elkaar pas
sinds Oudste Dochter naar school gaat. leder
een had iets meegenomen, het hoofdgerecht
was sushi (zelf rollen) en toen was het zo
maar ineens heel gezellig geworden.
Begin november stond ik op het schoolplein
naast een van die vriendinnen. „Hey, zullen
we met Kerst weer met z'n allen eten?"
vroeg ze.
Ik kon haar wel zoenen. Zelf had ik het niet
durven opperen. Kerst, dat is toch iets heiligs
voor families, verleden jaar was vast een
uitzondering. Maar er blijken best veel
heel leuke mensen zin en tijd te hebben
in vrienden op kerstavond.
Daarom ben ik nu YouTube-filmpjes aan het
kijken hoe je een kalkoen van 6 kilo klaar
maakt. De oven eerst heel heet laten worden,
vogel erin en dan de temperatuur terug
draaien naar 180 graden. Zo krijg je dat kro
kante korstje, volgens Jamie
Oliver dan. Het ziet er niet eens
heel ingewikkeld uit. Behalve
dan dat je je hand tussen het
vel en het vlees moet steken
terwijl je een klont citroen-
boter inmasseert. Misschien
kan ik die taak nog delegeren.
Hoe dan ook, vanavond komt
dat beest op tafel. De tafel
waartegen Ex-Man onder het
laken een inklapexemplaar
plakt, zodat er plek is voor
twaalf volwassenen - de
negen kinderen krijgen in de
eerste shift een pastaatje en mogen daarna
gaan spelen.
De X-mas eve-app ratelt al met verdere
menu-afspraken. De dresscode is een foute
kersttrui. En ik zet in de agenda dat ik niet
moet vergeten de kalkoen te bestellen bij de
slager. Alleen daar kan ik al van genieten. Ik,
die een heel grote kalkoen moet bestellen.
Twaalf vrienden en hun kinderen bij mij thuis
voor kerst. Voor de tweede keer. Dat is al best
een beetje een traditie, toch?
REAGEREN?
monica@persgroep.nl
