Paspoort die Van't Hek niet zelden op het podium is. Hij peinst, formuleert zorgvuldig. „Vind je? Onder deze voorstelling tikt heel de avond mijn hart. Als een soort tijdbom. Iedereen weet wat me is over komen. Maar milder? Hooguit is men meer aan mij gewend geraakt. Ik ben wel familie geworden van iedereen, met acht oudejaarsconferences en een weke lijkse column. „Emotioneler wel, vermoed ik. Of het nou in Ernmen, Delfzijl of Kortrijk is, het weerzien met het publiek ontroert me. En dat is volgens mij wederzijds. In het Oude Luxor Theater in Rotterdam heb ik zo'n toffe maand achter de rug: Rotter dammers blij met de terugkeer van een Amsterdammer! Mensen die oprecht opgetogen zijn dat je, tja, hoe zeg je dat, er nog bent." Hij is lichamelijk (Youp viel 12 kilo af) en artistiek in glanzende vorm. Licht wordt door pers en publiek geprezen als een van zijn beste voorstellingen uit zijn ruim veertig jaar omspannende carrière, en niet uit gepast mededogen met de te rugkeer van de 62-jarige. De chronische nar in hem zou die sentimentele compas sie verschrikkelijk vinden. Natuurlijk, hij had 'een jas uitgedaan' toen hij al in maart van dit jaar 'wat overmoedig' weer op het podium klom. „Dat viel dik tegen. Je voelt je in de stoel wat sterker dan wanneer je een stukje loopt. Daarbij is een show van anderhalf uur een flinke aanslag. „Je mag weten: ik was een tijd onze ker. Gaat het straks goed? Nee, ik heb nooit in de ambulance gedacht dat mijn laatste uur had geslagen. Wel: misschien is het klaar met spelen. Maar denken deed ik niet zoveel. Ik was hondsberoerd. „Toen ik ziek werd, was het decor van de show nog niet af. Maar na de eerste voorstellingen dit jaar ging het hart stikke goed. Aftimmeren jongens, zei ik. We gaan er weer tegenaan." Stretcher In de kleedkamer van het Stadstheater Zoetermeer, waar hij deze avond op treedt, zijn Youps spulletjes traditie getrouw uitgestald in georganiseerde wanorde. Een lekker luchtje, de deodo- rantstick, zijn reservebril, extra sokken, een borstel (lachend: 'Moet van Debhy') om het dunne, grijze haar dat soms alle kanten op piekt, te fatsoeneren. In de hoek staat een stretcher. Hij doet tegenwoordig, vaste prik, een tukje voor de voorstelling. En natuurlijk is er zijn koffer die altijd opengeklapt staat. Met JOSEPH JACOBUS MARIA VAN'T HEK foto's van Debby, zijn kinderen Sterre, Anna en Julius, zijn kleinkinderen Sam van 7 en Davine, die in januari 1 wordt. Een foto van zijn broer Carol die in 2012 overleed. En bretels - de macht der ge woonte, want die behoren allang niet meer tot zijn theateroutfit. Hij geniet nog volop na, vertelt hij, van de reacties op zijn column in NRC Handelsblad, een week of wat geleden. Daarin leefde hij zich uit over de 'hulp televisieprogramma's' van RTL4, waarin van de deelnemers wordt geëist dat zij wurgcontracten ondertekenen en zich aldus verplichten te zwijgen over wat hen overkomt. Hij veert op: „Ik kreeg on-ge-loof-lijk veel bijval na dat stukje. Natuurlijk be seft iedereen dat die programma's van die aalgladde Erland Galjaard misdadig zijn. Het zijn allemaal oplichters. Of ze nou Angela Groothuizen of Wendy van Dijk heten. „Ze pakken wanhopige stakkers in, mensen die geen cent te makken hebben. Die hun tanden laten trekken in ruil voor een nieuw gebit. Ook laat het slachtoffer nog even haar neus corrigeren en tieten bijvullen. Omdat het 'beter voor het programma' is. „Al zappend kom je die troep tegen. Je bek valt open. Ook omdat je je afvraagt waarom mensen dit op tv vertellen. Maar ach, dat snap ik nog wel. Je bent failliet, grijpt alles aan. „Neem zo'n Herman den Blijker. Die redt zogenaamd iemands restaurant. Komt er een mooie Vespa midden in de pizzeria te staan. Spotje er op, gezellig. Maar gaan de camera's uit, dan gaat die scooter weer mee de vrachtwagen in. „We besodemieteren elkaar in dit land zo ontzettend. En iedereen laat het pas seren. Wat dacht je van die ballenvereni- ging Vindicat in Groningen. Je bent al een onbedaarlijke sneuneus als je lid wordt van het studentencorps en alles ondertekent. Maar wel vrienden voor het leven, hè, lees je in de rouwadvertentie. 'Onze jaarclub zal nooit meer hetzelfde zijn...' Goed gezien inderdaad." Hij heeft altijd mededogen met de zwakkeren, met de mensen die er niks aan kunnen doen. „Ik kies mijn woorden in dergelijke stukjes nooit zorgvuldig. Ik ben geen diplomaat. Het deugt niet en dat zeg ik. „Als er iemand is die weet dat het niet kan, is het Erland Galjaard. Die kijkt toch wel in de spiegel? Ze helpen zichzelf, niet anderen. Of ze nu RTL, Endemol of Blue Circle heten... Al die bedrijven die in 'concepten' denken, belazeren de kluit. Moedwillig. „Natuurlijk zijn al die mensen die naar deze smurrie kijken ook debiel. Maar de bejaardenberg moet worden vermaakt, hè?" Ongrijpbare magie In Licht voert Van 't Hek zijn publiek mee naar onder meer zijn vroege jaren in het cabaret. Naar het zolderkamertje aan het Amsterdamse Singel, pal tegenover het toenmalige luxebordeel Yab Yum. Hetzelfde vertrek waar we elkaar, ruim veertig jaar geleden, voor het eerst ont moeten - de prille kleinkunstenaar (22) versus de jonge verslaggever (18). Hij rookte Gauloise, de Franse sigaretten die in koeienvla gemarineerd leken en een indringende lucht in de kleine ruimte verspreidden. Hij was de voorman van het kleinkunst- trio Nar en bezat alle eigenschappen van de jonge bohemien: artistiek enigszins gekweld, maar met een onwrikbaar geloof in zijn toekomst. Alleen zijn brilmontuur en licht geaffecteerde stem verrieden zijn Gooische geboortegrond. Hij wist wat hij wilde worden: komiek. Zoals zijn idool Toon Hermans, die hij -f Geboren: 28 februari 1954 in Naarden. Opleiding: Komt na zijn lagere school op een internaat te recht, waarvan hij wegens 'onredelijk gedrag' wordt verwijderd. Hij haalt de mavo met de hakken over de sloot. Loopbaan: Richt in 1973 Caba ret Nar op. Van dat ensemble maakt ook Debby Petter deel uit, zijn latere vrouw. Tien jaar later breekt hij met het laatste Nar-programma Man vermist door. Na Man vermist volgen zestien solo-programma's, l waaronder acht oudejaars- conferences (de eerste in 'k 1989). Tot eind mei speelt hij Licht. Sinds 1987 schrijft hij een y column in NRC Handelsblad. R Privé Getrouwd. Drie kinderen, twee klein- Üc kinderen. 10 zaterdag 24 december 2016

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 87