Naar Kirgizië,
Wcrw^y for
OVuri/Aw^as/
Student Azamat Omuraliev (18) uit Middelburg brengt de
kerstvakantie door in zijn thuisland Kirgizië. Hij telt de dagen
af, tot hij in het vliegtuig kan stappen. Ik mis mijn familie,
vooral mijn twee broertjes."
De straten
zijn versierd,
we noemen het
alleen geen
kerstdecoratie
/'tw d4~LA/-i<ru) kcmve fo-r
C/lwitfwws,
OU<j I CQMJt Wfrif jo vut
iWcr^t fv^CZA
m- (Trovü^g Kcnwe ftrr
CJwisstwux^j yta,
VJ&LL m- t/vuj-vx^g
cLo-wk- ~i~Waf Um-&
Avuf if s 'yo bcrv^Q
3of I wiLL b& fW&rt
I jrü^g fK-US S^CrVL^
To \xv/> "Hv&
Joanne Karkdijk
Kirgiziërs vieren geen kerst. Maar Aza
mat Omuraliev luistert wel graag
kerstmuziek. „Zoals de kerstalbums
van Frank Sinatra en Michael Bublé.
Die nummers vangen precies
het gevoel van vreugde en
vakantie." Azamat ver
huisde anderhalfjaar
geleden vanuit Bisjkek - de hoofdstad van
Kirgizië - naar Middelburg voor zijn drie
bètastudies aan University College Roos
evelt (UCR). Twee keer per jaar pakt hij
het vliegtuig naar zijn thuisland. Azamat
telt de dagen af. „Ik kijk er naar uit om
weer thuis te zijn. Ik mis mijn familie,
vooral mijn twee broertjes. Het is onmoge
lijk om ze niet te missen. De middelste is een
tiener. Dat is een lastige periode, ik maak me wel
eens zorgen om hem. En de sneeuw mis ik ook."
De reden dat Kirgiziërs geen kerst vieren is de islamiti
sche geloofsovertuiging van de bevolkingsmeerderheid.
„Maar de straten en huizen zijn wel versierd. We noemen
het alleen geen kerstdecoratie of kerstboom." Vorig jaar
besloot Azamat de kerstdagen in Zeeland door te brengen.
„Dat was mijn eerste kerst ooit. Voor die tijd kende ik dat
alleen uit films en boeken. Ik heb die dagen gezellig met
vrienden doorgebracht. Maar ik had geen ultiem kerstge
voel. Waarschijnlijk omdat het best een intiem
feest is. De meeste Nederlanders brengen de dagen door
met hun familie. Maar de kerstsfeer in Middelburg - met
de lichtjes en de ijsbaan - vind ik heel leuk."
Een paar weken geleden maakte Azamat weer kennis
met een voor hem eerder onbekend feest. „Met een groep
vrienden vierden we Sinterklaas. Ik wist van tevoren niet
goed wat ik moest verwachten. Maar wat is dat
een gezellig feest. We maakten ieder voor
een van onze vrienden een persoonlijk ca
deautje en gedicht. Tijdens het maken
daarvan denk je na over de vriendschap
die je met iemand deelt. Dat vind ik
mooi."
Kerstversiering ontbreekt dit jaar op
zijn studentenkamer. Azamat zit mid
denin een toetsweek en had geen tijd
om te decoreren. „Vorig jaar had ik een
lichtjessnoer in mijn kamer opgehangen.
Maar de universiteit en de stad zijn helemaal
in kerstsfeer. Dus dat is ook wel genoeg."
Hoewel hij dit jaar geen kerst viert, ontbreekt het
hem niet aan feestdagen. Oud en nieuw is in Kirgizië een
'waanzinnig groot feest', zegt Azamat. „The city goes
crazy. Vanaf vroeg in de morgen is het verschrikkelijk
druk op de wegen en in het openbaar vervoer. Tijd om te
lopen is er niet. We proberen zoveel mogelijk
familieleden te bezoeken.
Meestal bezoek
- Azamat
ik - naast mijn ouders - mijn ooms en tantes, opa's en
oma's en soms zelfs hun broers en zussen. Bij iedereen eet
je wat. Dus je hebt zo tien diners per dag. Na de vuurwerk
shows vertrekt de oudere generatie naar huis. Wij gaan
dan nog stappen."
Het duurt nog een paar dagen, maar Azamat kan niet
wachten tot hij in het vliegtuig stapt. Na veertien uur vlie
gen is hij dan eindelijk weer thuis. „Ik ben blij dat ik weer
naar huis kan en dan weer samen ben met mijn familie.
Gelukkig hebben we op de UCR in vergelijking met an
dere universiteiten lange vakanties. Daardoor kan ik twee
keer per jaar naar Kirgizië. Ik zou wel vaker naar huis wil
len, natuurlijk. Maar de tickets zijn erg duur. Gelukkig le
ven we in een tijd met WhatsApp en Skype. Dus ik spreek
mijn familie regelmatig."
Azamat is blij dat hij anderhalf jaar geleden voor de
UCR koos. Hij heeft het naar zijn zin in Middelburg. „Het
was van tevoren lastig in te schatten hoe het hier zou zijn.
Maar ik heb een goede keus gemaakt. De UCR-commu-
nity is heel close. Inmiddels voelt Middelburg ook een
beetje als thuis. Ik miste de stad en mijn vrienden toen ik
er in de zomer niet was. Maar mijn 'echte thuis'
zal altijd bij mijn familie zijn."
Azamat Omuraliev
uit Kirgizië op het sta
tion van Middelburg. Hij
telt de dagen af tot hij
in het vliegtuig naar
huis stapt.
VADERHAND
fvCW& flAArCOL]
