I 12 WEE REPORTAGE HET KORTE LEVEN VAN TILLY UIT TERNEUZEN Mathilde Willink (1938-1977) uit Terneuzen haalde tijdens en ook nog na haar leven dikwijls de voorpagina's. Nu voegt Lisette de Zoete uit Soest daar een dikke biografie aan toe, waarin ze bewondert en verwondert. athilde is. Mathilde zal altijd zijn. Bijna veertig jaar na haar dood schittert en flonkert ze als een kerstbal, kleurt haar koraal rode lippenstift een nieuwe bio grafie, spat ze van de pagina's van deze krant, hoor je - als je even je ogen dicht doet - de ruis van haar gewaden, zie je haar poseren voor schilder en echtgenoot Carel Willink. En vragen we ons toch weer af: pleegde ze zelfmoord, of schoot iemand haar door het hoofd? Met andere woorden: Mathilde is weer 'talk of the town'. Precies wat ze altijd wilde zijn: niets meer, maar vooral ook niets minder - zie mij, kijk naar mij, Mathilde, kijk naar mij, Tilly de Doelder uit Terneu zen. Afgelopen week verscheen Mathilde - Muze, Mythe, Mysterie: een bijna 400 pagina's dikke biografie van de jong gestorven koningin van de jetset en de roddelpers. Schrijfster Lisette de Zoete is een bewonderaarster. Ze heeft Mathilde niet gekend: Mathilde overleed in ok tober 1977, Lisette de Zoete werd in april 1978 geboren. De schrijfster zegt in een toelichting op haar boek: „Misschien heb ik heel onbewust in mijn moeders buik in Soest nog iets van haar meegekregen. Tilly uit Terneuzen, Lisette uit Soest. We zijn allebei in Amster dam terechtgekomen." Waarom de biografie er moest komen is voor Lisette de Zoete - ze is illustratief vormgever - overduidelijk. Mathilde is volgens haar veel meer dan de sensatie en pronkzucht, waarover iedereen het heeft. Ze zegt: „Ik heb me voor dit boek als het ware vier jaar opgesloten. Ik voel me geestverwante van haar. Zoals zij alles heeft gegeven om als een kunstwerk te leven, zo heb ik alles gegeven voor deze biografie. Dit boek is mijn creatie. Ik heb het beeld van Mathilde willen nuanceren." De schrijfster las brieven, nam kranten en bladen door, be zocht de huizen van Mathilde en sprak met mensen uit haar omgeving: de zussen Cerila en Nella, roddeljour nalist Joop van Loon, vriendin Imca Marina, vriend en kunstschilder-schrijver Adrian Stahlecker - om er en kelen te noemen. Mathilde of Tilly de Doelder. Ze wordt op 7 juli 1938 in Terneuzen geboren als oudste van vijf dochters. Haar vader is zeeman en dus veel van huis. Ze kan goed leren en haalt het gymnasium op het Petrus Hondius. In 1959 vertrekt ze naar Amsterdam om kunstgeschiedenis en klassieke talen te gaan studeren. Zover komt het niet, ze ontmoet de bijna veertig jaar oudere schilder Carel Willink, trekt bij hem in en werkt mede door zijn con necties vijf jaar bij de KLM als stewardess. In 1969 trouwt ze met Willink. Nadat ze samen de extrava gante jasjurken van mode-ontwerpster Fong Leng hebben ontdekt, draagt Mathilde alleen nog maar die buitenissige gewaden. Ze maakt zichzelf in de jaren 70 tot het speeltje van de Telegraaf en de roddelbladen. In 1975 ruilt Willink zijn Mathilde in voor beeldhouwster Sylvia Quiël. Die klap komt Mathilde niet te boven. Ze onderneemt een mislukte poging om schilder Salvador Dali in New York te veroveren en belandt vervolgens in criminele kringen. Op 25 oktober wordt ze dood aan getroffen in haar woning in Amsterdam, naakt op haar hemelbed, een pistool in de rechterhand. Ze blijkt door haar linkeroor geschoten te zijn. De meest mysterieuze vrouw sinds danseres en spi onne Mata Hari aan het begin van de 20ste eeuw, en een voorloper van de hedendaagse Lady Gaga. Zo wordt ze omschreven. De speculaties over haar dood houden aan. Misdaadverslaggever Peter R. de Vries concludeert in 1985 dat er van zelfmoord geen sprake kan zijn. Thrillerschrijver Tomas Ross doet in 2003 een duit in het zakje met zijn boek 'Mathilde'. In 2002 is de documentaire 'Superpoes' te zien en in 2011 brengt theatergroep Zeelandia de productie 'Mathilde' op de planken. En natuurlijk zijn er de schilderijen van Wil- zaterdag 24 december 2016 Jan van Damme Mathilde blij ft een kunstwerk

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 48