de 50
Remco weer thuis na
val uit hoogwerker
Icarusje
Of ik niet te grof was? Ja, natuurlijk!
Maar ik spreek de taal van de mensen
Donald
Trump
Wat jullie ook van mij vinden (en iedereen vindt iets van mij): ik heb het toch
maar mooi geflikt, ledereen had het mis. Op 20 januari word ik de president
van de Verenigde Staten. Een formidabele prestatie.
Remco van Bogget
Epke
Zonderland
Delezersen de redactie
kozen de 50 mensen d
2016de meesteindruk
maakten.Totenmet30
decemberteUenweafnaa
demanof vrouw vanhet,aar
f k had geen enkele ervaring, zei ie-
dereen. Klopt. Nul. En daar ben ik
trots op. Ik word de vierde presi-
dent die op geen enkel moment in
zijn leven ook maar iets met poli
tiek te maken heeft gehad. Die andere
drie, eh, ik weet het wel, zijn Zachary
Taylor, Ulysses S. Grant en Dwight D.
Eisenhower. Prima presidenten! Ze
hadden natuurlijk wel militaire ervaring,
maar die heb ik ook. Ik zat op de militaire
academie van New York, waar ik een van
de besten was. Maar vooruit, daar win je
geen oorlogen mee. Al die vele miljoenen
mensen die op mij stemden: het kon ze
niks schelen. Ze hebben genoeg van de
huidige politieke klasse, van het moeras in
Washington, van de Clintons en alles
waar die voor staan. Gebrek aan erva
ring? Who cares
Trump is er alleen maar voor de boze, blanke
man. Daarom zou ik het niet redden. Daar
zijn er wel veel van, maar lang niet genoeg.
Onzin! Dit was de enige juiste strategie. Of
ik niet te grof was? Ja, natuurlijk! Maar ik
spreek de taal van de mensen, het kan me
niet schelen of ik daarbij op tenen ga staan.
Als ik zeg dat latino's verkrachters zijn, dan
zaterdag 24 december 2016
'Ik deed
uiteindelijk
alles goed9
DINSDAG: 22 Jitse Groen 21 Douwe Bob
Tcksl MARK VAN ASSEN
20 Pia Dijkstra 19 Paul Verhoeven 18 Tom Dumoulin
17 Ben Feringa 16 Hugo Borst
Het besef dringt zeven maanden na de fatale val
steeds meer door tot Somerenaar Remco van Bog
get. Het is een godswonder dat hij zijn val van 15
meter uit een hoogwerker in Zaltbommel over
leefde. Zijn twee kompanen kwamen om het leven.
Maar hij weet nu ook dat hij
nog een hele lange weg
van revalideren te gaan
heeft. De 24-jarige Van
Bogget heeft af en toe
moeite met de verwerking,
maar dan komt de vechtjas
in hem toch weer boven
drijven. Zo is hij, na een
lange serie operaties in het
Universitair Medisch Cen
trum Utrecht en revalidatie
in de St. Maartenskliniek,
eindelijk thuisgekomen bij
zijn ouders in Someren. Van daaruit wordt hij nog wel
drie keer per week naar de revalidatiekliniek in Ubber-
gen bij Nijmegen gebracht. Hij probeert waar het kan
zijn normale leven weer op te pakken. Zo deed hij met
vrienden mee aan de dorpsquiz. En won.
Epke Zonderland heeft geen vleugels nodig om te
vliegen. Geef hem een rekstok en hij is in zijn ele
ment. Zou hij tussendoor niet naar de stok grijpen,
dan ging hij zweven in een baan om de aarde.
Maar Epke is niet meer de Epke van Londen, toen hij
het turnen een nieuwe dimensie gaf. Hij is niet de Epke
van de WK in Nanning, misschien wel de beste Epke
die het universum ooit te zien kreeg. De laatste twee
jaar doet hij te vaak een Icarusje. Bam, hij valt zich een
hersenschudding op training. Bam,
hij stort in Heerenveen ter
aarde tijdens de laatste test
voor de Olympische Spe
len. Bam weer een touch
down, dit keer tijdens de
warming-up voor de toe
stelfinale in Rio. Als Epke al
ooit last had van hoogmoed,
is het laatste restje nu wel
uit zijn systeem. Twij
fels stapelen zich
op. Bij twijfel
gaat vliegen
niet meer
vanzelf.
BAM!
En ik hoor het iedereen nog zeggen: die
