De achterliggende gedachte
is dat iedereen naar de
Verlosser kwam kijken, van
jong tot oud en vanuit alle
windstreken
Voorstelling
Ook de autoroute, die door Zuid-Limburg,
de Voerstreek en het Land van Herve gaat,
biedt bijzonderheden, zoals Hof de Draeck in
Teuven en de Abdij van Val Dieu. De grootste
verrassing? Simpel. Museum Vaals, waar een
Christusbeeld in Delfts blauw - werk van
kunstenaar Hugo Kaagman - de entree kleurt
en bijna tweehonderd heiligenbeelden stralen
in een voormalige kloosterkapel uit 1908.
ijn eerste kerststal
was een teleurstel
ling", vertelt Jacques
Hendriks, die tussen
Epen en Schweiberg
de mooiste kribbe
van de Kribkeswan-
deling heeft ge
maakt. „Ik woonde
met mijn ouders, broer en zus op de kermis,
in een houten woonwagen. Daar hadden
we een piepklein stalletje met van die vast
geplakte figuren. Het paste precies op de tv.
Meer plaats was er gewoonweg niet."
De kleine Jacques vond het niks. Een kerst
stal moest groot en groots zijn. Dus pakte hij
het als volwassene anders aan. Met een huis
en meer ruimte tot zijn beschikking, reed hij
kruiwagens vol groen, mos, balken en beelden
de woonkamer in. En sinds enkele jaren staat
de stal onder het afdak van de schuur, waar
nóg meer plaats is.
„Daar heb ik grotere beelden voor aange
schaft", lacht Jacques. „Hoe groter, hoe beter.
Het zal wel een soort compensatie zijn voor
dat kleine stalletje uit mijn jeugd."
Groot of klein, het is een kerststal uit
het boekje. Met koningen, herders, engelen,
schapen, Maria, Jozef, het kindeke Jezus en
uiteraard de os en de ezel. Allemaal met
hun eigen rol en betekenis. Zo hebben de
drie koningen een verschillende huidskleur
én leeftijd. De achterliggende gedachte is dat
iedereen naar de Verlosser kwam kijken, van
jong tot oud en vanuit alle windstreken.
Ook het kindje zelf staat bol van de symbo
liek. Zo lijkt het niet op een pasgeboren baby,
maar kijkt het, net als in de meeste kribbes,
wijs de wereld in. Officieel mag hij overigens
pas in de kerstnacht in de stal worden gelegd,
want daarvoor was hij nog niet geboren.
Epen was het eerste dorp in Zuid-Limburg
waar tien jaar geleden een kribkeswandeling
werd uitgezet. Inmiddels zijn er veertien wan
delingen in acht dorpen, plus een autoroute
en een tocht door de Belgische Voerstreek.
Met een 10 kilometer lange route op zak
wandelt het heerlijk door Epen en omgeving.
De winterochtend knispert onder de voeten,
terwijl het klimt, daalt en heuvelt.
Op de eerste kilometers zijn kribbes te zien
van onder meer hotel Ons Krijtland, restau
rant De Pannekoek, restaurant De Gerardus-
hoeve en camping Oosterberg. Daarna gaat
het over de flanken van het Geuldal, waar
26 bronnen allemaal in de Geul stromen. Ze
dragen fraaie namen als Bommerigerbeek,
Platergrub en Spetsensweidebeek.
Vanaf het hoogste punt zijn er vergezichten
tot in België en Duitsland. Ook zijn de vul
kaanachtige heuvels te zien van puin uit de
vroegere kolenmijnen. Zo hard als het bestaan
daar halverwege de vorige eeuw was, zo zacht
is hier het landschap met zijn velden, weilan
den, bosjes en wandelpaden die langs veld-
kruisen en kapelletjes voeren.
Langs de Geul verhalen vakwerkboerderijen
van vroeger. In de verre verte dwaalt een her
der met zijn schapen door het gras. Omarmd
door diepe rust, die heel even wordt doorbro
ken door een wandelaar met onwillige hond.
„Wel verdoeme Patsy, schei oet zeg!"
Op de bodem van het dal leidt een smal
pad naar herberg De Smidse, waar plaats
is in de warme gelagkamer. In een decor
van heiligenbeelden en brocante wordt huis-
gemaakte erwtensoep geserveerd.
Elke kribkeswandeling heeft zijn eigen
aantrekkingskracht, die soms wel en soms
ook niet met kerststallen te maken heet. Zo
zijn in Epen de meeste kerststallen, bevindt
zich in Eys een Lourdesgrot, staat in Vijlen de
enige officiële berghut van Nederland en heeft
Partij-Wittem een kerststallententoonstelling
in het kloostercomplex.
Voor Jacques Hendriks
kan een kerststal
niet groot genoeg zijn.
50 zaterdag 24 december 2016 WG
