Waarom word ik
gereduceerd tot een
bespottelijk stereotype,
alleen omdat mijn
zoon een vrouw heeft
gevonden?
eenzaamheid tegen een vrouw is aangelopen?
kkk
In dit prozaïsche land zingt iedereen vrolijk
mee:
Gooi je schoonmoeder uit het raam
en de ijskast erachteraan,
maar niemand luistert naar wat die man nog
meer zingt in dat lied, namelijk dat hij zich
zelf elke dag onder tafel zuipt en 's nachts met
een engel praat. Deze raadt hem weliswaar
aan om de fles te laten staan,
maar ook om een moord te
plegen.
Iedereen mag zeggen dat zo'n
man zo snel mogelijk moet wor
den opgenomen. Ik niet, anders
ga ik het raam uit. Als ik dat per
ongeluk overleef, word ik alsnog
kansloos verpletterd door een
stuk witgoed. Het lijkt een beetje
op een van die drieduizend foute
moppen:
'Wat moet je doen als je schoon
moeder zigzaggend door de tuin
loopt?'
'Blijven schieten.'
Normaal gesproken liggen vooral
schoonmoeders met schoondoch
ters overhoop. Voor de meeste
mannen is een vriendin een soort
moeder met wie je ook nog eens
naar bed mag. Schoonmoeders
worden onrustig van dat gedoe
in bed, net als schoonvaders. De
basis van het vaderschap is toch
datje elke pummel die aan je
dochter zit, het ziekenhuis in wil
slaan, net zolang totdat er eentje
langskomt die je niet meer aan
kan, en dat zal je schoonzoon
dan wel zijn.
Schoonzonen zullen vast ook
nog weieens problemen hebben
met hun schoonmoeder, maar
zolang hij 'zijn eigen' niet 'hele
maal laat gaan' zoals in dat liedje
gebeurt, valt er wel iets van te
maken. Bovendien begrijpt een
schoonmoeder meestal wel wat
hun dochter in die jongen ziet, en
anders is ze bereid te doen alsof.
In mijn geval ligt het precies
andersom: ik ben dol op mijn
schoondochter. Zij ook op mij
trouwens, of ze kan zo goed
liegen dat ik het haar vergeef ->
wg magazine 39
•k'k'k
