i i I Als ze mij zou toelaten, zou ze naar de hel gaan, zei de pastoor w VERTROUWEN KIND VERGETEN ALLEEN OP EEN WATERFIETS KONDEN WE AAN HAAR ONTKOMEN ZO'N ONGELOVIGE? Vanaf mijn prille jeugd ben ik een dierenliefheb ber, dus toen ik bij de eerste kennismaking met mijn aanstaande schoonmoeder een lapjespoes zag liggen op het pluchen tafelkleed, was het ijs gelijk gebroken. Mijn schoonmoeder vertelde dat Miem eerdaags kleintjes kreeg. „Belt u dan gelijk", vroeg ik, dan kom ik kijken." Grijnzend antwoordde ze: „Dan moetje wel snel zijn, want ik trek ze gelijk door de wc." Ik was verbijsterd en het gesprek viel gelijk stil. Ik had een konijn waar ik erg gek op was. Dat wist ze. Toen wij met kerst kwamen eten, tilde ze het deksel van de pan op het fornuis en ja hoor, daarin lag een konijn te sudderen in het zuur. Ook trok ze steevast haar bontmantel aan als ze op bezoek kwam, zelfs als het daar veel te warm voor was. Mijn vriend en ik trouwden en planden een hu welijksreis op Mallorca, een paar maanden na de eigenlijke huwelijksdag. Toen wij haar vlak ervoor bezochten, riep ze: „Verrassing, ik ga ook naar Mallorca en zit in hetzelfde hotel!" Ze naaide twee identieke jurken, rood met stippen en een strook eronder, eentje voor haar en eentje voor mij. Bij aankomst in het hotel regelde ze gelijk een tafel voor drie. De enige manier om aan haar te ontsnappen was om te gaan waterfietsen. Maar dit verhaal neemt een verrassende wending. Na ruim twintig jaar huwelijk verliet mijn man mij voor een vrouw met wie hij al vier jaar een verhouding bleek te hebben. Mijn schoonmoeder wilde haar ontrouwe zoon niet meer zien. Wel kwam ze op bezoek bij mij en mijn zoon. Jaren later legde ze het bij met haar zoon, maar zijn vriendin was niet welkom. Ze stierf en op de rouwkaart stond mijn ex-man, met daarnaast de naam van zijn vriendin en die van mijn zoon eronder, alsof zij hem gebaard had. De vriendin ging mee naar de begrafenis, waardoor ik er niet naar toe kon gaan. De herinnering aan de akelige momenten in het begin van onze kennismaking raken overscha duwd door haar onwankelbare trouw aan mij in de moeilijke jaren na de scheiding. Meiney Roffel (60), Leusden veel in haar kleine keukentje. Ze brak met een gewoonte en begon al tijdens het afgieten van de aardappelen aan het hard opzeggen van het gebed. Dat duurde nogal lang en niemand had trek in koud eten. Toen kwam ook de aap uit de mouw: de pastoor had haar ge zegd dat de poorten van de hel voor haar zouden openstaan als zij mij niet zou buitensluiten. Mijn schoonmoeder was niet naar school geweest, had nog nooit een boek gele zen en had nooit iets anders geleerd, dus dit was het ware geloof. Punt. Ik heb het er heel moeilijk mee gehad dat mijn liefste schoonmoeder ineens aan een hart stilstand overleed, na 49 jaar huwelijk. Mijn schoonvader is hertrouwd met een Joodse vrouw. Over geloof is nooit meer gesproken. Ank Haverkamp- Niesen, Vriezenveen monitor achter het bed van mijn schoonmoeder. Ze ligt met ernstige hart klachten in het zieken huis en is stervende. Mijn lieve schoonmoe der, die vlak na de oor log haar vierde kind krijgt. Een jongen met, zoals dat tegenwoordig heet, special need. 'Laat hem toch achter', zeggen de buren. Wat moet hiervan terechtkomen?, zegt de familie. Maar mijn schoonmoeder neemt haar baby mee naar huis en voedt hem op als haar andere kinderen. Hij ontwikkelt zich tot een ondeugend kind dat door iedereen in het hart wordt gesloten. In de zesde klas krijgt het ventje een ernstig onge luk waardoor hij weken in coma ligt. Al die tijd blijft mijn schoonmoe der geloven dat het goed zal komen. Hij ontwaakt en weer is zij het die hem onvoorwaardelijk steunt in het maanden lange herstel. Mijn schoonvader vindt dat de knaap een kantoorbaan moet zoeken, maar dat ziet de jongeman niet zitten. Hij doorloopt de techni sche school en op zijn 18de haalt hij zijn rijbe wijs en geeft hij leiding aan een afdeling in een bedrijf. Wat is mijn schoonmoeder trots! Hij gaat op zichzelf wonen en weer is het mijn schoonmoeder die hem haar vertrouwen schenkt en hem geld toe stopt voor de aanschaf van zijn eerste spullen. Op zijn werk leert hij een meisje kennen, ze worden verliefd en ze trouwen. Dat meisje, dat ben ik. Dankjewel, lieve ma, voor het vertrouwen datje altijd hebt gehad in je specialneedkind. Het is goedgekomen. Ons kind draagt jouw naam. Tjitske de Jong (61), Utrecht Karin Marienberg (34) magazine 33 A/ Wk Piep...piep...piep... pieieieieiep... Het is de Mijn schoonmoeder Annie is de liefste die ik me kan voorstellen. Zij is moeder van vijf zoons en ik ben met de oudste getrouwd. Wij hebben drie geadopteerde kinderen met de nodige problemen. Als we er niet uit komen, kunnen we bij haar terecht, zij krijgt ze rustig. Ik kan mijn verhaal bij haar kwijt. We gaan af en toe met de hele familie op vakantie. Dat is echt fijn. Ontspannen en gemoedeLijk. Als we iets anders plannen met kerst zal dat geen probleem zijn. Op zondagmorgen komen we sowieso koffiedrinken. Narigheden kan ik me niet bedenken. 0 ja, één! Laatst zou ze de oudste ophalen van school en de volgende opwachten als hij met de bus werd thuisgebracht. Een kwartier later kwam ik thuis. Daar stond de bus met zoon voor de deur. En de school belde. Ik heb schoonmama geappt of ze iets vergeten was. Oeps... kan gebeuren! VoLgens mij kan het erger. WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 110