Stacey Seedorf veroverde in de jaren 90 de wereld met zijn band
Twenty 4 Seven. Bijna niemand weet dat hij daarna in de onderwereld
belandde, en jarenlang in de cel zat. Nu doet Seedorf zijn verhaal. „Het
was het beste wat me kon overkomen."
EUWS 11
e Copacabana was
afgeladen. Zo ver
hij kon kijken, zag
hij mensen.
150.000 waren het
er, hoorde hij later.
„Allemaal voor
ons. En allemaal zongen ze ons liedje
mee, dat ik gewoon thuis aan de keu
kentafel had zitten schrijven. Het
was krankzinnig." Stacey Seedorf
(47) was in de jaren 90 een van de
meest succesvolle artiesten van Ne
derland. Met de latere tv-presenta-
trice Nance vormde hij het dance-
duo Twenty 4 Seven. Nummers als
Slave to the music werden wereld
wijde monsterhits, de miljoenen
stroomden binnen.
Maar in de jaren erna ging het mis,
en niet zo'n beetje ook. Pas nu, tien
jaar na zijn vrijlating, wil Seedorf
vertellen wat er gebeurde. „Het is
tijd. Het moet eruit."
Droom
Seedorf is begin jaren 90 een onbe
kende Amsterdamse zanger met een
droom. Als de redelijk succesvolle
band Twenty 4 Seven een nieuwe
voorman zoekt, komt het manage
ment bij hem uit. Stacey Seedorf
heet vanaf dan Stay-C, en prompt
volgt de doorbraak. „Een maand later
stonden we op drie continenten in
de top tien. Ik hoorde mezelf de hele
dag op de radio, man. Weet je hoe
geweldig dat is?" Met Nance, de zan
geres met wie hij de band vormt,
klikt het. Ze genieten van de roem,
halen overal in de wereld lof en gou
den platen op. Maar langzaam ko
men de irritaties. „Azië, Zuid-Ame
rika, Australië: overal wilden ze ons
hebben. En ik genoot zo van de
roem, dat ik op alles ja zei. Hier had
ik jaren voor geploeterd. Maar Nance
had daar moeite mee. En dat gaf
wrijving."
Rond 1995, als ze op de top van
hun roem zijn, gaat het mis. „Het
gekke is: we hebben nooit verbaal
ruzie gemaakt. Maar ik las ineens
rare dingen over mezelf in de bladen.
Dat ik me misdroeg, dat ik de baas
wilde spelen. En ik dacht: waar komt
dit vandaan? Het werd modder
gooien, het werd lelijk. Nance wilde
niet meer met mij in dezelfde auto
zitten, niet meer naast me in het
vliegtuig.Op het laatst zagen we
elkaar alleen nog op het podium. Het
was klaar. Ik heb haar nooit meer ge
zien - alleen nog op tv, toen ze Lingo
ging presenteren. Maar toen zat ik in
de cel."
Seedorf, die met zijn vriendin
twee zoontjes krijgt, gaat door in de
muziekindustrie. Hij begint een ei-
gen platenmaatschappij. „Ik geloofde
dat ik alles kon. Maar het geld vloog
de deur uit. En het leventje waaraan
ik gewend was geraakt, gaf ik niet op.
Mooi huis, luxe Mercedes, altijd uit
delen. Dat was wie ik was. Dat ik daar
het geld niet meer voor had, dat
durfde ik niet te vertellen. Zelfs niet
aan mijn vriendin. Maar ik wist: er
moet iets gebeuren om dit leven vol
te houden."
Amsterdam-West
Zijn jeugd in Amsterdam-West biedt
de oplossing. Hij zoekt contact met
de jongens met wie hij opgroeide op
straat. „Die zaten inmiddels in de
handel, dat wist ik. Een van hen zei:
als je geld nodig hebt, kom dan vol
gende week langs, dan hebben we
een etentje. Ik liep een week later dat
restaurant binnen.En daar zat
Willem Holleeder. En Dino Soerel.
En nog een man of 25. Het leek wel
een clubavondje van de onderwe
reld! Ik kwam in contact met iemand
die wel wat voor me had: een xtc-
transport naar Australië. Voor ik het
wist, zei ik ja en hoorde ik alle de
tails. Toen kon ik niet meer terug. En
ik wilde ook niet terug, want het zou
een miljoen euro opleveren."
Maar het gaat mis. In zijn boek
Mijn leven, mijn keuzes, mijn gevolgen
vertelt Seedorf hoe de partij pillen
wordt onderschept. Hij weet Austra
lië te ontvluchten, maar een paar
maanden later wordt hij thuis voor
de ogen van zijn zoon opgepakt.
Stay-C heet ineens Stacey S., ver
dwijnt voor drie jaar achter de tra
lies. En beseft dan pas dat hij alles
heeft vergooid. „Waarom deed ik dit
in godsnaam? Zo slecht had ik het
toch niet? Ik had mijn auto kunnen
verkopen, kleiner kunnen gaan wo
nen. Waarom was ik bereid ge
weest alles op het spel te zetten?"
En nu komt het deel van dit ver
haal dat nog wonderlijker is dan al
het voorgaande: Stacey Seedorf, de
gevallen ster die in de cel belandt, er
vaart de drie jaar in de gevangenis als
de meest vrije periode uit zijn leven.
Niet meteen: eerst is er woede, en
spijt, en zelfhaat. Maar na een paar
maanden voelt hij zich naar eigen
zeggen vrijer dan ooit. „Ik besefte:
dit is de rust waar ik m'n hele leven
naar op zoek was. Ik ontdekte dat ik
al jaren niet meer mezelf was, maar
Stay-C. Ik was de persoon die men
sen wilden dat ik was: succes, status,
dure cadeaus. Maar ooit was ik Sta
cey, een jongen die gelukkig was
zonder al die spullen. En die persoon
moest ik weer worden."
Ervaring
In de cel stort hij zich op boeken over
psychologie en neurolinguïstisch
programmeren. „Ik merkte dat het
leven steeds makkelijker werd, om
dat ik niet meer de persoon hoefde te
zijn waar iedereen zo tegenop keek.
Ik was alles kwijt - en dat was pre
cies wat ik nodig had. Het was een
geweldige ervaring."
Met één reusachtige keerzijde, dat
wel. Want zijn vriendin en twee zo
nen ziet hij jarenlang maar één uur
per week. Het kost hem uiteindelijk
zijn relatie. „Ik heb dingen gemist,
natuurlijk. Het was een eenmans
actie met grote gevolgen. Ik heb me
verontschuldigd.Zijn ogen lopen
vol. Seedorf zwijgt een volle minuut.
Dan: „In de cel zag ik het pas. De
grootste rijkdom had ik al. Al jaren."
47 is hij nu, en hij is al jaren weer
gewoon Stacey Seedorf. Hij treedt
nog steeds op, en geeft coaching aan
mensen die geen uitweg meer zien.
Tien jaar na zijn vrijlating vond hij
het tijd zijn verhaal naar buiten te
brengen: zijn boek komt deze week
uit. Bang om nog een keer in de fout
te gaan, is hij niet. „Na mijn vrijla
ting ben ik nog één keer bij die jon
gens in Amsterdam geweest. Ik zei:
'Mannen, ik hou het kort. Ik wil hier
niets meer mee te maken hebben'.
En ik liep zo die tent uit. Einde ver
haal."
vrijdag 23 december 2016
Peter Groenendijk
Jeroen Schmale
Rotterdam
Ooit was ik Stacey,
een jongen die
gelukkig was zonder
al die spullen. Die
persoon moest ik
weer worden
Stacey Seedorf - Mijn leven, mijn
keuzes, mijn gevolgen
