31
HET JAAR VAN RANOMI KROMOWIDJOJO
Na haar gouden races van Peking en Londen keerde Ranomi Kromowidjojo (26) met
lege handen huiswaarts van de Spelen in Rio. „Maar ik ben er niet ongelukkig door geworden."
Ik wist de dag
erna dat ik niet
mijn verdere
leven zou laten
bepalen
door een
tegenvallende
wedstrijd
Ze staat te boek als een koele kikker
die haar emoties zelden aan het
grote publiek toont. Bij euforie of
een deceptie: Ranomi Kromowidjo
jo blijft altijd koel. Oke, uitgezon
derd die ene keer in 2010 toen ze
was hersteld van hersenvliesontste
king en op de EK kortebaan in Eindhoven de Euro
pese titel veroverde. Eenmaal op de hoogste trede
van het podium drong het tot haar door dat het
ook heel anders had kunnen aflopen. Elaar tranen
waren niet te stoppen.
Maar in de jaren die volgden wist Kromo altijd
haar emoties voor zich te houden. Niet voor niets
liet ze zich eens ontvallen: 'Als Kromo staat te jan
ken, moet het wel heel erg zijn'.
En ja, erg was het afgelopen augustus in Rio. Op
haar afstand, de 50 meter vrije slag, ging het hele
maal mis. Kromowidjojo's kansen op olympisch
eremetaal werden vooraf het grootst geacht op het
kortste sprintnummer. Na de vierde plek met de
estafetteploeg en de vijfde plek op de 100 meter
moest het nu gebeuren op de 50 vrij. Kromo ging
als een raket van start en leek tot tien meter voor
de finishmuur op weg naar titelprolongatie. In de
allerlaatste meters bleef het gaspedaal echter han
gen. Niet 1,2,3, maar een 6 stond achter de naam
van Ranomi Kromowidjojo.
„Ik was zwaar teleurgesteld toen ik naar het sco
rebord keek", blikt Kromowidjojo vier maanden la
ter terug. „Het was ook zo'n vreemde race met ra
re uitslagen. De verschillen tussen nummer één
en zes waren minimaal." Twaalf honderdsten was
het verschil tussen het goud voor de Deense Per-
nille Blume (24,07) en de zesde plek voor Kromo.
Extra pijnlijk was het gegeven dat Kromowidjojo
in mei Europees kampioen werd in dezelfde tijd
als die nu volstond voor de olympische titel.
Kranig
Meteen na haar teleurstellende race moest de
olympisch kampioene van Londen haar verhaal
doen voor de camera van de NOS. „Ik weet echt
niet meer wat ik toen gezegd heb. Ik was een beet
je verdwaasd. Ik weet wel dat er later van alles te
doen was over dat interview. Veel mensen von
den dat de verslaggever bleef doordrammen."
Kromowidjojo hield zich drie minuten lang kra
nig maar toen ze richting catacomben liep, kwa
men de tranen. Met een witte handdoek om haar
nek depte ze de waterlanders. En toen wachtte
ook nog de schrijvende pers. „Daar kan ik me ook
weinig van herinneren." In werkelijkheid stond
Kromowidjojo manmoedig de pers te woord en
liet ze zich meerdere keren ontvallen: 'Dit is ver
schrikkelijk, echt verschrikkelijk. Ik heb gewoon
niet hard genoeg gezwommen'.
Wat de zwemkoningin van 2008 (estafettegoud)
en 2012 (goud op 50 en 100 meter) nog wel goed
weet, is dat ze na haar persrondje richting het uit-
zwembad liep. „Daar wachtte Ferry mij op", doelt
ze op haar vriend en openwaterzwemmer Ferry
Weertman. „Toen ik hem zag, brak ik echt. Ik heb
een minuut lang heel hard in zijn armen gehuild
en toen heb ik gezegd: 'Nu is het klaar. Vanaf nu
ga ik alles doen om jou te helpen'." Drie dagen la
ter stond de olympische tien kilometer van Weert
man op het programma.
Zwart gat
Het contrast met Londen 2012 was voor Kromo
widjojo enorm. Toen werd er na haar gouden ra
ces van alle kanten aan haar getrokken. Internatio
nale media wilden alles van haar weten, er waren
ceremoniële verplichtingen en er wachtte een do
pingcontrole. „Nu was het opeens klaar. Ja, dan
val je toch wel een beetje in een zwart gat", be
kent Kromo. Toch waren er ook overeenkomsten
met 2012. „Ik had na mijn finale geen honger en
geen slaap. Maar dat had ik na mijn winnende ra
ces in Londen ook niet. En net als vier jaar gele
den had ik de volgende ochtend heel veel lieve be
richtjes gekregen. Dat deed me erg goed. Ik dacht:
Ik besta nog, met of zonder goud. Ik wist de vol
gende dag ook meteen dat ik niet
mijn verdere leven zou laten be
palen door een tegenvallende
wedstrijd. Ja, ik kan nu zeggen
dat ik beide kanten van de me
daille heb meegemaakt."
Geen wrok
Kromowidjojo kijkt 'absoluut
niet' in wrok terug op de Spelen
van Rio. „Nee, het is geen zwarte
bladzijde in mijn carrière. Het is
een beetje dubbel. Ik heb niet
slecht gezwommen, maar het
was ook niet geweldig. De Olym
pische Spelen zijn altijd een
feest, maar natuurlijk kwam ik
om te winnen", zegt de top-
zwemster die op de 100 vrij haar
beste tijd in vier jaar zwom. Op
het koninginnenummer viel
ze met een vijfde plek ech
ter buiten de prijzen.
Kromo noemt de Spelen van Rio qua or
ganisatie de minste die ze heeft meege
maakt. „Het vervoer, het Olympisch Dorp;
het was niet perfect. Aan de andere kant
maakte de gouden medaille van Ferry veel
goed. Daardoor keerde ik toch met een trots ge
voel terug naar Nederland", zegt Kro
mowidjojo die twee dagen na de
eerste oranjevlucht huiswaarts
mocht.
Terugblikkend op haar presta
tie is de topzwemster tot de con
clusie gekomen dat ze in de aanloop
naar Rio 'geen foute keuzes heeft gemaakt'. „Ge
lukkig niet. Kort voor de Spelen was er wel wat
ruis met het vertrek van Joop Alberda, maar daar
heb ik geen slapeloze nachten van gehad." Wel er
kent ze dat het jetlagprotocol niet goed heeft ge
werkt. „Het was beter geweest als we eerder naar
de Braziliaanse tijdzone waren afgereisd. Zeker in
combinatie met de late finales."
Het missen van een medaille is voor Kromowid
jojo niet van invloed geweest op haar besluit om
door te gaan. „Nee, het zit veel
dieper. Ik vind zwemmen nog
veel te leuk."
Na de Olympische Spelen kon
ze even haar zinnen verzetten.
Eerst stond een verhuizing op
het programma, gevolgd door
een rondreis door Italië. Al snel
kwam ze tot de conclusie dat ze
nog niet klaar is met topzwem-
men. De geboren Groningse
plakt nog minstens één jaar vast
aan haar indrukwekkende car
rière. Na de WK van komende zo
mer in Boedapest kijkt ze verder.
Minder trainen
Verder kijken doet ze ook buiten
het zwembad. Kromowidjojo wil
investeren in haar 'persoonlijke
en maatschappelijke ontwikke
ling', zoals ze het zelf noemt. „Ik
heb besloten iets minder te gaan
trainen. In plaats van tien keer in de week ga ik
naar acht a negen keer. Nee, ik ga zeker niet afbou
wen. Het zwemmen blijft voorop staan. Met mijn
ervaring en mijn motortje is iets minder training
ook voldoende. Vanaf 2017 ga ik meer tijd steken
in het verzorgen van coachtrainingen, bijvoor
beeld aan mensen die niet happy zijn met hun
baan. Als topsporter hoop ik deze mensen via zelf
reflectie op weg te helpen: 'Waar word je echt ge
lukkig van?' Het bedrijf Eiffel ondersteunt mij
hierbij. Ik zie het als een heel mooie uitdaging die
me ook veel energie en zelfvertrouwen geeft. Dat
is uiteindelijk ook goed voor mijn zwemcarrière."
donderdag 22 december 2016
'Geen zwarte bladzijde'
Natasja Weber
Eindhoven
A De teleurstelling is
van haar gezicht te
lezen. Na de 50 meter
vrij weet Ranomi
Kromowidjojo dat ze
Rio zonder medaille
moet verlaten.
FOTO SANDER CHAMID
Ranomi Kromwidjojo (26)
