BUITEN
Ijsvogels en
jachthavens
11
r1
Grijpskerke
Een grijze dag. De
thermometer staat een
aardig eindje boven nul,
maar het voelt toch koud.
De winter is begonnen.
Een mooie tijd om binnen
te blijven eigenlijk. Toch
gaan we op pad.
We gaan op zoek naar Molem-
baix, een buurtschap ten
noorden van Grijpskerke.
Het staat op de kaart, maar is niet zo
bekend als die andere Walcherse ge
huchten zoals Sint Jan ten Heere of
Boudewijnskerke. Een heel andere
naam ook, Molembaix, waarbij de x
niet uitgesproken wordt. De buurt
schap dankt zijn naam aan de heren
van Molembaix, die hier in vroeger
tijden een buitenplaats hadden. Zij
waren ook heren van het Bélgische
Molembaix en noemden hun Wal
cherse eigendom dus hetzelfde. Het
i De klei ligt
dik en vet op
het land, de
bomen en
struiken zijn
kaal. De natuur
trekt zich een
tijdje terug
Belgische Molembaix ligt in Wallo
nië, net onder de taalgrens. Vandaar
de verfranste naam, die 'molenbeek'
of'beek met daaraan een molen' be
tekent. Het huis van buitenplaats
Molembaix is in 1897 afgebroken. De
hoeve Molembaix is er nog, meldt
een website. Een eindje buiten
Grijpskerke ligt rechts van de Oost-
kapelseweg de Molembaixweg, een
eerste bewijs van het bestaan van
Molembaix. Ten noordoosten van
deze weg moet hoeve Molembaix lig
gen. Maar waar precies? Vanaf de
Oostkapelseweg gezien, wordt het
voor de wandelaar niet duidelijk.
Misschien verder naar het oosten?
Zou er ook een naam bij de boerderij
staan? Verder maar weer, op weg naar
Molembaix. Hier, op de kruising met
de Pioniersweg, is het: een paar boer
derijen met schuren en een paar hui
zen. Bij elkaar moeten er zo'n tien
panden met zo'n dertig bewoners
zijn. Dit is Molembaix. Jammer dat er
geen naambordje staat. Dat vindt ook
onder meer Plaatsengids.nl, die zich
inzet voor zo'n bord.
Het is stil in Molembaix. De gelui
den die er zijn, komen van het verkeer,
een witte hond die naar die ene wan
delaar blaft en een haan die kraait. Er
is geen kip te bekennen. De Molem-
baixers zijn binnen of niet thuis. We
gaan linksaf, de Pioniersweg in. Links
is 'BPE' gevestigd, vermeldt een bord.
Het blijkt te staan voor Broodje Pieter
Evenementen, een verhuurbedrijf van
biertappen en koelkasten. Rechts ligt
camping Ko, op een boerderij met
schuur uit 1927. Nog wat huizen aan
weerszijden en dan ben je Molembaix
alweer uit.
Terugkijken
De klei ligt dik en vet op het land,
de bomen en struiken zijn kaal. De na
tuur trekt zich een tijdje terug om
straks weer op te bloeien. Een ge
schikte omgeving om tijdens het wan
delen ook even 'naar binnen' te gaan.
We naderen het einde van het jaar; te
rugkijken gaat dan vanzelf...
Via de Baayenhovenseweg en de
Loodholseweg komen we weer bij
Grijpskerke. Net voor het dorp is aan
de rechterkant van de weg de begraaf
plaats. Op de stenen aan weerszijden
van het hek staat 'Uw doden zullen le
ven'. Een toepasselijk slot van deze
eindejaarswandeling. En nu snel echt
naar binnen.
NATUURJOURNAAL
snerhei
svogels spreken tot de ver
beelding. Hun uitbundige
kleurenpracht; de enorme
snelheid waarmee ze duiken en
zeker ook hun effectiviteit bij het
vissen, zorgen ervoor dat ijsvogels
alom bewonderd worden. Maar
veel mensen zien nooit een ijsvo
gel, of kennen hem hooguit als een
snel voorbij flitsende blauwe
streep. Toch is het momenteel niet
al te moeilijk om een ijsvogel in
het vizier te krijgen, want hun
aantal neemt sterk toe. Wat daarbij
helpt is dat ze ook in de winter
hun vaste stekje hebben, waar ze
zich ophouden om te vissen. Vaak
is dat op een plek met stromend
water, bijvoorbeeld bij een stuw of
gemaal in een watergang in de
polder. Maar ook in het zoute wa
ter komen ijsvogels voor. Het lijkt
er veel op dat ze een speciale voor
liefde hebben voor jachthavens. In
de afgelopen maanden kwam ik ze
onder meer tegen bij het Goese
Sas, in de jachthaven van Wol-
phaartsdijk en langs het havenka
naal van Zierikzee. Op de laatste
plek zelfs met meerdere exempla
ren tegelijk. Die voorkeur voor
jachthavens is niet zo vreemd als
het op het eerste gezicht lijkt. In de
luwte van steigers en afgemeerde
schepen houden zich vaak veel
vissen op. En waar scholen met
kleine visjes zijn, zijn de ijsvogels
nooit ver weg.
Het grote aantal ijsvogels van de
laatste jaren is vooral te danken
aan een lange reeks zachte win
ters. In strenge winters komen
veel ijsvogels om door voedselge
brek, omdat hun viswateren dicht
gevroren zijn. Wat dat betreft zijn
de zoutwatervissers natuurlijk
sterk in het voordeel, al moet daar
direct bij gezegd worden dat
dichtvriezen niet het enige pro
bleem is. Vissen verdwijnen bij
strenge koude naar grotere diepte.
Ijsvogels zullen hun prooi minder
makkelijk ontdekken. Een meters
diepe duik is voor deze kleurige
acrobaat overigens geen probleem.
ÏTjiV'lT: 'Gij
ilembaixweq
ZONE
Pionierweg
H
5ï&
Loodholseweg
woensdag 21 december 2016
PC
Nu nog een bordje
Carla van de Merbel
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
Op zoek naar Mo
lembaix, ten noor
den van Grijps
kerke.
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland
Chiel Jacobusse
IJ
I Jsvogeltje in de jachthaven
van Colijnsplaat. foto chiel jacobusse
A Bomen en struiken zijn kaal.
x
x
X
X
M
X
A
N ifS t
M
M
M
H
H
H
X
X
X
*>xxxxx
X***
XX**
A De Molembaixweg
