Terugbetaald in
een mooi gebaar
JOLLE
kl
0)
En? Hoe
gaat het nu?
2
RENE DIEKSTRA
Eckhart
MIN
F UI
NES
De nachtnanny heeft
het zwaar gekregen
De kracht van het gewone Volgens de nieuwste inzichten
voelen we ons gelukkiger als we onze blik naar buiten keren.
Cathérine van der Linden stelt een top 3 samen van kleine
gebaren die het leven aangenamer kunnen maken.
Column
Een tijdje geleden gaf ik in Taiyuan, de
hoofdstad van de Chinese provincie Shanxi,
op uitnodiging van een universiteit, een
training aan een groep van zo'n twintig docenten.
Onderdeel van die training is een oefening met de
naam microteaching. Daarbij krijgen docenten de
opdracht om in 15 minuten een bepaald begrip of
concept uit hun vakgebied aan hun collega's te on
derwijzen alsof die hun studenten zijn. Na afloop
wordt daar feedback op gegeven. Eerst door de
docent in kwestie zelf, dan door de anderen en
tenslotte door mij als trainer.
Een docent die lesgeeft in kunst- en muziekge
schiedenis, gaf op de ochtend van de derde trai
ningsdag een prachtige microteaching- presenta
tie. Ik had daarom ook weinig, zij het wel enkele
relevante, punten van verbetering te melden. Hij
reageerde daar adequaat en dankbaar op. Maar tot
mijn verbazing keerde hij 's middags niet op de
training terug en evenmin de volgende dag, de
laatste dag van de training. Navraag naar de moge
lijke redenen van zijn wegblijven bij zowel zijn
collega's als bij de faculteitsdirecteur leverde alleen
maar ontwijkende antwoorden op.
Ik was echt teleurgesteld en ook ietwat geïrri
teerd over zijn onverklaard wegblijven. Mede om
dat hij zo'n veelbelovende docent leek te kunnen
worden. Toen ik na afsluiting van de training met
de faculteitsdirecteur naar mijn taxi liep, knaagde
dat gevoel nog steeds.
Ook omdat ik van alle
deelnemers behalve hem
afscheid had kunnen ne
men. En toen gebeurde
het. Terwijl de glazen
toegangsdeuren open
schoven en mijn blik viel
op de tientallen mensen
op het grasveld aan de an
dere kant van het pad
vóór het gebouw, begon
muziek te klinken. Daar
bleek een orkest te staan. Volslagen verrast duurde
het enige tijd voor ik besefte dat het orkest daar
voor mij stond. Sterker nog, toen ik in de taxi
stapte, kwam de 'weggebleven' docent naar mij toe
en gaf me op papier in notatie de compositie.
Het duurde
enige tijd voor
ik besefte dat
het orkest er
voor mij stond
Hij had die, blijkbaar met instemming van de fa
culteitsdirecteur, in de voorbije anderhalve dag
speciaal voor mij gemaakt en met het studenten
orkest geoefend. Ik heb me niet vaak zo ontroerd
gevoeld, tranen in mijn ogen, als op het moment
dat de taxi het terrein afreed maar het orkest nog
speelde. Terug in Nederland heb ik hem per mail
nog eens uitvoerig bedankt voor wat ik als een be
wonderenswaardig dankjewel heb ervaren. Zijn
antwoord was opnieuw bewonderenswaardig. „U
heeft mij het geschenk van uw expertise gegeven",
schreef hij. „En het voor mij enige passende ant
woord daarop was u een geschenk van mijn exper
tise te geven. Doodgewoon dus." Iemand in posi
tieve zin met gelijke munt terugbetalen, zo besefik
sinds Taiyuan, is een van de ontroerendste gebaren
die mensen jegens elkaar kunnen maken. Maar ik
besef ook dat het zo doodgewoon nog niet is.
BEST
VERKOCHTE
SPIRITUELE
BOEKEN
15,95)
TERUGBLIK
ls ik terugkom
van de voetbal
wedstrijd, wil ik
dat je weg bent.
Dat zei de man
die ik al een tijd
probeerde te ver
laten. Hij had gelijk. Mijn gedraal was
pijnlijk. Voor iedereen. In mijn hoofd
was ik al zo vaak vertrokken, dat ik
precies wist wat ik moest meene
men: kleren, boeken, servies, de
Boeddhabeelden, mijn racefiets. Ik
rende heen en weer tussen het huis
en de auto. Af en toe veegde ik een
traan weg.
Er was geen parkeerplaats voor het
nieuwe huis. Bijna too meter ver
derop vond ik er pas eentje. Vanuit
de overvolle auto keek ik door de
schemer naar de etage die ik zou be
trekken. Ik werd overspoeld door een
golf van zelfmedelijden. Toen ik voor
de tweede keer met armen vol spul
len van de auto naar het huis liep,
zwaaide de deur van de onderburen
open. Een grote man stapte naar bui
ten. 'Gaat het?', vroeg hij. Mwah, zei
ik, en probeerde iets van een glim
lach te produceren. Hij stak zijn hand
uit. 'Joost'. Ik wurmde een hand te
voorschijn en zei mijn naam. Hij
nam de volle tassen over. 'Het komt
goed', zei hij. 'Zeker weten'. Ineens
geloofde ik er weer een beetje in."
Grondtoon
Met haar verhaal bevestigt mijn col
lega dat een praatje op straat je goed
doet. Dat is ook wetenschappelijk be
wezen, zegt geluksprofessor Patrick
van Hees: „De welwillende grond
toon in zo'n ontmoeting maakt er
voor beide partijen een moment van
geluk van." Want als je elkaar aan
spreekt, betekent dat dat je openstaat
voor die ander. „Wat jij je medemens
met een opgestoken hand, positieve
lichaamstaal of groetende woorden
schenkt, hoeft diegene alleen maar te
ontvangen."
Hij onderzoekt al jaren hoe we
onze batterij opladen. Dat lukt dus
ook via mensen die we nooit eerder
hebben gezien. Zoals de nieuwe bu
ren die je aanspreken op het trottoir
van je nieuwe huis. De stresshormo
nen in iemands lichaam dalen dan
onherroepelijk, aldus Van Hees.
De welwillende toon in
een gesprek zorgt voor
een geluksmomentje
Net zo zeker weet hij dat buurten
prettiger leefbaar worden als we va
ker een praatje met elkaar zouden
aanknopen. Het scheelt als iedereen
het gevoel krijgt dat hij erbij hoort.
Gedag zeggen kan zomaar tot een
groter sociaal netwerk in de wijk lei
den en zelfs tot nieuwe vriendschap
pen. Per slot van rekening begint elke
relatie met dat eerste, kleine 'hallo'.
De bewoners in mijn wat saaie,
boomloze woonstraatje kunnen dat
beamen. In de afgelopen zeven jaren
verhuisden diverse buren die er ruim
twintig jaar woonden. Zoals het gaat,
verwaterden de innigste contacten.
De nieuwkomers vulden de openge
vallen plekken niet op; de voordeu
ren bleven vaker dicht. De oude
garde wist niet wie erachter woonde.
Daarom hebben we ons eerste Inter-
dinsdag 20 december 2016
GO
Diekstra buigt zich over
de menselijke geest
René Diekstra geeft les op een universiteit in
China en wordt in positieve zin met gelijke munt
terugbetaald.
Reageren? hartenziel@persgroep.nl
1. Het kleine
boek vol mindful
ness - Tiddy
Rowan 150 tips,
oefeningen en
quotes (Uniboek -
Het Spectrum,
7,99)
De kracht van het
2. De kracht van
het nu - Eckhart
Tolle Laat je ego,
en daarmee pijn
lijke ervaringen,
los (VBK Media,
22,50)
3. Ki - Hans Peter
Roel Zakenman
vindt geheime
wijsheden in
boeddhistisch
klooster (De Vrije
Uitgevers,
Bron: KVB-
SMB/GfK
Hoe gaat het met Diede-
rik Stapel, Nelleke in 't
Veld en Rachel de nacht-
nanny sinds zij opdoken
in Hart Ziel? Hoe vieren
ze kerst? In de laatste
Hart Ziel van 2016
keren we terug bij zeven
hoofdrolspelers.
The Night Nanny van Rachel
Heikamp heeft het druk ge
kregen. In november vertelde
Rachel over haar initiatief:
een bedrijf dat nanny's af
stuurt op jonge ouders die
eens willen doorslapen. Hei
kamp: „Nadat we het nieuws
haalden, barstte het los. Ik
ontwaakte met een rits aan
gemiste oproepjes. Er meld
den zich uitgeputte ouders
aan die een paar
nachten wilden dóór-
slapen." The Night Nanny
waaide over uit Engeland,
waar moeders die herstellen
van een zware bevalling of
gestreste ouders van een
tweeling een oppas inhuren
voor maximaal drie nachten
achtereen. Daarna neemt een
frisse collega het over.
—Arnoud Kluiters
1.
Groet elkaar
44
Patrick van Hees
