'Ik vind het jammer dat mensen mij met kerst niet durven uit te nodigen' Elk jaar sloven we ons uit om iets spannends te bedenken, maar de garnalencocktail en kalkoenrollade gaan nooit verloren. Vier kookboekenschrijvers geven er hun eigen draai aan. klassiekers Tekst: Ellen Scholtens Foto's: Jacqueline de Haas Karin Luiten maakte zes culi naire scheurkalenders en elf kookboeken, waaronder de bestseller Het grote zónder pakjes zakjes kookboek. „Bij ons thuis werd met kerst altijd gegourmet. We mochten zelf pielen met die pannetjes. Mijn moeder was niet zo'n keu kenprinses. Ook mijn vader, die nog geen ei kan bakken, leefde zich dan helemaal uit. Gezond eten was in die tijd geen item. Er was kipfilet, gehakt en biefstuk, dan had je het wel gehad. Meestal kregen we er spruitjes bij. Niks exotisch. En vooraf altijd soep. Ik kom uit het Westland: ik ben grootgebracht met verse tomatensoep. In de winter waren er geen tomaten dus dan werd het soep uit een pakje. Dat kreeg ik met de paplepel ingegoten. Zo gek is het dus niet dat ik over koken zonder pakjes drie kookboeken heb geschreven. VeeL lekkerder. Voor mij staat gourmetten sym bool voor het Nederlands kerst menu. Ook al doen wij als receptenschrijvers ons stin kende best leuke kerstgerech ten te bedenken, de helft van Nederland geeft toch de voor keur aan gourmetten. In mijn eigen huis pieker ik er niet over: het is de pest voor je gordijnen en alles smaakt hetzelfde. Maar ik snap wel waarom men sen er dol op zijn: het is minder stress en de kinderen hebben ook wat te doen. Waarom zou je je omdat het kerst is druk en zenuwachtig moeten maken over het eten? Er zijn nu een maal mensen die niet van koken houden. Die moeten zich niet gek laten maken door ingewik kelde menu's waarvoor ze de hele avond in de keuken staan. Dan is gourmetten gezeLliger. Ik heb nog geen idee wat ik zelf op tafel ga zetten. Voor mij is eten elke dag belangrijk. Kerst is geen culinair hoogtepunt waar ik naartoe leef. Meestal bedenk ik iets op het laatste moment, want ik kook al zo ontzettend veel. Ik heb met kerst, bedenk ik me, nog nooit bij vrienden gegeten. Alleen bij Onno Kleyn, maar hij is dan ook een collega, hij durfde het wel aan. Het is jam mer dat mensen, omdat ik kookboeken schrijf, mij niet durven uit te nodigen. Terwijl ik zo'n dankbare gast ben! Ik eet alles heeL blij op. Behalve zuurkool dan. Dat vind ik écht niet lekker." 32 zaterdag 17 december 2016

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 93